โฉมงามขาวเนียนกับสัตวร์ร้ายอสูร ♥
22.00
หลังจากที่ ‘แฟน’ สุดที่รักของผมอย่างน้องเท็นได้พาผมขึ้นมารับประทานอาหารมื้อเย็นใต้แสงไฟนีออนที่อบอวลไปด้วยบรรยากาศแห่งความรักของเราตอนสามทุ่มกว่าๆ ด้วยเมนูบะหมี่แห้งหมูแดงแสนอร่อยที่น้องได้ซื้อเก็บไว้ให้ผมตั้งแต่เมื่อเย็น ดูสิ ขนาดผมสารเลวขนาดนี้เขายังเอาใจใส่ตลอดเวลาเลย
แล้วแบบนี้จะไม่ให้เรียกว่าคนดีของพี่เนได้ยังไงกันนะ
ถึงแม้ก่อนหน้านี้ผมจะทำตัวเป็นไองั่งที่ไม่ได้เรื่องทำให้น้องต้องเสียใจเพียงเพราะนิสัยมักง่ายของผมที่ชอบละเลยเรื่องเล็กๆไปบ้างบางครั้ง นั่นก็ทำให้รู้ว่าต่อจากนี้ผมเองต้องพยายามเข้าใจความรู้สึกของเท็นเท็นมากขึ้นไปอีก เพราะผมทนไม่ไหวหรอกที่ต้องเห็นคนดีของผมร้องไห้ แค่คิดถึงหยดน้ำตาสีใสสว่างไสวเจิดจ้ากำลังไหลลงเปรอะแก้มนิ่มๆของน้องนั้น หัวใจของผมก็แทบแตกสลายเป็นฝุ่นละอองลอยโง่อยู่ในอากาศ
ต่อจากนี้พี่เนขอสัญญาเลยนะครับว่า
ถ้าพี่ทำให้เธอร้องไห้อีก
พี่จะยอมเป็นทาสรักของเธอทุกชาติไป
ให้มันสาแก่ใจเธอ!!!!!! ได้ยินไหมคนดี!!!!!
.
.
.
“พี่เนอิ่มมั้ยอะ”
“อิ่มครับ”
“หมายถึงอิ่มอกอิ่มใจนะ”
“มีแฟนน่ารัก”
“ไม่ต้องมาพูดดีเลย”
“เท็นเท็นยังไม่หายโกรธหรอกนะ”
“จริงหรอ”
“ช่าย”
“งั้นพี่ต้องทำยังไงเท็นถึงจะหายโกรธ”
“......”
“ทำแบบนี้ได้ไหมครับ”
“ทำอะ...พี่เน!”
ผมคว้าตัวอุ้มคนข้างๆที่นั่งอยู่บนโซฟากลางห้องด้วยกันมาไว้ที่ตักอย่างไม่ทันให้เจ้าตัวได้เตรียมใจ คนน่ารักถึงกับทำตาโตและใช้มือทั้งสองข้างเกาะไหล่ผมไว้เพื่อหาที่ยึด จนเจ้าตัวคงลืมไปแล้วว่าแก้มนิ่มของตนเองกำลังถูกปลายจมูกของผมคลอเคลียอยู่ด้วยความเอ็นดู
“พี่เน...”
“หื้ม”
“ไม่เนียนเลยนะ”
“แย่จัง”
“ปล่อยเท็นเลย”
“ทำไมล่ะครับ”
“ฮื่อ ออกไปนะ”
ผมแกล้งคนน่ารักโดยการทำตรงกันข้ามกับคำขอด้วยการหอมแก้มน้องเบาๆทั้งสองข้าง นั่นยิ่งทำให้เจ้าตัวอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงขู่ฟ่อในลำคอแต่แมวน้อยอย่างเท็นเท็นก็ไม่ยอมออกห่างจากตัวผมเช่นกัน
ผมใช้มือเกลี่ยปอยผมเส้นบางที่ตกลงมาปกปิดหางตาสวยของน้องอย่างถนอมมือพร้อมทั้งเกี่ยวขึ้นไปทัดให้ที่หู ทำให้ผมสามารถสำรวจใบหน้าแสนรักได้ถนัดตาขึ้น ไม่ว่าจะเป็นดวงตาสีน้ำตาลอ่อนคู่สวยที่สดใสอยู่ตลอดเวลา หรือจะเป็นจมูกรั้นที่มักจะชอบเปลี่ยนเป็นสีแดงยามที่เจ้าตัวเผลอขยี้มันแรงๆทุกครั้งหลังจากตื่นนอนบนรถ หรือแม้กระทั่ง
ริมฝีปากบางที่ผมเฝ้าฝันถึงวันที่จะได้ลิ้มลอง
ทุกอย่างที่เป็นเท็นเท็นล้วนทำให้ผมลุ่มหลงได้อย่างง่ายดาย
เหมือนกับวันแรกที่ได้เจอกัน
.
