"ชางกยุนอ่า ปีนี้พี่26แล้วน้า"

"แล้วยังไง"

"ไหนล่ะของขวัญ"

"ไม่มี"

"โหยยยยยย"

คนตัวสูงถึงกับงอแงเป็นเด็กที่แฟนเด็กของตัวเองไม่มีของขวัญวันเกิดให้ในปีนี้

หัวทุยกระแทกลงบนตักของแฟนเด็กอย่างประชดประชัน

"เจ็บ"

"ก็หนูไม่มีของขวัญให้พี่ง่ะ!"

ยิ่งงอแงเข้าไปใหญ่เมื่อแฟนเด็กไม่สนใจเอาแต่ไถ่หน้าจอโทรศัพท์

"กยุนอ่า สนใจกันหน่อยสิ"

ขยับหัวทุยของตัวเองขึ้นไปให้แฟนเด็กเห็นใบหน้าของตัวเองชัดๆ

สายตาบ่องแบ๊วฉายแววออดอ้อน

แต่แฟนเด็กหาสนใจไม่

"กยุนอ่าาาา T^T"

"เฮ้อ พี่ต้องการอะไรพี่ฮยองวอน"

"ของขวัญไงงงง"

"ไม่ได้เตรียม"

"พี่เสียใจ"

ริมฝีปากหนาเบะลง เจ้าของตักหายใจทิ้งอีกรอบ คว่ำหน้าโทรศัพท์ตัวเองลงแล้วจัดการกับเด็กขี้แงวอแวบนตัก

ใครอายุ26 ใครอายุ21กันแน่

"โตขนาดนี้แล้วจะเอาอะไรอีกห้ะ"

มือเล็กบีบแก้มนิ่มทั้งสองของคนบนตักเข้าหากันจนหน้ายู่ไปหมด

"เอาจุ๊บของหนูไงงง"

ฮยองวอนยิ้มร่า

"ไม่ใช่วันบรรลุนิติภาวะ อย่ามามั่ว"

"โหย ไรอะ เอาช็อกโกแลตก็ได้"

"ไม่ใช่วาเลนไทน์ อย่าเด๋อดิ"

"อะไรอะ นี่ก็ไม่ได้ โน้นก็ไม่ได้"

ฮยองวอนงอแงกว่าเดิมจนชางกยุนเองก็เหนื่อยใจ

"งั้นเอา...."

"จะเซ้าซี้อะไรก็บอกว่าไม่มีไง-"

เกิดเดดแอร์ขึ้นสักพักใหญ่

ฮยองวอนเลิกงอแง 

ดวงตาฉายแววจริงจัง 

มือทั้งสองข้างยกมาขนาบแก้มตัวเองทับมือเล็กของชางกยุนไว้ สักพักมือขวายื่นออกไปเพื่อคว้าท้ายทอยของเจ้าของตักให้โน้มใบหน้าเข้าใกล้ตัวเองมากขึ้น

"จะทำอะไร"

"ก็รู้ๆกันอยู่"

สิ้นเสียงทุ้มของฮยองวอนริมฝีปากก็ประกบกันสนิท ริมฝีปากหนาของฮยองวอนค่อยๆไล่ต้อนเม้มริมฝีปากสีเชอร์รี่นั่นอย่างใจเย็น ดูดคลึงริมฝีปากล่างเหมือนมันคือเยลลี่รสโปรด แลบลิ้นเลียริมฝีปากบนที่แห้งผากของอีกคนอย่างช้าๆก่อนจะค่อยๆรุกล้ำไปแลกความชื้นแฉะข้างใน

เสียงลมหายใจที่หนักหน่วงของทั้งคู่ดังระงม

มือเล็กสอดประสานกับมือของฮยองวอนแน่น

ฮยองวอนพลิกตัวขึ้นมาโดยยันอีกมือกับโซฟาไว้ ขยับเข้าไปเกยตักชางกยุนมากขึ้นจนหลังของชางกยุนแนบชิดพนักพิง

"พ พอก่อน"

