"ธิดารักจะออกเรือน พระบิดาสมควรต้องโศกเศร้าอาลัยอาวรณ์ แต่การณ์กลับมิเป็นเช่นนั้น เพราะทั้งราชสำนักต่างหลั่งน้ำตาแห่งความปีติที่ในที่สุดก็จะได้ขว้างเผือกร้อนหัวอ้วนไปไกลถึงชายแดน
‘ห่าวหยวนหยวน’ แม้ไม่ใช่โฉมสะคราญเอวบางร่างน้อย หากก็งามอวบอิ่มจิ้มลิ้มน่าเอ็นดู กระนั้นรูปร่างหน้าตาหาใช่สาเหตุที่นางถูกผลักไส แต่เป็นอุปนิสัยเห็นความเดือดร้อนของผู้อื่นเป็นสิ่งบันเทิงนั่น
เมื่อคนที่บ้านเกิดล้วนเอานางไม่อยู่ เขา... กษัตริย์แห่งแคว้นเหนือจึงต้องมารับสืบทอดภาระนี้ต่อด้วยความจำใจ การอภิเษกที่สามีภรรยาไม่ยินดีจึงมีขึ้น ภายใต้เหตุผลสวยหรูว่า ‘เพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรี’
คนหนึ่งรักความสงบ ขณะที่อีกคนชมชอบความสนุก พวกเขาอย่างไรก็เข้ากันไม่ได้ ให้ยอมรับชะตาชีวิตออกจะฝืนใจมากเกินไปแล้ว!

เรื่องนี้นานมากกกกแล้วค่ะ แต่ว่าเมื่อหลายปีก่อนเป็นเล่มที่เคยถูกขายราคาค่อนข้างสูงเลยนะต่อให้เป็นมือสอง

เราเองก็ดองไว้นานนนมากกกกกกก จนลืมไปแล้ว พอมาอ่านตอนนี้ก็คิดว่าเคยอ่านมาแล้วมั้ง แต่จำไม่ได้เอง แล้วตอนนั้นก็คงไม่ได้เขียนรีวิวเอาไว้ เพราะว่าคุ้นแบบสุดๆไปเลย

เนื้อเรื่องรวมๆ อ่านได้เพลินๆ ค่อนข้างเฉยๆ ไม่ได้ถึงขนาดสนุกแบบ A Must ก็ตามประสามากกว่าปกคนแบบเล่มเดียวจบที่แบบก็เรื่อยๆ พลอตไม่ได้ลึกล้ำอะไรมากค่อนข้างตามสูตร

เรื่องนี้นางเอกเป็นองค์หญิงไปแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์แต่พระเอกมีคนที่ตัวเองรักอยู่แล้วคือจื่อเยียน แต่ตัวจื่อเยียนกลับแต่งงานแล้ว

จื่อเยียนก็ตามประสาตัวร้ายดอกบัวขาว ภายนอกดูเรียบร้อยใสซื่อ แต่จริงๆเป็นคนโหดร้ายวางยาสามีตัวเอง

ส่วนนางเอกก็แสนดี ร่าเริง แจ่มใสอยากให้พระเอกมีความสุข

พระเอกก็ตกอยู่ในความรู้สึกผิด รักจื่อเยียนแต่ก็เริ่มรักนางเอกด้วยทำไงดี อะไรทำนองนี้ 555555

สรุปเราก็อ่านได้เพลินๆค่ะ 200 กว่าหน้าเอง