.
.
“........”
“........”
จุ๊บ
ผมตัดสินใจเคลื่อนตัวขึ้นไปมอบจูบเบาๆที่หน้าผากของคนตรงหน้าเพื่อเป็นการเตือนสติตัวเองว่าจะไม่ล่วงเกินน้องไปมากกว่านี้ ถึงแม้ในใจของผมกำลังร้อนรุ่มเพราะความต้องการที่ถูกอดกลั้นไว้นานหลายเดือน ทำให้การอยู่ใกล้กันของเราตอนนี้ดูท่าว่าอาจจะไม่ปลอดภัยเลยสักนิด
“พี่กลับก่อนดีกว่า”
“ดึกแล้ว”
“......”
“เธอจะให้พี่ช่วยล้างจานก่อนไปไหม”
“จะได้ไม่ต้องเหนื่อย”
“ไม่ต้อง”
“อ่า ก็ได้ครับ”
“.........”
“.........”
“พี่เน”
“ครับ”
“เท็นหมายถึง”
“ไม่ต้องกลับได้มั้ย”
“........”
“ค้างที่นี่นะ”
“เท็น”
“.......”
“รู้ใช่ไหมว่าถ้าพี่ไม่กลับตอนนี้”
“......”
“เท็นห้ามอะไรพี่ไม่ได้แล้วนะ”
“อื้อ”
“.......”
“.......”
“แล้วเท็นห้ามพี่ตอนไหนเล่า”
“......”
“ตาลุงซื่อบื้อ”
.
.
.
เสียงเฉอะแฉะน่าอายดังขึ้นกลางห้องนั่งเล่นบนโซฟาที่ตอนนี้ผมกับคนน่ารักกำลังแลกจูบกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ผมใช้มือข้างที่วางจากการโอบเอวนิ่มมาลูบที่ต้นขาขาวจนถึงข้อเท้าเล็ก ก่อนจะตัดสินใจยกตัวของน้องขึ้นจากตักและวางราบลงบนเบาะโซฟาอย่างเร่งรีบ
ผมทาบทามตัวก้มลงไปบดจูบที่ริมฝีปากบางอีกรอบพร้อมทั้งจับขาเรียวให้แยกออกจากกันก่อนที่จะเริ่มถอดกางเกงขาสั้นสีดำของน้องให้ออกไปพ้นๆทาง
“อื้อ พี่เน..”
“.......”
“เดี๋ยวก่อน...อ้ะ อย่าถอดกางเกงในเท็นนะ”
“.......”
“บอกให้หยุดไงพี่เน!”
“ทำไม”
“ก็..เท็นอาย”
“.......”
“พี่จะไม่ให้เท็นเตรียมใจเลยรึไง”
“ฮื่อ”
“.......”
“.......”
“เข้าใจแล้ว”
“ไม่ถอดก็ได้”
“โกรธหรอ”
“เปล่าครับ”
“.......”
“ถ้าเธอไม่อยากถอดก็ไม่เป็นไร”
“.......”
“พี่เป็นฝ่ายถอดเองก็ได้”
“......”
“ง่ายนิดเดียว”
“.....”
“อะไร..นะ พี่เน! หยุดเลยนะ...ไอพี่เน!!!!!!”
