บางครั้งเหมือนใกล้
บางครั้งเหมือนไกล
บางครั้งรู้สึก
แต่บางครั้งก็ไม่

หัวใจช่างแข็งกระด่าง
เหมือนเป็นกำแพงหิน

แต่กลับเปราะบาง
ราวเป็นเพียงเปลือกห่อหุ้มสิ่งมีชีวิตที่เกิดขึ้นใหม่
เพียงลมพัด เพียงแรงกระทบ ที่กระแทกทั้น
ก็พร้อมจะสลายกลายเป็นผุยผง

บางครั้งรู้สึกถูกรัก
แต่บางครั้งไม่

บางครั้งรู้สึกมีค่า
แต่บางครั้งก็ไม่

บางครั้งรู้สึกอบอุ่น
แต่บางครั้งก็ไม่รู้สึก

โดดเดี่ยวแม้รายล้อมด้วยผู้คน
อ้างว้างแม้คราคร่ำไปด้วยเสียงหัวเราะ

ไม่มีสิ่งมีชีวิตสิ่งไหนที่จะเปรียบเทียบนิยามสิ่งที่กำลังเป็นได้ — เพราะฉันเป็นเพียงมนุษย์ ที่ยากจะหาใครเข้าใจหยั่งลึกเข้าไปถึง


เพราะเช่นนั้น จึงรับรู้ว่่าตัวฉันเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาที่พระเจ้าผู้สร้างเท่านั้น ผู้ที่จะเข้าไปถึงทุกซอกมุมแห่งจิตใจ 

พระเจ้าผู้ปลอบประโลม หัวใจที่อ่อนล้า
บอบช้ำ สิ้นหวัง ท้อแท้ โดดเดี่ยว

ไม่มีที่ไหนที่จะปลอดภัย
ไม่มีที่ไหนที่จะสงบสุข
เท่ากับการได้อยู่ในอ้อมกอดของพระองค์

ต่อให้จะปลิดปลิวไปเพียงใด
พระเจ้าก็จะใช้ลมหอบหิ้วเรากลับมา
แม้แปรปรวน ผกผัน แต่จะผลันสงบ
แม้หนาวเหน็บเพราะลมฝน แต่แสงแดดจะสาดส่อง

---

ฉันนึกถึงเขาที่บอกว่าชอบฤดูร้อน
แปลกพิลึก —

ฉันชอบฤดูหนาวและฤดูฝนในตอนที่อยู่บ้าน
ชอบนั่งมองเม็ดฝน ชอบกลิ่นชื้นของดิน

แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว
ว่าทำไมเขาถึงชอบฤดูร้อน
ฤดูร้อนของเขา 
คงไม่ได้มีความหมายแค่พื้นหญ้าเขียวชอุ่ม
แต่มันคงทำให้หัวใจของเค้า
ได้หลบหลีกจากความหนาวเหน็บ
ได้ร่าเริง เบิกบาน ผลิบาน

เค้าเองก็เป็นเหมือนแสงแดดของฉัน
แสงแดดที่อบอุ่น
แม้บางครั้งจะดูหลับใหล
แต่ทุกครั้งที่ได้สัมผัส — เมื่อนั้น 
ฉันก็ได้มีเรี่ยวแรงกำลังอีกครั้ง


เสียงร่างกายที่เริ่มขยับหลังจากพิษแห่งความหนาวเหน็บ กล้ามเนื้อ ร่างกาย เริ่มขยับ เปลือกตาที่หนักอึ้ง เริ่มเปิดรับแสงตะวัน สูดลมหายใจอีกครั้ง — ในอ้อมกอดที่อบอุ่น ??

---

แปลกพิลึกอีกข้อ
ทุกครั้งที่เศร้าจนสุดขีด
ณ ตอนนั้น ฉันจะรับรู้ถึงการสถิตของพระเจ้า
รู้สึกถึงรักของพระเจ้า

ทำให้ฉันนึกถึง พระคัมภีร์ข้อหนึ่ง :
ที่บอกว่าพระคุณก็มีเพียงพอสำหรับเรา
ความอ่อนแอมีที่ไหน 
ฤทธานุภาพของพระเจ้าก็จะเต็มขนาดอยู่ที่นั่น

“But he said to me, “My grace is sufficient for you, for my power is made perfect in weakness.” Therefore I will boast all the more gladly about my weaknesses, so that Christʼs power may rest on me.”
‭‭2 Corinthians‬ ‭12:9‬ ‭BOOKS‬‬


พระเจ้าเป็นความอบอุ่นนั้น ในวันที่เราอ่อนแอ
และทรงสร้างความอบอุ่นบรรจุลงในใจมนุษย์
ฉันไม่เคยเห็นพระเจ้า — แต่เพราะความรักในมนุษย์
ที่ทรงสร้างขึ้น ทำให้ฉันมองเห็นความรักของพระองค์



ขอสันติสุข และ ความรัก ครอบครองในจิตใจเสมอไป , Amen