ออกตัวก่อนว่าเราขี้กลัวมากกกกกก เวลาเราพูดว่ากลัวอาจจะมาตรฐานไม่เท่าคนอื่นนะคะ 55555555 ปกติคือไม่แตะแนวสยองขวัญเลย แต่ได้ยินมาว่าเรื่องนี้ไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่เลยลองๆ ดู

พลอตคร่าวๆ คือนายเอก ซูหมิ่นเข้าไปในหนังแต่ละเรื่องๆ เหมือนในเรื่องมันมีเทคโนโลยีเสมือนจริงให้เข้าไปในหนังได้ เปลี่ยนพลอตหนังได้ อารมณ์เข้าไปในนิยายแล้วเปลี่ยนพลอตอะไรทำนองนั้น แต่ในเรื่องนี้จะเข้าไปในหนังสยองขวัญ พอหนังจบก็ออกมา แล้วก็ดูเรื่องใหม่อะไรทำนองนี้ แล้วนายเอกก็เจอกับพระเอกในหนังเรื่องแรก ซึ่งเป็นผีกระจก (มั้ง)

เป็นแนวหนังสยองขวัญเซตติ้งมหาวิทยาลัย ที่อยู่ๆ ก็มีนักศึกษาทยอยตาย แล้วก็พวกนายเอกก็สืบเสาะไปเรื่อยๆ จนไปเจอความลับที่ชั้นเจ็ด กับ อดีตของมหาวิทยาลัยที่ถูกปกปิดไว้ เรื่องนี้ไม่ค่อยน่ากลัวมั้งนะ เราเฉยๆ อ่านได้เรื่อยๆ เจอพระเอกแล้ว พระเอกก็เป็นผีกระจกคอยช่วยนายเอกตลอด แต่ดูเหมือนพระเอกจะไม่ได้อยู่ในเครดิต คงจะมีแบคกราวน์อื่นๆ (และแน่นอนว่าน่าจะโผล่มาในเรื่องถัดไปด้วย)

ส่วนประเด็นที่ว่าพระเอกชอบลวนลามที่เคยเห็นคนวิพากย์วิจารณ์กันอยู่พักหนึ่ง ...เราบอกเลยว่าจริง จริงทั้งหมด

แล้วก็อย่างนึงที่เรารู้สึกว่ามันทำให้คนอ่านบางคนอาจจะรู้สึกไม่อิน ก็คือ เรารู้อยู่แล้วว่ามันเป็นหนัง ซึ่งเมื่อหนังจบนายเอกจะเดินออกจากโรง มันทำให้คนไม่ invest ในสิ่งที่เกิดขึ้น ใน relationship ที่เกิดขึ้นที่ไม่ใช่พระเอกนายเอก ตัวนายเอกเองก็เหมือนกัน กับตัวละครอื่นๆทั้งหลายในหนังก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษ เราว่ามันให้ฟีลแบบ distant กับคนอ่านมาก ยิ่งกว่าแนวระบบ แนว arc หรือการเข้าไปในนิยายอีก

-เรื่องนี้เราคิดว่าเป็นแนว typical หนังสยองที่มีเด็กมหาวิทยาลัยกลุ่มนึงไปเที่ยวเกาะเล็กๆในชนบทแล้วทุกคนตาย แต่จริงๆ พลอตเรื่องก็ดูน่าสนใจดีนะ เป็นแนวแบบกินคน / หนังมนุษย์อะไรทำนองนี้ ดูเป็นหนังสยองขวัญที่มีกลิ่นอายจีนๆ อยู่เรื่องนี้ก็มีพระเอกโผล่มาอีก เสิ่นซู่ดูเหมือนสามารถโผล่มาในทุกเรื่องที่นายเอกอยู่ด้วยหรือเปล่า แถมยังรู้ด้วยว่าตัวเองกำลังอยู่ในภาพยนตร์เหมือนกัน เพราะงั้นก็คงจะถือได้ว่าเป็นคนข้างนอกหรือเปล่า อาจจะเป็น bug หรืออะไรสักอย่าง หรือไม่ก็อาจจะเป็นผีที่อยู่ในโรงภาพยนต์เอง แล้วเข้ามาในเรื่องที่นายเอกเข้ามาแบบนิ