ผมไม่ฟังเสียงโวยวายของลูกแมวก่อนจะลุกขึ้นนั่งในท่าคุกเข่าและใช้มือปลดเข็มขัดรูดซิปกางเกงยีนส์ของตัวเองลงเผยให้เห็นอันเดอร์แวร์สีเข้มที่ปกปิดเจ้าสัตว์ร้ายตัวจริงไว้อยู่ ซึ่งตอนนี้มันกำลังพองตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆเพราะความขาวที่นอนเปลือยท่อนล่างอยู่ตรงหน้า มีเพียงเสื้อยืดตัวบางที่ถูกดึงลงมาให้ปิดส่วนน่ารักนั่นไว้ ผมก้มเหลือบมองคนน่ารักที่ตอนนี้กำลังหลับตาปี๋พร้อมท้้งหันหน้าเข้ากับพนักพิงโซฟาอย่างน่าเอ็นดูจนอดยิ้มตามไม่ได้ แต่ก็นะ มาถึงขนาดนี้แล้ว ผมเองก็ไม่สามารถหยุดทำตัวลามกใส่น้องได้เลย ชีวิตคนเรามันต้องไปต่อเท่านั้นแหละครับ เชื่อสิ
"เธอ"
"มองพี่หน่อยครับ"
"ไม่เอา"
"....."
"พี่เนทะลึ่ง"
"เดี๋ยวมันมีมากกว่านี้อีก"
"จะอายทำไม"
"......."
"เร็วสิครับเท็น"
"อื้อ..ก็มองแล้วนี่ไง"
"........"
"จริงด้วย"
"........."
"แฟนพี่สวยจัง"
"เงียบไปเลยพี่เน"
".........."
"ไม่ต้องมายิ้มด้วย :( "
"55555555"
ผมก้มลงไปหอมแก้มนิ่มแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยวคนน่ารักที่เบะปากใส่ผมอย่างงอแง ก่อนที่จะเลื่อนตำแหน่งเป้าหมายเป็นริมฝีปากบางนั่นอีกครั้ง ผมไล่ชิมความหวานอย่างไม่มีท่าทีว่าจะเบื่อพร้อมทั้งกดจูบลงมาที่ปลายคางและไล่ต่ำมาเรื่อยๆจนถึงซอกคอหอม ผมใช้มือข้างหนึ่งเลิกปลายเสื้อยืดสีขาวขึ้นมากองไว้ที่หน้าอกของคนน่ารักก่อนที่จะเลื่อนตัวลงมาใช้ลิ้นเลียลงบนเม็ดสีชมพูที่กำลังต้อนรับผมด้วยการแข่งกันชูชันทั้งข้างซ้ายและขวา แต่ด้วยความที่ผมกลัวว่าพวกเขาจะน้อยใจที่ถูกเลียย้ำอย่างไม่เท่าเทียมกัน เลยใช้มืออีกข้างที่ว่างลูบขึ้นลูบลงไปด้วย จนทำให้เท็นเท็นส่งเสียงครางออกมาเป็นระยะด้วยความเสียวซ่าน
ให้ตายเถอะ มันช่างไพเราะเสนาะหูอะไรขนาดนี้
ผมล่ะอยากอัดไปทำเป็นเสียงนาฬิกาปลุกให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
รับรองได้ว่าตื่นแน่ๆ
.
.
.
"อื้อ...พี่เน"
"......"
"อ้ะ อย่ากัดสิ"
"ก็อร่อย"
"ฮื่อ เลิกพูดแบบนี้เลยนะ"
"ไม่งั้นเท็นไม่ให้พี่ทำแล้ว"
"แต่เท็นทำให้พี่แทนได้ใช่ไหม"
"......"
"นะเท็น พี่ไม่ไหวแล้ว "
"อย่าบอกนะว่า.."
"ครับ"
"....."
