ความมืดมิดและเงียบงันคลี่คลุมวัดป่ากว่าห้าร้อยไร่เอาไว้ กระนั้นยังมีเสียงของบางสิ่งแตกดังเปรี๊ยะๆ บริเวณเชิงตะกอนเผาศพ นั่นก็คือกระดูกตามส่วนต่างๆของร่างกาย ปริแตกจากการถูกไฟเผาไหม้ไล่เรียงมาเรื่อย ตั้งแต่ปลายเท้าจนถึงส่วนหัว กระโหลกกลมราวลูกมะพร้าวแตกดังโพล๊ะ มันสมองไหลเยิ้มออกมาไม่ขาดสายจนหยดสุดท้าย หนืดและแห้งเหือดในที่สุด มีกลิ่นคล้ายๆเนื้อย่างคละคลุ้งตลบอบอวลไปทั่ว จนบางคนต้องรีบควักยาดมขึ้นมาดมแทบไม่ทัน แขนซ้ายที่มีรอยสักคำว่าแม่ เกร็งกระตุกขึ้นมาแทบจะตั้งฉากกับลำตัว ดูราวกวักมือเรียกให้พ่อแม่ญาติสนิทมิตรสหายไปอยู่ด้วยกันนะ แต่ใครล่ะจะยอม อนิจจังหนอ เกิดก็คนเดียว ตายก็คนเดียว ร่างกายเดี่ยวๆของมนุษย์คนหนึ่งหมดไปจากการมอดไหม้ ค่อยๆสลายกลายเป็นฝุ่นผง เถ้าถ่าน บ้างกลับสู่ผืนดิน บ้างโบยบินขึ้นท้องฟ้า ดุจเถ้าอังคาร เป็นสสารกลับคืนสู่จักรวาล

วันอังคารที่ 7 มี.ค.ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 1 ของจังหวัดแถบภาคอีสาน มีอันต้องหัวใจสลาย เมื่อแก้ว ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ต้องมาจบชีวิตก่อนวัยอันควร ด้วยอุบัติเหตุทางจักรยานยนต์ หลังกลับจากไปกินเลี้ยงบ้านเพื่อน แล้วขี่รถกลับบ้าน ซึ่งอยู่ห่างไปไม่ถึงสิบกิโล แต่เนื่องจากเป็นเวลากลางคืน และได้รับการยืนยันจากเพื่อนสนิทว่า แก้วมีอาการมึนเมาอยู่บ้าง น่าจะขับขี่ด้วยความประมาท ด้วยความเร่งราวกับจรวดที่กำลังทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า เพื่อมุ่งสู่ดาวอังคารก็ไม่ปาน สภาพศพที่แหลกเละ เพราะไปชนกับท้ายรถบรรทุกอย่างจัง เลือดแดงข้นนองเต็มพื้น แต่ยังถือว่าน้อยกว่าน้ำตาที่นองหน้าคนเป็นพ่อเป็นแม่มากมายนัก

พ่อแม่ที่ไหนจะทำใจได้ล่ะ ลูกชายคนโตที่หวังจะฝากผีฝากไข้ ก็มากลายเป็นผีไปเสียก่อน โดยปกติแก้วเป็นลูกที่ดี อยู่ในโอวาท เรียนเก่ง มักช่วยงานที่ไร่ของพ่อ ร้านขายของชำของแม่ ติดอย่างเดียวก็ตรงชอบความเร็วเป็นชีวิตจิตใจ จนไปคบเพื่อนแก๊งแว๊นมอเตอร์ไซค์ ห้ามอย่างไรก็ไม่ฟัง บอกแก้วขอเรื่องนี้เรื่องเดียว แต่ก็ไม่คิดว่า สุดท้ายเรื่องเดียวนี่แหละ ที่มาพรากชีวิตของแก้วไป

ความฝันอีกข้อของแก้ว ฟ้องจากโปสเตอร์ที่ีติดฝาผนังห้องนอน รูปดาวดวงหนึ่ง ดาวที่แก้วหมายมั่นว่า สักวันหนึ่งจะได้มีโอกาสไปสัมผัสพื้นผิวสีแดงเพลิดเพลิงนั้น แต่ความฝันพลันจบลงด้วยความตายอย่างไม่ทันตั้งตัว หรือบางที ความตายอาจเป็นประตูเปิดไปสู่ความเป็นไปได้ เร็วกว่าที่คิดไว้ ใครจะรู้...