เมื่อเช้า...อิฉันได้กลับมาเฉิดฉายที่ประเทศศรีสะเกษอีกครั้ง ด้วยใบหน้าเศร้าหมองสวมบทอีเย็นถูกคุณชายใหญ่ขับไล่ออกจากเรือนไทยให้มาซุกหัวนอนในเรือนทาส ตามคำครหาว่ามีชู้ ดั่งขี้ปากชาวบ้านทั่วพระนครอิฉันแบกหัวใจอันบอบช้ำสะบักสะบอม
หลังช้ำรักน้ำตารินไหลทั้งคืนมาให้ "ท่านหญิงหญ้าหรือคุณนายสุวรรณ" เติมอะไหล่ที่พังไปหลังปะหน้ากันไม่ถึง 2 วิ หญิงหญ้าเอ่ยคำทักทาย "กูนึกว่ามึงตายห่าไปนานแล้ว ปิดเทอมแล้วเรอะ" ที่ประเทศศรีไคมีชายหน้าไหนทำให้หลานสุดแรดของนางอมทุกข์ได้เบอร์นี้
นางจึงพาหลานออกไปจกลาบให้หนำใจ แล้วนั่งเมาท์มอยเหมือนเขื่อนแตกยันบ่าย 2ท้ายที่สุด อิฉันก็ไม่สารภาพบาปว่าไปทำเรื่องเหี้ยอะไรมา และใครคือต้นตอบ่อน้ำตาแตกได้เบอร์นี้ คุณนายสุวรรณกล่าวว่า เลี้ยงหลานมาให้ฝีปากกล้า ตาต่อตาฟันต่อฟัน ใครมันทำอะไรก็บวกโคตรแม่ง เอาให้มันล่มจม โง่เรื่องเรียนพอทน โง่เพราะคน หญิงหญ้าไม่ยอม
นางกำเงินก้อนหนึ่งยัดใส่มือหลาน ตบไหล่แล้วไล่ให้ออกไปแรดที่บิ๊กซี หาอะไรแดกก็ได้ที่ทำให้อารมณ์ดี สุดท้ายนี้นางยังเนบแนมอีกเช่นเคยว่า ไปอยู่ University อย่าร่านให้มันมาก ถึงต่อให้ร่านก็อย่าให้เขาหลอก นางทำให้อิฉันใจชื้น หัวเราะ และร่าเริงเหมือนแต่ก่อน อิฉันสูดอากาศในศรีสะเกษซิตี้จนจำได้ว่า อิฉันเคยมีความสุขแค่ไหน ใยเล่าถึงให้ชายฉกรรจ์แปลกหน้ามาขโมยรอยยิ้มของอิฉันไป
กราบแทบเท้าคุณนายสุวรรณ...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in