ผมลุกขึ้นนั่งคุกเข่าอีกครั้งก่อนจะดึงกางเกงยีนส์ที่ถูกรูดซิปมาแล้วลงเล็กน้อยและชักแกนกายออกมารูดขึ้นรูดลงเบาๆพร้อมทั้งส่งสายตาเว้าวอนคนตรงหน้าให้เห็นใจสัตว์ร้ายที่แสนจะทุกข์ทรมานด้วยกามตัณหา เท็นเท็นถึงกับทำอะไรไม่ถูกนอกจากเอามือปิดตาไว้ ผมเอื้อมไปคว้าตัวน้องให้ลุกขึ้นนั่งตามโดยที่เจ้าตัวก็ยอมแต่โดยดีไม่วายใช้ฝ่ามือขาวฟาดลงมาที่หน้าขาของผมพร้อมทั้งส่งค้อนมาให้ด้วยหนึ่งที บ้าจริง น่ารักที่สุดเลยนะครับคนนี้
เท็นเท็นใช้ลิ้นเลียแกนกายของผมตั้งแต่ส่วนหัวไปจนถึงโดน นั่นทำเอาผมถึงกับร้องเสียงหลงออกมา ก่อนที่น้องจะค่อยๆใช้ริมฝีปากครอบลงมาพร้อมทั้งใช้มือทั้งสองข้างชักรูดไปด้วย ผมถูกคนน่ารักปรนเปรอให้อย่างสุขสมจนเผลอลืมตัวส่งแรงกระแทกเข้ากับโพรงปากของน้องบ้างเป็นบางครั้งทำให้คนตัวเล็กที่นั่งในท่าคลานถึงกับเซไปด้านหลังเล็กน้อย
ผมเอี้ยวตัวลงใช้นิ้วที่ชุมน้ำลายตัวเองสอดเข้าไปที่บั้นท้ายกลมๆใต้กางเกงในตัวจิ๋วของน้องและลูบวนอยู่ที่ปากทางแคบนั่นด้วยความต้องการ ก่อนที่จะกดนิ้วเข้าไปพร้อมทั้งดึงเข้าดึงออกเบาๆเพราะกลัวว่าคนน่ารักที่กำลังวุ่นวายอยู่กับลำตัวของผมจะเจ็บเข้า
.
.
.
"อ้ะ อี้เอ"
"ครับ "
"เอ็บ"
"เจ็บหรอ"
"อื้อ เอาๆ"
"เอาอยู่แล้ว"
"ไม่ต้องห่วง"
"อึก...เท็นหมายถึงให้เบาๆหน่อย ไอบ้าพี่เน!"
"อ่อ 555555555"
"แกล้งตลอดเลยนะ...อ้ะพี่เน"
"........"
ผมชักนิ้วที่ไล่วนอยู่ในช่องทางแคบออกก่อนจะจับน้องให้นอนราบลงบนเบาะโซฟาอีกครั้งและแยกขาขาวทั้งสองข้างออก ผมส่งนิ้วกลับเข้าไปอีกครั้งแต่คราวนี้เพิ่มจำนวนเป็นสองพร้อมเร่งจังหวะการสอดใส่ให้เร็วขึ้น จนเท็นเท็นถึงกับเงยหน้าส่งเสียงร้องออกมาอย่างลืมตัว ผมมองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกมากมาย ทั้งต้องการที่อยากจะปลดปล่อยแทบบ้า ทั้งรู้สึกดีแทบบ้า รวมถึงไปถึงรู้สึกรักคนตรงหน้าอย่างไม่รู้จะอธิบายเป็นคำพูดได้อย่างไร
ผมก้มลงมอบจูบให้น้องก่อนจะใช้มือนำแกนกายของตนเองดันเข้าช่องทางรักให้ลึกขึ้นเรื่อยๆจนทั้งสองฝ่ายต่างทำความคุ้นชินกันได้ที่แล้วผมก็เริ่มขยับตัวช่วงล่างเข้าออกช้าๆ พร้อมทั้งกระซิบบอกให้คนน่ารักเปิดเสื้อยืดขึ้นอีกครั้งเพื่อที่ผมจะได้เห็นเม็ดสีชมพูได้อย่างถนัดตา
.
.
.
"พี่เน..อ้ะ .. ถุงยาง...อื้อ "
"ไม่มี"
"แต่พี่ปลอดภัยนะ"
"เท็นรู้..แต่..ไม่อยากเปื้อน.. "
"พี่เอาออกทันครับ"
"แน่หรอ..อื้อ"
"ครับ"
"ก็ได้..พี่เน อ้ะ"
"......"
