วันที่ 10 มกราคม 2565
งานเริ่ม 9:00 น.
หนูตื่นเต้นมานานในที่สุดงานวันแรกก็ได้เริ่มแล้ว
วันแรกหนูถึงบริษัทตั้งแต่ 7 โมงเช้า แต่ก็ต้องตกใจและแปลกใจว่าทำไมถึงยังล็อกรั้วออฟฟิศอยู่
ได้แต่คิดว่า ‘เขาไม่ทำงานกันหรือเปล่านะ? วันนี้หยุดเหรอ?’ รอจน 8 โมงแล้วก็ยังไม่มีใครมาที่ออฟฟิศ หนูจึงโทรหาพี่ที่ดูแลเด็กฝึกงาน และได้เข้าใจว่าทุกวันจะต้องรอให้พี่มาเปิดออฟฟิศก่อน แม้จะได้เข้างานสายแต่หนูก็มาเช้าแบบนี้ทุกวัน ซึ่งหนูไม่ได้มีปัญหาที่ต้องรอและถ้ารถติดขึ้นมาคงเป็นปัญหาที่แย่กว่านี้แน่นอน

ได้เข้าออฟฟิศแล้ว พี่ที่ดูแลเริ่มบอกรายละเอียดงานที่ต้องรับผิดชอบและพาเดินชมทั่วออฟฟิศ

“เราจะถ่ายงานกันตรงนี้ จัดแสงจัดไฟกันเองและใช้พร็อบทุกอย่างได้เลย ที่ออฟฟิศมีกล้องให้ใช้นะ เรามีออกถ่ายงานนอกสถานที่ด้วย อาจเป็นห้างใกล้ ๆ หรือแล้วแต่โจทย์ที่ได้รับ…” บรรยากาศที่นี่ดูอบอุ่นดีนะ หนูคิดว่าหนูค่อนข้างชอบเลย ออฟฟิศไม่ได้ใหญ่โต ได้ทำงานร่วมกับพี่อย่างใกล้ชิดด้วย

ก่อนเริ่มงานหนูตรวจโควิดและส่งผลตรวจให้เรียบร้อย แนะนำตัวในไลน์กลุ่ม
‘สวัสดีค่า นางสาวเกวลิน หมัดยะราน ชื่อเล่น เกว นะคะ หนูเป็นนักศึกษาฝึกงาน ตำแหน่ง Creative Content ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ??’ หนูคิดว่าส่งไปแบบนี้ดูสดใสดีแล้วนะ พี่ ๆ ก็ยินดีต้อนรับหนู

(ขอให้ผ่านไปด้วยดีเถิดด~)
งานวันนี้หนูได้เริ่มเขียนแคปชั่น 4 งาน และแถมได้การบ้านเป็นเขียน ‘ท็อป 10 เรื่องหลอนจากรายการผี’ อีกด้วย หนูชอบฟังอะไรแบบนี้นะแต่ก็ไม่ใช่สิ่งถนัดเขียนเลยสักนิด

ปัญหาคือหนูไม่ได้ทำงานแบบนี้คล้องมากและไม่รู้ว่าจะเขียนอย่างไรดี หนูเลยเข้าดูผลงานเก่า ๆ ทางเพจของบริษัท และรู้ตัวทันทีว่าควรปรับภาษาให้ดูธรรมชาติมากกว่านี้อีกเยอะเลย 555 คนเราก็ต้องเริ่มจากศูนย์ทั้งนั้นแหละ สู้ ๆ เข้าไว้


เช้าวันที่ 2 ของการทำงาน
“พี่คะ งานที่หนูส่งใช้ได้ไหมคะ นี่เป็นครั้งแรกที่หนูเขียนอะไรแบบนี้เลยค่ะ” หนูถามพี่ที่ดูแล
“พี่ว่าโอเคแล้วนะ เห็นถึงความตั้งใจ และดูรู้เลยว่าเข้าไปฟังทุกเรื่องจริง ๆ แต่เดี๋ยวพี่จะช่วยปรับภาษาให้อีกนิดนะ” โอ้โห ใจฟูเลย หนูรู้ตัวว่าไม่ได้ทำได้ดีมากแต่พี่เห็นความตั้งใจก็ดีใจมาก ๆ เลยแหละ