ช่วงบ่ายแก่ๆ กับทุ่งหญ้าแถบ Savannah ความแห้งแล้งตัดบนถนนสายหนึ่ง มุ่งหน้าสู่ความจริงที่ไม่อาจปรากฎ บนสมองที่ซับซ้อนไปด้วยเรื่องราว ที่ไม่สามารถอธิบายได้
หาก
คีบอร์ดนี้ คือ ตัวแปล มันคงเป็นแผงเปียร์โนดีๆ ที่บรรเลงจนดิ่งอารมณ์เข้าสู่การถ่ายทอดสด ในขณะที่ฝนกำลังตั้งเค้าเหมือนจะตก ฝูงนกบินหนีเพื่อกลับรัง สายตาที่จับจ้องบนท้องฟ้า มันไม่ใช่ความว่างเปล่า มันเป็นความสับสนของสิ่งนึงในใจ สิ่งที่ไม่อาจแม้จะเปิดเผยมันได้ ต้องการเพียงเสาะแสวงหาที่อยู่ใหม่ ออกไปพบเจอเรื่องราวที่คลายความลับในใจของเราเอง
และนี่ไม่ใช่การเขียนที่ดีนัก เป็นเพียงการบรรยายถึงอารมณ์ที่ไม่มีเสียงพูด ราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นจริง แต่มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจของใครหลายคนที่กำลังเผชิญกับสถานการณ์ความซับซ้อนนี้ ความซับซ้อนที่กำลังตามหากุญแจ เพื่อไขห้องแห่งความลับ และหากนี่คือ สมุดใบ้คำ เราจะบอกนายว่า ...
เปิดมันซะ! แล้วปลดปล่อยอารมณ์
And I feel normal again
But until then
Until then...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in