ผมเร่งจังหวะการสอดใส่ให้เร็วขึ้นจนหัวของเท็นเท็นกระแทกชนเข้ากับขอบโซฟา ผมจึงใช้มือกั้นไว้เพื่อไม่ให้น้องเจ็บตัวไปมากกว่านี้ คนน่ารักหอบหายใจหนักหน่วงอยู่ที่ข้างหูผมทั้งยังเรียกชื่อของผมวนไปวนมาอย่างเร้าอารมณ์จนผมอดไม่ได้ที่จะกระแทกตัวเข้าออกแรงๆ เท็นเท็นใช้มือคว้าเข้าที่ลำคอของผมให้ก้มลงไปรับจูบรสหวานจากเจ้าตัวอีกครั้ง
ให้ตายเถอะ รู้สึกดีเป็นบ้า
พี่เนจะทนไม่ไหวแล้วนะคะ
ผมผละออกจากริมฝีปากบางก่อนที่จะชักแกนกายออกแล้วจับตัวน้องให้พลิกคว่ำหน้าลงพร้อมทั้งยกสะโพกมนให้สูงขึ้นตามลำตัวของผม ผมจ่อแกนกายที่ปากทางอีกครั้งก่อนที่จะใส่เข้าไปและกระแทกย้ำแรงๆจนเท็นเท็นกรีดร้องออกมาเสียงดังก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำสีขาวลงบนเบาะโซฟา คนตัวเล็กนอนหอบหายใจอย่างหมดแรงแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ผมผ่อนแรงลงเลยแม้แต่นิด แถมยังฉุดให้น้องลุกขึ้นมาในท่านั่งพิงพร้อมทั้งแยกขาขาวออกให้กว้างและวางพาดไว้ที่ไหล่ตัวเอง ก่อนจะสอดใส่อีกครั้งอย่างรุนแรง
"เท็น...อ่าเท็นครับ"
"อื้อ ...เบา..อ๊ะ พี่เน..อื้อ"
"พี่ไม่ไหวแล้ว...ซี้ด..อ่า"
"อื้อ..."
"รักเธอ...นะ......"
" อ๊ะ พี่เน!.."
ผมกระแทกย้ำครั้งเป็นสุดท้ายก่อนที่จะถึงที่หมาย น้ำสีขาวข้นทะลักออกมาไหลเปรอะเปื้อนช่องทางด้านหลังรวมไปถึงซอกขาขาวของน้อง นั่นทำให้คนน่ารักเอื้อมมือมาตีเข้าที่ท้องผมอย่างที่จะอดเคืองไม่ได้
ก็นะ นาทีชีวิตเลยตอนนั้น
ใครจะไปเอาออกทันกัน
.
.
.
"ขอโทษครับ"
"ก็เค้าบอกแล้ว"
"พี่เนนะดื้อมากเลย"
"....."
"มองหน้าทำไมอะ"
"เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไร"
"เค้าบอกว่าพี่..พี่เน! จะทำอะไร"
"ปล่อยนะ อื้อ"
"......."
"อย่า...อย่าเอาเข้ามาอีกนะ"
"....."
"อ๊า..อ๊ะ...พี่เน "
"....."
และแล้วผมก็ลงมือจับคนน่ารักกินต่อโดยที่ไม่ฟังเสียงบนเสียงด่าใดๆทั้งสิ้น ผมน่ะอยากขออภัยทุกคนไว้ตรงนี้เลยนะครับถ้าหากการกระทำของผมมันช่างดูป่าเถื่อนและโลภมากตลอดเวลา แต่เชื่อผมเถอะ ทั้งหมดทั้งมวลนี้เป็นเพราะเท็นเท็นนั่นแหละที่ทำตัวแสนจะน่ารักจนหัวใจของผมมันรับไม่ไหว
ก็ใครให้เธอแทนตัวเองแบบนั้นกันห้ะ!!!!!!
เธอพูดเค้ากับพี่ในสถาณการณ์ล่อแหลมแบบนี้ได้ยังไง!!!!!!!!!
สัตว์ร้ายอย่างพี่มันก็มีจิตใจนะ!!!!!!!!!
ยัยขาวเนียนของพี่!!!!!!!!!!!!
เอ๋งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
.
.
.
.
.
ร้าย : เสียงสุดท้ายก็คือรู้เรยนะข่ะ555555555 ให้เขาหน่อย เขาไว้ใจ(?)ได้แล้วนะคะแมะๆ แง้
ปล.ขอบคุณที่ติดตามนะคะ อาจจะถูกใจหรือไม่ถูกใจไปบ้างก็ร้ากอยู่ดี อย่าลืมแวะไปเม้นด่าพี่เนกันเยอะๆน้าค้า จุ้บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in