เคยคิดมั้ยว่า
ทำไมเราถึงต้องเจอเรื่องหนักอกหนักใจอยู่เสมอผ่านเรื่องนี้ ขยับไปเจอเรื่องนั้น
เจอไปเรื่อยเรื่อย
ราวไม่มีที่สิ้นสุด

แต่ขณะเดียวกัน
สำหรับความสุขแล้ว
มันจะเป็นเหมือนกันไหมนะ?

เมื่อเจอแล้ว
ก็จะเจออีก
เมื่อสุขแล้วก็จะสุขขึ้นอีกเหมือนกันหรือเปล่า

เราเคยตั้งข้อสังเกตกับตัวเราเองว่า —
          
          เรื่องบางเรื่องเคยเป็นเรื่องที่ทำให้เรามีความสุข
แต่เมื่อเวลาผ่านไป
เรากลับรู้สึก ‘เฉยๆ’ กับสิ่งนั้น
หรืออาจจะพาลรู้สึกไม่ชอบไปเลยก็ได้

คำถามคือ
เพราะอะไรเราจึงไม่มีความสุขกับเรื่องที่เราเคยมีความสุข ...?

เราตอบคำถามตัวเองได้ว่า

• อาจจะเป็นเพราะเราชาชินกับเรื่องนั้น
มันเป็นความสุขที่กลายเป็นปกติไปแล้ว

• เพดานความสุขของเราไม่มีที่สิ้นสุด
กล่าวคือเรารู้ตัวเองว่า
เราไม่รู้จักพอ — และเรียกร้อง ต้องการ มากขึ้นและมากขึ้นเสมอ

ถ้าหากเรื่องเดิมที่เคยมีความสุขสำหรับเรา
มันกลับกลายเป็นอื่นไปแล้ว

ถ้าเช่นนั้น
กับความทุกข์ที่อยู่ในชีวิตเรา
เราก็อาจจะชาชินกับมัน หรือรับมือกับมันได้ดีขึ้น
มันอาจจะไม่ไปไหน 
(เหมือนกับความสุขที่ยังคงอยู่เช่นกัน)

แต่สิ่งเหล่านี้ ล้วนเข้ามาเพื่อให้เราได้ เติบโตขึ้น
และเคยชินกับสิ่งต่างๆที่เข้ามาในชีวิตมากขึ้น

เราเลือกได้ว่าจะมีความสุขหรือทุกข์กับอะไร
เราเลือกได้ว่าจะเรียนรู้อะไรจากความสุขและความทุกข์นั้น

---

แต่ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์
เราก็ไม่ควรกอดเก็บมันไว้
ความทุกข์มาทุกวัน
เราก็ควรให้ความสุขเป็นเรื่องสดใหม่สำหรับชีวิตเสมอเช่นกัน

ขนมปังที่สดใหม่
ย่อมหอมกรุ่น และแสนหวาน น่ากินกว่าขนมปังค้างคืน
ชีวิตเราก็คงเช่นนั้น ...


ชีวิตเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ - 

ไม่ว่าวันนี้ เมื่อวานนี้ หรือที่ผ่านมาจะเป็นยังไง
ไม่ว่าเราจะมองไม่เห็นอนาคต
ว่ามันจะสุขหรือทุกข์
แต่การตัดสินใจทำทุกเรื่องของเราในวันนี้ ตอนนี้
ล้วนมีผลต่อชีวิตของเราในวินาทีถัดไป :-)

ใครผ่านมาเห็นบทความนี้
ก็ขอให้มีวันที่ดีตลอดสัปดาห์นี้เลยนะ ?