ชางกยุนเอ่ยห้ามโดยยันอกฮยองวอนไว้

"หายใจไม่ทัน"

ชางกยุนหน้าแดงไปถึงหู ก้มหน้าคางชิดคอ ริมฝีปากสีเชอร์รี่อวบอิ่มและเคลือบไปด้วยน้ำสีใส 

ฮยองวอนแอบอมยิ้ม

"ก็บอกว่าพอก่อนไง"

เลยจะจูบอีกคนอีกรอบแต่ก็โดนปรามไว้

"ไม่ฟังได้มั้ย พี่น้อยใจที่กยุนไม่มีของขวัญให้"

"ก็มันยังไม่มาส่งจะให้ทำยังไง"

ชางกยุนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดหน้าจอให้ดู

Launchpad รุ่นใหม่ล่าสุดที่ฮยองวอนบ่นอยากได้มานานปรากฏอยู่บนหน้าจอ

"ที่สนใจแต่ไอนี่เพราะดูวันที่มันจะมาส่งต่างหาก จะใจร้อนไปไหนห้ะ"

"โอ๊ยยยยยย!"

ชางกยุนบิดแก้มฮยองวอนอย่างไม่ออมแรง

"ก็นึกว่าจะลืมของขวัญพี่ซะแล้ว"

ฮยองวอนซุกลงกับไหล่ของชางกยุน

"ใครจะลืม จะเซอร์ไพร์ต่างหาก โง่"

"ด่าไม่เจ็บเลย"

"จะเอาเจ็บๆมั้ยล่ะ"

"ไม่เอาครับ แฮ่"

ฮยองวอนกอดชางกยุนไว้แล้วฟัดแก้มซ้ายที ขวาทีเหมือนกับเวลาตัวเองเล่นกับเจ้าหมาที่บ้าน แต่ชางกยุนน่ะทั้งนิ่มทั้งหอมกว่าเยอะเลยล่ะ

"ที่จริงอ่ะ งอแงไปงั้น"

"แสดงว่าไม่เอาของขวัญ"

"เอาสิครับบบบ รุ่นใหม่เชียวนะ"

ชางกยุนมองบน

"อยากอ้อนเฉยๆอะ"

"ปัญญาอ่อน"

นิ้วชี้จิ้มที่หน้าผากโหนก

ฮยองวอนอึ้งไป ชางกยุนอาศัยจังหวะนั้นหนีจากอ้อมกอดแล้วรีบเดินเข้าห้องตัวเองไป

"กยุนนนนนน หมายความว่ายังไง ออกมาคุยกันเลยนะ"

ฮยองวอนโอดครวญอยู่หน้าห้อง

"อะไร ก็ไม่มีโบว์ไงก็เลยไม่ให้ตัวเอง เอาLaunchpadไปนั่นแหละ"

"ฮื่ออออ ไม่เอาจะเอาหนูอะ"

ฮยองวอนโขกหัวกับประตูห้อง

"โว้ย ทะลึ่ง"

ชางกยุนไม่ตะโกนมาอย่างเดียวยังเปิดประตูออกมาเตะฮยองวอนแล้วปิดกลับเข้าไปใหม่ด้วย

"ฮื่ออออออ พี่จะเอาของขวัญๆ"

ฮยองวอนงอแงอีกรอบ

"เออ เนาะ"

"โว้ย"

#HYUNGWONDAY

แชงอิลชุกคาเฮพิแชของม่อนเบนะฮะ 

เป็นตอนสั้นๆเพราะอยากร่วมสสวก.ด้วยแต่ม่ะมีเงินจะแจกของเรยมาแต่งฟิคแทนฮะ ._.

เราตัดสินใจแล้วว่าถ้าตอนสั้นๆของฮยองไอจะมาลงในนี้

แต่ในเด็กดีก็มีลงเหมือนกันนะฮะ เช่นซีรีย์ของ #อาแชสามห้า

รักพิแชแอนด์ยัยกุ๊งมากๆเยย

#กุ๊งกุ๊งของแชแช