หลังจากสาวร่างท้วม ผิวขาว สวมแว่นสายตายาวบ่งบอกถึงวัยกลางคนซึ่งเป็นเจ้าของร้านก๋วยจั๊บประตู 3 ต้องร้องกรี๊ด เพราะชีวิตแม่ค้าเพิ่งเคยได้ยินเมนูนี้เป็นครั้งแรก

ป้า : หนูจ๊ะ ป้าไม่ทำแบบเกาเหลา แล้วอีกอย่างร้านป้าไม่มีพะโล้ ป้าติดรูปผิด

ฝ้าย : อ้อไม่เป็นไรค่ะ งั้นเอาก๋วยจั๊บแบบน้ำใสก็ได้ค่ะ แต่ใส่ผักแทนเส้นเหมือนเกาเหลา

ป้า :ร้านป้าไม่มีก๋วยจั๊บน้ำใสนะ บอกแล้วไง ป้าไม่ทำแบบเกาเหลา แต่ป้าใส่ผักนะ

ฝ้าย : เอ่อ (เชี้ยไรวะเนี้ย) ก็ได้งั้นเอาแบบที่ร้านป้าทำที่นึงค่ะ

ป้า : หนูต้องเข้าใจก่อนนะ ว่าก๋วยจั๊บพะโล้ไม่ใช่ก๋วยจั๊บของไทยตั้งแต่สมัยโบราณ แล้วอีกอย่างแบบน้ำใสป้าไม่ขาย ป้าขายแบบใส่น้ำซีอิ๊ว

ฝ้าย : โอเคค่ะงั้นเอา 1 ถ้วยแบบที่ป้าทำ กินนี่นะคะ

(กำลังจะไปนั่งเก้าอี้)

ป้า : ป้าทำให้ไม่ได้นะ เพราะของป้าไม่ใช่เกาเหลา ป้าขายก๋วยจั๊บ ใครมากินใครก็รู้ว่านี่ไม่ใช่ของไทยและก็ไม่มีหรอกนะ ก๊วยจั๊บแบบเกาเหลานั่นน่ะ

ฝ้าย : โอเคค่ะ งั้นไม่กินแล้ว (ก็อยากกินอยู่หรอก แต่ขี้เกียจฟังคำสารยายแก)

และแล้ว อิฉันก็กลับไปกินโก๋แก๊งค์ร้านเจ้าประจำ และเก็บความรู้สึกผิดที่อาจหาญ สั่งเมนูพิสดาร ให้ป้าทำไปชั่วชีวิต