วันนี้ก็จะมาเล่าประสบการณ์การทำละคร(?)เรื่องแรกของเราในฐานะนิสิตภาควิชานี้ 

Productionที่เราได้ทำเป็นส่วนนึงของการเรียนวิชา Theatre Workshop โดยละครเรื่องนี้ชื่อ Blink คาบแรกที่เข้ามาเราจะต้องเลือกฝ่ายที่เราอยากทำ เลือกระหว่างอำนวยการ (ดูและพวกการจองบัตร) กับงานประชาสัมพันธ์ ซึ่งเราก็เลือกประชาสัมพันธ์ไป และในฝ่ายประชาสัมพันธ์ก็จะแบ่งเป็น 3 สาย คือสื่อมวลชนสัมพันธ์ (คอยติดต่อสื่อ ฝ่ายงานเขียน (เขียนข่าวส่ง) และฝ่ายออนไลน์ (คอยทำคอนเทนต์ลงเพจ) เราเลือกฝ่ายงานเขียนไป 

ช่วงแรก ๆ ก็คือ เรากับทีมต้องช่วยกันรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับละครเรื่องนี้ ผู้เขียนเป็นใคร มีผลงานอะไรมาบ้าง ละครนี้เล่นมาแล้วกี่ครั้ง ผลตอบรับเป็นยังไงบ้าง ผู้กำกับ Production นี้คือใคร มีผลงานอะไรมาบ้าง ส่วนนี้จะมีการสัมภาษณ์ผู้กำกับด้วย ทีมเราก็ต้องลิสต์คำถามเพื่อสัมภาษณ์ผู้กำกับ คิดคำถามที่จะเป็นประโยชน์กับการทำงานของเรา พอได้รายชื่อนักแสดงแล้วก็มาหาข้อมูลนักแสดงต่อ แล้วก็เริ่มเขียนข่าวประชาสัมพันธ์เพื่อส่งให้ทีมสื่อมวลชนสัมพันธ์ส่งไปให้สื่อต่าง ๆ อีกที เป็นช่วงที่ทำงานหนักมาก ได้ไปดูตัวอย่างงานเขียนประชาสัมพันธ์จากหลายแหล่งมาก (แก้งานเยอะด้วยเช่นกัน55555) 

เล่าแบบนี้ดูเหมือนงานไม่หนักแต่ตอนทำงานจริงคือหนักมาก พยายามจะเขียนออกมาให้รู้เรื่อง ข้อมูลครบและอ่านเข้าใจง่าย ปกติเราเขียนแต่งานเชิงสร้างสรรค์ เขียนบล็อก เขียนเรื่องสั้น ไม่เคยเขียนอะไรที่มันจริงจังหรือเขียนอะไรที่ต้องส่งให้ใครอ่านเลย  การเขียนที่เราเขียนปกติกับเขียนในงานมันต่างกันอะ ปกติเราเขียนอะไรที่เราอยากเขียนและหวังว่าจะมีคนมาอ่าน แต่งานนี้คือเราต้องเขียนสิ่งที่จริงจัง เป็นข้อมูลของละครที่เราทำและต้องให้คนอ่าน ซึ่งก็คือสื่ออ่านรู้เรื่องและได้ข้อมูลที่สำคัญ ๆ ถือเป็นงานที่ท้าทายมาก ชีวิตช่วงนั้นก็คือ ไม่มีลิมิตชีวิตนอนน้อย (ล้อเล่นนะ นอนพอเหมือนเดิม5555) 

พอละครเริ่มวันแรก งานของเราก็เสร็จพอดี หมดหน้าที่การเขียน PR แล้ว Next Station… เดินเฮาส์ (ไปทำหน้าที่อำนวยการ อำนวยความสะดวกให้ผู้ชมในโรงละคร ไปเตรียมตัวก่อนละครเล่น ไปเดินเช็กความเรียบร้อย พาผู้ชมเข้าโรง ประมาณนั้น) ซึ่งงานเฮาส์ก็ไม่ได้ง่าย ตอนเดินเช็กความเรียบร้อยก็สนุกดี แต่พอผู้ชมมาจริงนี่สิ ตื่นเต้นมาก เพราะมันจะมีคนที่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงกับคนที่เฝ้าอยู่นอกโรง ก็ต้องพกวอ ต้องฟังเสียงวอตลอด ฟังว่าตอนนี้เปิดโรงได้หรือยัง คนดูเข้าสายได้ถึงตอนไหน ถ้ามีคนมาสายเขาจะเข้าได้ตอนไหน ละครใกล้จบหรือยัง ต้องฟังทั้งคนนอกโรง ในโรง คนที่เป็น stage manager ตื่นเต้นและกดดันมาก แต่ก็สนุกดี ปกติเป็นแต่คนดู พอมาเป็นส่วนนึงในการสร้างละครก็คือออ ไม่คิดว่ามันจะอลังการเบอร์นี้ ไม่รู้ว่าจะเดือดขนาดนี้ คือรู้ว่ามันมีทีมงานเยอะ แต่ไม่คิดว่าจะมีขั้นตอนเยอะและต้องใช้พลังงานขนาดนี้ไง 555555 การทำละครคือการทำงานกับคนหลาย ๆ ฝ่ายจริง ๆ และเราต้องตรงต่อเวลามาก ๆ เพราะทุกคนมีหน้าที่ของตัวเอง ถ้าเราทำงานช้าหรือพลาดไปมันก็จะไปส่งผลกับฝ่ายอื่น ๆ ได้อะ เพราะงั้นต้องเป๊ะและรอบคอบมาก ขนาดงานนี้เราเป็นทีม PR ไม่ได้ไปทำงานที่ตัวละครยังรู้สึกเดือดขนาดนี้ งานหน้า ๆ จะขนาดไหนนะ 5555555 

เป็นงานที่ใช้พลังงานเยอะและเหนื่อยมาก แต่ก็สนุกดีนะ ได้เรียนรู้อะไรเยอะมาก ได้บทเรียนเยอะมากเช่นกัน 

อ้อ ช่วงนั้นเราต้องไปคณะบ่อยพอดี ทั้งไปเรียนอีกวิชาแล้วก็ไปโรงละคร แล้วก็ต้องแสดงผล ATK ก่อนทุกครั้ง ก็คือแยงจมูกจนแสบ 5555555 ชีวิต จะมีไหม วันที่ฉันไม่จำเป็นต้องแยงจมูกก่อนเข้าโรงอีกต่อไป โควิดจะดีขึ้นไหมนะ ขอให้ดีขึ้นในเร็ววัน ขอร้อง