ตอนที่ย้ายจาก bloggang มาที่นี่ เราหาอยู่นานมากว่าทำไมเราไม่เคยรีวิวเจาะจิตฆาตกรเล่มอื่นๆ เลย อย่างน้อยๆ เราก็จำได้ว่า เล่มฆาตกรรมบำบัดเราอ่านแล้วแน่นอน ชุดนี้เรายืมมาจากทีเคปาร์คค่ะ

โหยยยยยยยย... เล่มสามนี่เป็นแนวแอคชั่นเลยมั้งคะ แอคชั่นสืบสวน มีความทำให้นึกถึง TVB อยู่หน่อยๆ คดีก็ค่อนข้างใหญ่เลย เป็นคดีค้ามนุษย์ซึ่งชวนให้รู้สึกหดหู่มากในหลายๆฉากจริงๆ ฟังมู่ภาคนี้ก็ต้องเจอกับเรื่องพีคๆซ้ำแล้วซ้ำอีกจนอดสงสารไม่ได้เลยค่ะ เหมือนสิ้นหวังหลายๆรอบติดๆกัน แต่ก็พยายามลุกขึ้นมาทุกครั้ง
พลอตค่อนข้างใหญ่ คดีใหญ่ ซีนอารมณ์ก็เยอะทีเดียว เราเชียร์พระเอกอยู่ตลอดเวลา พระเอกชอบใครเราก็พร้อมจะเชียร์ด้วย อย่างเช่น เหล่าสิง คนที่เราเอาใจช่วยให้รอดมากที่สุดคนนึงของเรื่อง
ฉากที่เรารู้สึกพีคมีหลายฉากมาก เช่น ฉากเจอสิงน่า มันแบบโอ้ย คือเราขนลุกเลยอ่ะตอนนั้น คิดว่าแบบคนเป็นพ่อแม่มาเจอลูกสาวในสภาพแบบนี้ ไม่ว่าใครก็ต้องเข้าใจเหล่าสิงทั้งนั้นอ่ะ

อีกฉากที่เราพีคตลอดเลยคือ ฉากในหมู่บ้าน มันให้อารมณ์เป็นหมู่บ้านปริศนาในนิยายสืบสวนมากๆ แล้วฉากที่ชาวบ้านถือคราดมารุมล้อมมันแบบชวนให้รู้สึกว่าคนเรามันกลัวความจน กลัวความลำบากกันขนาดนั้นเลยจริงๆ แล้วเราก็ดันรู้สึกว่าเออมันสมจริงด้วยอ่ะ
ฉากพี่สาวฆ่าน้องชายนี่พีคมาก ในความรู้สึกเรา คือตอนนั้นฟังมู่ตั้งใจแล้วจะช่วยออกไปให้ได้ แต่ดูทรงแล้วก็ช่วยออกไปไม่ได้หรอกนะ 

พอเนื้อเรื่องดำเนินไปเรื่อยๆ ทำให้เรารู้สึกว่า ฟังมู่เป็นคนที่แบบก้มหน้าก้มตาทำงาน ต่อให้อะไรพุ่งใส่ อาจจะล้มบ้าง ท้อบ้าง แต่ก็ลุกขึ้นมาทุกครั้ง แต่ทุกครั้งที่ลุกขึ้นมาเราก็รู้สึกว่าฟังมู่พังขึ้นทุกที จนมีความรู้สึกอยากให้พระเอกพักบ้าง
แล้วแบบทัศนคติของฝั่งคนร้ายอ่ะ มันไม่ได้ชวนให้รู้สึกว่า สำนึกผิดหรือรู้สึกผิดอะไรเลยอ่ะ อย่างเหลียงซือไห่ เข้าวัดเข้าวาบริจาคเงินเยอะแยะ ทั้งที่เอาเงินนั้นมาจากชีวิตและความทรมานของคนอื่นอ่ะ

อีกตัวละครที่เราทั้งชอบและไม่ชอบคือเซียววั่ง คือ รู้สึกว่าเป็นตัวละครที่เราไม่ค่อยเข้าใจ ถ้าอยากตายอย่างสมเกียรติคนเราก็ควรจะใช้ชีวิตให้สมเกียรติด้วยรึเปล่า แต่ก็ชอบในความชื่นชอบฟังมู่ของเซียววั่งนะ

รู้สึกเลยว่าพอจบเล่มนี้ ฟังมู่ต้องไม่เหมือนเดิมอีกแล้วแน่ๆ
แนะนำเลยค่ะ สนุกมาก ดำเนินเรื่องเร็ว ไม่มีช่วงยืดย้วยเลยนะ