4 Inspiration คุยกับคุณอรชุมา แอคติ้งโค้ชที่ต้องสอนนักแสดงหลักสามคนให้เกิดปาฏิหาริย์ให้ได้ เพราะเป็นสามคนที่ธรรมดามาก ไม่เคยเรียนการแสดงและไม่ได้อยู่ในวงการเลย นั่นคืออาจินต์ นายฝรั่ง และพี่จอน ซึ่งตรงนี้ก็สนุกมาก ๆ ที่ได้เห็นกระบวนสร้างคาแรคเตอร์แต่ละคน 

5 Captain มาคุยกับผู้กำกับกันอีกรอบหลังจากที่ได้เห็นภาพยนตร์ตัวเต็มแบบพร้อมฉายแล้ว ซึ่งก็ไม่ใช่การคุยเรื่องหนังเท่านั้น แต่เป็นเรื่องการทำงานในนาม GTH และการเติบโตในฐานะผู้กำกับด้วย 

รวม ๆ แล้วไม่ใช่หนังสือเบื้องหลังมหาลัยเหมืองแร่ซะทีเดียว แต่เป็นการเล่าถึงอาชีพตัวเองในกองถ่าย แค่บังเอิญมาเล่ากันในช่วงที่ทำมหาลัยเหมืองแร่อยู่พอดี เลยมีข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้เยอะเป็นพิเศษ ซึ่งมันเปิดโลกเรามาก ๆ ในทุกส่วน ด้วยความที่ไม่ได้เรียนนิเทศมา เราไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับกองถ่ายเลย ไม่ใช่คนที่ดูหนังเยอะจนรอบรู้อะไรแบบนี้ด้วย มันเลยเป็นข้อมูลใหม่ และเป็นหนังสือที่มีค่ามาก ๆ สำหรับเรา

พาร์ทที่ชอบมาก ๆ อีกพาร์ทเป็นตอนที่พูดถึงระบบเซ็นเซอร์หนังไทย ที่ไม่ค่อยจะมีปัญหากับอะไรนอกจาก นม 55555555555 (ส่วนที่เราสังเกตเองนั่นคือเรื่องศาสนา) ซึ่งหากเราเล่นประเด็นได้มีชั้นเชิงมากพอ เราอาจจะด่านายกฯได้ทั้งเรื่องโดยที่นายกฯไม่รู้ตัวซะด้วยซ้ำ ในใจนี่ตบเข่าฉาด ยังไงก็รออะไรแบบนั้นอยู่นะคะ 555555

เราอ่านเรื่องนี้หลังจากที่ดูมหาลัยเหมืองแร่ไปแล้ว 2 รอบ ยิ่งทำให้บางพาร์ทเราก็เห็นภาพเด้งออกมาจากหนังสือเลย เพราะว่าดูหนังจนคุ้นแล้ว ถึงแม้จะไม่เคยอ่านหนังสือเหมืองแร่ของคุณอาจินต์ แต่เราก็ตกหลุมรักภาษาที่อาจินต์ใช้เล่าเรื่องในหนังไปแล้ว ตกหลุมรักความชื้นความเปียกของฝนเมืองใต้ที่ตกตลอดเวลา ตกหลุมรักฉาก เสื้อผ้า ความสดและความจริงของนักแสดงที่เขาเข้ามาเพื่อเป็นตัวนั้น ๆ จริง ๆ 

และขอบคุณตัวเองมาก ๆ ที่ไฟวท์จนได้หนังสือเล่มนี้มา 5555555

มหาลัยเหมืองแร่เป็นเรื่องที่เราเพิ่งได้ดูตอนต้นปีนี่เอง ดูใน Netflix ตอนที่ไปเที่ยวเชียงใหม่ หลังจากดูจบแล้วก็ชอบนะ รู้สึกว่าเป็นหนังดีมาก ๆ เรื่องหนึ่ง แต่ยังไม่ได้ตกผลึกและประทับใจมากขนาดนั้น (บวกกับดูตอนที่เหนื่อย ๆ ง่วง ๆ จากการเที่ยวด้วย) หลังจากนั้นเราก็ไป Book Re:Public ร้านหนังสืออิสระที่เชียงใหม่ เจอเล่มนี้วางอยู่ประมาณสามสี่เล่มได้ เราก็ไปหยิบ ๆ จับ ๆ แต่ด้วยราคา บวกกับตอนนั้นซื้อหนังสือไปแล้วจากงานหนังสือเชียงใหม่ 7 เล่ม! เลยรู้สึกว่าการที่ต้องขนหนังสือเยอะขนาดนั้นกลับกรุงเทพมันหนักมาก เลยพับโครงการไป

พอกลับมากรุงเทพเราก็เริ่มเจอคอนเท้นต่าง ๆ เกี่ยวกับมหาลัยเหมืองแร่มากขึ้น เริ่มเจอคนพูดถึง และเราก็เข้าใจเพราะเราดูแล้ว แล้วก็ไปเห็นคนพูดถึงหนังสือเล่มนี้ว่า เห้ย มันไม่ใช่เบื้องหลังภาพยนตร์นะ แต่มันเล่าถึงอาชีพต่าง ๆ ในกองถ่าย ว่าทำอะไรกันบ้าง มีหน้าที่อะไร ถึงจะได้ออกมาเป็นหนังเรื่องนึง และเป็นข้อมูลที่วงในมาก ๆ เราก็ เห้ย ตายละ เริ่มจะอยากได้ขึ้นมาแล้ว เลยทักไปหาร้านเดิมที่เราเคยเจอ สรุุปว่าหมดแล้ว ไม่มีแล้ว เอาล่ะ เริ่มเศร้า ทักไปหาร้านไหนก็ไม่มีเลย ซึ่งมันเป็นหนังสือเมื่อ 15 ปีที่แล้ว ตอนนี้ไม่น่าจะมีขายอยู่ในตลาดแล้ว ถ้าจะหาก็ต้องในกลุ่มขายหนังสือมือสองแล้วล่ะ เลยตัดสินใจเข้ากลุ่มซื้อขายหนังสือ

เริ่มโพสต์หาหนังสือก็ไม่มีใครขายเลย มีแต่คนมากดไลค์ เหมือนกับให้กำลังใจว่า เก่าขนาดนี้ หาให้เจอนะครับน้อง 555555555