เสียงฝีเท้าของอีรินดังสะท้อนผ่านป่ามืด เธอวิ่งสุดแรงเกิด ขณะที่ราห์ลส่งเสียงคำรามต่ำและไล่ตามมาไม่ลดละ มันเคลื่อนไหวเร็วกว่ามนุษย์ปกติ ร่างสูงโปร่งเหมือนจะพุ่งทะลุหมอกเข้ามาหาเธอได้ทุกเมื่อ

“ซ้าย!” เสียงของชายชุดคลุมดังขึ้นจากข้างหลัง

อีรินหันไปทางซ้ายทันทีโดยไม่คิด แต่กลับพบว่าทางข้างหน้ามีต้นไม้ใหญ่ขวางอยู่ เธอกัดฟันกระโดดขึ้น คว้ากิ่งไม้เหนือศีรษะและพาตัวเองปีนขึ้นไปอย่างรวดเร็ว

ราห์ลคำรามลั่น มันใช้เล็บแหลมยาวข่วนเปลือกไม้ เศษไม้ปลิวกระจาย แต่ดูเหมือนมันจะไม่สามารถปีนตามเธอขึ้นมาได้

ชายชุดคลุมปรากฏตัวขึ้นข้างล่าง ดวงตาอำพันของเขาจ้องตรงไปที่ราห์ล ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นและขีดบางสิ่งในอากาศ

วงแหวนสีเงินส่องแสงเจิดจ้า ก่อนที่สายลมกรรโชกแรงจะพัดผ่านป่า

ราห์ลคำรามอีกครั้ง แต่คราวนี้ มันถอยหลัง

เงามืดของมันค่อย ๆ จางหายไป ทิ้งไว้เพียงหมอกสีเงินที่กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง

อีรินหายใจหอบ เธอกระโดดลงมาจากต้นไม้แล้วจ้องหน้าชายชุดคลุม “คุณช่วยฉันไว้... ทำไม?”

“เพราะเธอยังมีหน้าที่ต้องทำ” เขาตอบเสียงเรียบ

อีรินขมวดคิ้ว “หมายความว่ายังไง?”

ชายชุดคลุมเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะถอนหายใจ “ฉันบอกได้แค่ว่า... ตอนนี้ เธอมีสองทางเลือก”

“อะไร?”

“หนึ่ง—ฉันจะเปิดประตูให้เธอกลับไปยังโลกของเธอ”

อีรินเบิกตากว้าง หัวใจเธอเต้นแรงขึ้น “แล้วอีกทาง?”

“อยู่ที่นี่ และหาคำตอบว่าเหตุใดเธอถึงถูกดึงเข้ามาในเอลดร้า”

อีรินนิ่งไป หัวใจเธอเต้นรัว เธอคิดถึงชีวิตในโลกเดิม คิดถึงร้านขายของเก่า คิดถึงทุกอย่างที่เธอรู้จัก

แต่ที่นี่... มีบางอย่างที่ดึงดูดเธอ

“ฉันต้องตัดสินใจตอนนี้เลยหรือเปล่า?”

ชายชุดคลุมมองเธอนิ่ง ๆ ก่อนจะพยักหน้า “ตอนนี้เลย”

อีรินเม้มปากแน่น เธอรู้ดีว่าไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ลึก ๆ แล้ว เธอรู้ว่าเธอจะเลือกอะไร...

(โปรดติดตามตอนต่อไป... อีรินจะเลือกเส้นทางไหน?

#ntnatuey #เงาสะท้อนแห่งเอลดร้า #เงาสะท้อนแห่งเอลดร้าตอนที่4  #The Reflection of Eldra #นิยายผจญภัย