ที่เราชอบหนังเรื่องนี้มากเป็นเพราะเทคนิคแพรวพราวที่ใช้ในหนัง บทก็ทำได้ดี ทั้งเรื่องของการปฏิบัติหน้าที่ที่หละหลวมของตำรวจ ขั้นตอนการสืบสวนของตำรวจท้องถิ่น การทำหลักฐานเท็จ การจัดฉากหาตัวคนร้าย และการจับแพะ มันทำให้เราอินไปกับหนังได้ง่ายๆ

          แถมตัวละครที่เป็นตำรวจยังไม่ใช่ว่ามีฝีมือเก่งกาจแบบหนังสืบสวนสอบสวนทั่วไป แรกๆ เราอาจจะไม่ชอบบทที่ "ซงคังโฮ" แสดงนัก แต่เชื่อเถอะว่าถ้าได้ดูไปตลอดเรื่อง เราจะเริ่มเห็นพัฒนาการของตัวละครได้อย่างดีมากๆ จากตำรวจที่ไม่ใส่ใจรูปคดี เอะอะมะเทิ่ง เป็นตำรวจที่เห็นแล้วอยากยี้ปากใส่ แถมยังไม่ได้ใส่ใจคดีนี้นัก กลับกลายเป็นว่าค่อยๆ ถูกความหมกมุ่นในการสืบสวนครอบงำไปตลอดทั้งเรื่อง

The Host (2006)

          เรื่องนี้เป็นหนังเรื่องแรกของบงจุนโฮที่เราได้ดู แน่นอนว่าต้องดูทางช่องหลากสีที่เอามาฉายในเช้าวันหยุดนั่นแหละ พล็อตเรื่องพูดถึงสัตว์ประหลาดจากแม่น้ำฮันที่กลายร่างมาจากสารพิษปนเปื้อนในแม่น้ำ

          ตอนยังเด็กก็คิดว่า CG ตลกอยู่บ้าง แต่พอโตมาก็เริ่มคิดได้ว่า หนังเรื่องนี้แก่นแท้แล้วไม่ได้พุ่งเป้าไปกับการสร้างหนังสัตว์ประหลาดสักหน่อย เพราะงั้นใครเค้าจะมาสนใจว่า CG ในหนังเรื่องนี้มันสมจริงมั้ยด้วยล่ะ เพราะอันที่จริงแล้วสิ่งที่ทำให้หนังมันดังเป็นเพราะเรื่องของการวิพากษ์ชนชั้นและความเหลื่อมล้ำทางสังคมต่างหาก

          หนึ่งในเอกลักษณ์หนังของบงจุนโฮจะเป็นเรื่องของการนำเสนอเรื่องราวความเหลื่อมลำของสังคม แบ็คกราวนด์คือการเสียดสีและความตลกร้าย เป็นอีกเรื่องที่วิพากษ์วิจารณ์ชนชั้นได้ดีไม่แพ้กัน
แถมเรื่องนี้ก็ได้ "ซงคังโฮ" มาแสดงนำอีกแล้ว...

          บอกตามตรงว่าเห็นชื่อเรื่องแล้วนึกว่าจะเป็นหนังแม่ๆ ลูกๆ ทั่วไป และไม่คิดว่าจะน่าสนใจขนาดนี้ เป็นหนังที่อยากให้ทุกคนได้ดูแล้วมาคุยกันว่าที่จริงแล้วคนทุกคนมันมีความลับดำมืดและความเลวร้ายซ่อนอยู่ได้ทุกคน แถมพอถึงเวลาเราก็ต้องกระตุ้นมันออกมาเพื่อปกป้องคนที่เรารัก

          หนังเรื่องนี้พูดถึงแม่คนหนึ่ง (ซึ่งแน่นอนว่าไม่ได้ร่ำรวย) อาศัยอยู่กับลูกที่มีอาการทางประสาท เรียกง่ายๆ คือไม่เต็มเต็งนัก แถมยังหลงๆ ลืมๆ และวันหนึ่งเจ้าหนุ่มนี่ดันถูกจับในข้อหาฆาตกรรม ซึ่งแน่นอน...ถูกตำรวจล่อลวงให้เซ็นรับสารภาพผิด ทำให้แม่ผู้เชื่อว่าลูกชายตัวเองบริสุทธิ์ต้องสืบหาว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้นกันแน่ เข้าทำนอง "ลูกชั้นเป็นคนดี!"

          เรื่องนี้มีหลายความดีงามหลายอย่าง ทั้งจุดขายของหนังที่ให้ตัวละครเอกเป็นป้าแก่คนหนึ่งที่ไม่คาดหวังกับขั้นตอนการสืบสวนของตำรวจเลยต้องลงมือหาหลักฐานเอง ซึ่งหนังก็แสดงออกมาในแง่มุมของแม่ที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อลูก การสืบสวนก็เป็นไปในแบบของคนธรรมดานั่นก็คือมีความผิดพลาดในระหว่างนี้เข้ามาบ้าง ไม่ได้เก่งกาจแบบหนังนักสืบทั่วไป

          อีกเรื่องคือการกำกับภาพดีมากกกกกก (กอไก่ล้านตัว) เป็นสไตล์ฟิล์มนัวร์แบบที่เราชอบ ภาพสวยจนคิดว่าถ้าใครชอบเสพอะไรทำนองนี้น่าจะชอบได้ง่ายๆ อ่ะ ถือว่าเป็นหนึ่งในหนังของบงจุนโฮที่ถูกพูดถึงในเรื่องของการกำกับภาพออกมาได้ดีเรื่องต้นๆ เลย

Snowpiercer (2013)