เรื่องนี้พลอตเดิมเป็นแนวรักโรแมนติกค่ะ - เรื่องนี้ไม่ได้บรรยาย แค่บอกว่ามีเจอผีอีก ก็คงเป็นเสิ่นซู่นั่นแหละ

ตอนนี้เป็นตอนที่คร่อมระหว่างเล่ม 1 กับ เล่ม 2 ค่ะ ตอนแรกเราก็รู้สึกว่าน่าสนใจดีนะ กลุ่มตัวเอกซื้อบัตรชมมหรสพที่ต้องเดินทางไปดูแถมต้องค้างอยู่ในโรงแรมด้วย แบบช่วงที่อยู่ในโรงแรม ฉากสยองที่คอยโผล่มาต่างๆ เราก็รู้สึกว่าเออสร้างบรรยากาศได้ดีเลย หรือฉากที่ทำการแสดงก็ดูวิปริตใช้ได้ แต่ตอนจบดูแบบจบอย่างง่ายๆไปหน่อย แบบเอ๊ะ...จบแบบนี้เนี่ยนะ แต่นางฟ้าคนสวยเป็นผู้ชาย ก็เลยทำให้หนังเรื่องนี้เป็นมิตรภาพลูกผู้ชายซะอย่างนั้น พระเอกยังโผล่มาตามเคย แต่ยังไม่มีเบาะแสอะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวตนของพระเอกค่ะ

เราว่าเรื่องนี้สนุกดี แบบอาจจะไม่ได้หวือหวามาก แต่ก็คิดว่าเปิดแล้วก็จบได้อย่างสมบูรณ์ในแบบของตัวเอง พวกตัวเอกถูกเชิญให้ไปที่บ้านเด็กกำพร้าที่ตัวเองเติบโตมา จากการได้รับอีเมลว่าผู้อำนวยการเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว พออยู่ๆไปก็รู้สึกว่าทุกอย่างแปลกไปหมด เราคิดว่าตอนจบน่าจะไม่ได้ใหม่อะไรสำหรับหนังสยองขวัญ แต่สำหรับเราแล้วเราว่าสนุกดีค่ะ คิดว่าเรื่องนี้มีบรรยากาศสยองขวัญแบบจีนๆ อยู่ ที่ชอบให้ตายแบบแปลกๆอะ ฉากผู้หญิงที่เป็นตัวประกอบตายนึกถึงสิบคดีบาปอะไรทำนองนี้เลย

เรื่องนี้เสิ่นซู่เอาเปรียบนายเอกไปเยอะเชียวนะ ทั้งกอดทั้งจูบแถมหลายรอบด้วย

เราคิดว่าตอนนี้สนุกดี เป็นเพราะว่ามันค่อนข้างยาวด้วยมั้ง แล้วตัวนายเอกก็มีปฏิสัมพันธ์กับอีกสองตัวละครค่อนข้างเยอะ แถมอีกสองคนยังมีวี่แววจะกุ๊กกิ๊กกันอีกด้วย 5555 คือน่ารักเลยยย ตอนหลังก็ค่อนข้างน่ารัก เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผีไม่น่ากลัว ที่น่ากลัวกว่าคือคน เฉลยออกมาได้ค่อนข้าง typical ว่าเป็นศูนย์วิจัยมนุษย์แห่งนึง - แต่รวมๆเราค่อนข้างชอบฟีลลิ่งของตอนนี้ แต่อาจจะเพราะชอบอีกคู่อินเจ๋อกับฟางซูเจวด้วยก็ได้ล่ะมั้ง