          งานที่ทำให้บงจุนโฮแจ้งเกิดในเวทีระดับโลกอย่างแท้จริงคือเรื่องนี้เลย Snowpiercer หนังไซไฟแฟนตาซีดิสโทเปียจ๋าที่หากใครชอบแนวนี้ก็แนะนำเลยว่าต้องจัดไปสักหน พล็อตจะพูดถึงโลกอนาคตที่เข้าสู่ยุคน้ำแข็งและมนุษย์กลุ่มสุดท้ายที่ยังเหลืออยู่ก็ต้องใช้ชีวิตในขบวนรถไฟที่วิ่งวนไปเรื่อยๆ แบบไม่จบสิ้น เพราะสภาพอากาศข้างนอกนั้นทารุณเกินกว่าที่สิ่งมีชีวิตจะสามารถอาศัยอยู่ได้

          ทีนี้ในขบวนรถไฟก็จะจัดที่อยู่แบ่งไปตามชนชั้นทางสังคม พวกที่อยู่ท้ายขบวนจะเป็นพวกที่มีชนชั้นทางสังคมต่ำ แต่พวกหัวขบวนนั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่แน่นอนว่าเหตุการณ์แบบนี้ต้องเกิดการปฏิวัติ ซึ่งการเล่าเรื่องก็จะทำให้เราค่อยๆ เรียนรู้สังคมในโบกี้รถไฟไล่จากท้ายขบวนไปหัวขบวน

          ความดีงามของหนังนอกจากพล็อตก็นักแสดงในเรื่องนี่แหละ มีหมดทั้ง คริส อีแวนส์, จอห์น เฮิร์ท และทิลดา สวินตัน นอกจากนั้นคนที่คุณก็รู้ว่าใครก็กลับมาอีกครั้ง ใช่แล้ว...คนคนนั้นคือนักแสดงคู่บุญอย่างซงคังโฮ ขาดเฮียไปไม่ได้เลยจริงๆ

          หนังเรื่องนี้ถึงจะรวมนักแสดงอินเตอร์และใส่ความเป็นหนังฝรั่งเอาไว้มาก แต่เชื่อเหอะว่าถ้าได้ดูแล้วเราจะรู้เลยว่านี่มันหนังอินเตอร์สไตล์เอเชียนชัดๆ แถมการกำกับยังคงความเป็นบงจุนโฮเอาไว้ตลอดเรื่อง ที่เห็นได้ชัดก็คือการพาเราวิ่งไปเรื่อยๆ ไปหาจุดพีค แล้วก็หยุด จากนั้นก็พาวิ่งต่อ กับอีกอย่างคือการใช้ภาพแบบสโลวโมชั่นนี่แหละ

          เรื่องนี้เป็นผลงานในยุคที่สตรีมมิงและเน็ตฟลิกซ์เริ่มเข้ามามีอิทธิพล และหลายคนน่าจะเคยดูกันมาแล้ว สำหรับเรื่อง Okja นั้นถือเป็นหนังที่ดูง่ายที่สุดแถมพล็อตตลาดอยู่ไม่น้อย หนังเรื่องนี้พูดถึงการผจญภัยของเด็กสาวและการพยายามช่วยเจ้าหมูยักษ์ที่ถูกสร้างมาจากองค์กรผู้ผลิตอาหารรายใหญ่ข้ามชาติแห่งหนึ่ง พูดง่ายๆ คือไม่ให้หมูโดนเชือดนั่นแหละ

          แต่ถึงหนังจะพล็อตตลาด แต่ Okja นั้นสอดแทรกประเด็นทางสังคมรวมถึงลัทธิบริโภคนิยมไว้เต็มเปี่ยม ยังไม่ต้องพูดถึงการตัดต่อทางพันธุกรรมในอาหารทั้งหลายอีกนะ ดูไปถึงตอนท้ายๆ จากที่คิดว่าหนังมันฟีลกู๊ด ความคิดเราก็เริ่มเปลี่ยนเลย

          และแน่นอนว่าเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่แคสนักแสดงยิ่งใหญ่อลังการมาก นอกจากน้อง "อันโซฮยอน" แล้วก็มี ทิลดา สวินตัน จากเรื่อง Snowpiercer เจค จิลเลนฮาล, ลิลี่ คอลลินส์ และ พอล ดาโน่ เห็นแล้วตาโตมากๆ

          แต่นอกจากนั้นมีคนหนึ่งที่คุ้นหน้าดีนั่นคือ "ชเว อูชิก" หนุ่มถือไม้เบสบอลจาก Train To Busan เรื่องนี้ออกมาไม่มาก แต่มาในบทเด็กหนุ่มขับรถบรรทุกที่มีความยียวนกวนประสาท เล่นดีถูกใจจนบงจุนโฮวางตัวไว้ให้รับบทลูกชายปรสิตในหนังเรื่องล่าสุดเลยทีเดียว

          ที่อยากพูดคือหนังทุกเรื่องของบงจุนโฮจะมีตอนจบที่คล้ายกัน มีความสุขแต่สุขไม่สุด มันจบแบบเคว้งคว้าง ขำแห้ง เป็นความหน่วงที่คุ้นเคยดีจากผลงานทุกเรื่องของแก เอาเป็นว่าถ้าใครชอบลองหามาดูกันนะ สำหรับเรื่อง The Host และ Okja นั้นมีในเน็ตฟลิกซ์ด้วย หาดูง่ายไปอีกเนอะ

          ส่วนรีวิวปรสิตเราจะเขียนเร็วๆ นี้ (อาจจะในวันเดียวกันนี้ด้วยมั้ง) ไว้รออ่านกันนะคะ