ในเรื่องนี้เสิ่นซู่เผยหน้าตาออกมาให้นายเอกได้เห็นแล้ว ก็คิดว่าคงเป็นใครสักคนที่นายเอกเคยรู้จักจริงๆ แล้วก็อาจจะเป็นคนที่อยู่ในสภาพแบบเป็นเจ้าชายนิทรารึเปล่านะ แต่ก็ต้องมีอะไรสักอย่างวิญญาณในหนังถึงกลัวขนาดนั้นกัน

เล่มนี้ซูหมิ่นพาซูอิ๋งเข้าไปด้วย ตอนนี้ก็อ่านได้เพลินๆ ใช้ได้อยู่ถึงแม้ว่าพลอตจะค่อนข้างเดาได้ เป็นแนวแบบถูกเรือสำราญผีสิงช่วยเอาไว้ แนวหนังมนุษย์อีกแล้ว รู้สึกว่าเรื่องสยองแนวจีนๆ จะเกี่ยวข้องกับหนังมนุษย์เยอะมาก 5555 

คือตอนด้วยนามของเราเริ่มอะ มันแบบหน้า 200 เกือบ 300 แล้วเรายังคิดอยู่ว่าจะเฉลยเรื่องของเสิ่นซู่ในหน้ากระดาษที่น้อยเท่านี้เองเหรอ แต่เอาจริงเค้าใช้หน้ากระดาษน้อยกว่าที่เราคิดเอาไว้อีก แบบรวมการเล่าน่าจะสั้นกว่านาวาต้องสาปกับเรือนจำนิรนามอีกมั้ง แต่เราก็ค่อนข้างชอบตอนย้อนอดีตเสิ่นซู่กับซูหมิ่นตอนเด็กนะ รู้สึกแบบโรแมนติกดี น่ารักๆ แล้วก็นายเอกเคยถูกลบความทรงจำจริงๆด้วย ตอนที่พูดเรื่องสาเหตุของการที่พระเอกกลายเป็นวิญญาณคือค่อนข้างรวบรัดรึเปล่านะ บวกกับ การที่พระเอกมาเป็นผู้ควบคุมด้วย คือรวบรัดมากจนเรารู้สึกว่าเล่าแค่นี้เองเหรอ

ตอนพิเศษสองตอนเป็นตอนฮัลโลวีนกับตอนหนังเซตติ้งโรงพยาบาล (น่าจะเป็นเรื่องที่เคยพูดถึงในเล่ม 2) 

สรุปรวมแล้วเราก็รู้สึกว่าอ่านได้เพลินๆ ไม่น่ากลัว อาจจะมีสยองบ้างในบางฉาก เราว่าอาร์คเรื่องมหรสพแห่งความตายกับเกาะมรณะค่อนข้างมีฟีลสยองเลย 

พระเอกมาหานายเอกตลอด แบคกราวน์พระเอกดูแปลกๆนิดหน่อย แต่เราก็ชอบที่มาตอนเด็ก ซีนที่รู้จักกันตอนเด็กน่ารักดี พระเอกมีความชอบลวนลามจริงอย่างที่วิจารณ์กันเลย แล้วมันแอบรู้สึกแปลกๆนิดหน่อยอะ เพราะฉากพวกนั้นมันก็จะต้องถูกเอาไปฉายต่อด้วย ถึงจะไม่ใช่ทั้งหมดก็เถอะ แต่ก็รู้สึกแปลกๆอยู่ดี - แล้วก็มีเรื่องบุคลิกนายเอกนิดหน่อย คือรู้สึกว่านายเอกเป็นคนแบบ 'เฉยๆ' อะ แบบไม่ค่อยยินดียินร้าย ในภาพยนตร์ก็พอเข้าใจได้นะ มันไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นจริง แต่ในชีวิตจริง นายเอกก็ยังมีฟีลไม่ค่อยยินดียินร้ายเท่าไหร่เหมือนกัน

เป็นไอเดียที่ต่างจากการทะลุมิติเข้าไปในนิยาย แล้วก็มีเหตุผลรองรับการเปลี่ยนเนื้อเรื่องได้ดีกว่าแนวระบบอีก 

เรื่องนี้ไม่มี E-book ค่ะ