มุมบางส่วนภายในห้องสอนศิลปะ 

      ทุกเช้าเรา และพี่ ๆ ในหมวดศิลปะจะช่วยกันเตรียมอุปกรณ์ และแบ่งกันไปสอนเด็กตามตารางสอนที่กำหนด จากนั้นค่อยพักกินข้าวกันในตอนเที่ยง โต๊ะทำงานที่หันหน้าชนกันทำให้เราได้แลกเปลี่ยนความรู้กับพี่ ๆ ในหมวดศิลปะบ่อยครั้ง เราเล่าเรื่องตลก และแลกเปลี่ยนความรู้ให้กันและกันเสมอ ทำให้เรา และพี่ ๆ ในหมวดศิลปะสนิทกันไวขึ้น ที่สำคัญหัวหน้างานอย่างครูปุ๋ยก็ใจดีมาก ๆ  ครูปุ๋ยมักจะทำขนมมาแบ่งพวกเราเสมอ อย่างสัปดาห์ก่อนก็ซื้อพิซซ่ามาให้พวกเรา บางครั้งก็ทำเต้าส่วนมาให้ รู้สึกดีใจที่หัวหน้างานของเราน่ารัก และใจดีมาก ๆ 

     ตอนเช้าเราเดินสอนศิลปะอนุบาลหนึ่งประมาณ 2 ห้อง ห้องละชั่วโมง และพักกินข้าวตอนเที่ยง จากนั้นจึงเตรียมสอนพิเศษศิลปะในช่วงบ่ายโมงครึ่ง จนถึง ห้าโมงเย็น ทำแบบนี้อยู่หลายวันจนเริ่มรู้งาน และรู้ว่าควรเอาตัวเองไปวางตรงไหน รู้ว่าควรทำอะไร และนั่นทำให้เรายิ้มกว้างตั้งแต่มาฝึกงานที่นี่        

      การสอนนักเรียนเป็นงานที่เหนื่อย โดยเฉพาะเด็กเล็กที่เราต้องเข้าไปดูแลอย่างใกล้ชิด สัปดาห์นี้จึงเป็นสัปดาห์ที่หนักกว่าสัปดาห์แรก  

      โดยเฉพาะตอนที่เรากำลังจะเตรียมตัวขึ้นไปสอนศิลปะ เราเจอกับคุณครูประจำห้องเตรียมอนุบาลที่เราเคยไปช่วยงาน คุณครูแตะไหล่เราเบา ๆ และถามว่า 

"เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม คิดถึงจัง ไม่เจอนานเลย"

แค่คำพูดไม่กี่ประโยคของคุณครูก็ทำให้วันที่ดูธรรมดา เป็นวันที่น่าจดจำได้ จากที่เหนื่อย ๆ ก็รู้สึกสดชื่น และพร้อมจะสอนศิลปะเด็ก ๆ ขึ้นมาซะงั้น เราพูดคุยกันกับคุณครูสักพัก ก่อนที่คุณครูจะขอตัว พร้อมทิ้งทายประโยคน่ารัก ๆ กับเราว่า "สู้ ๆ หนูทำได้อยู่แล้วแค่สองเดือนเองเนอะ"

เราเดินขึ้นห้องศิลปะด้วยรอยยิ้ม และกำลังใจที่เต็มเปี่ยม แต่ไม่น่าเชื่อ ตอนที่กำลังจะเดินเข้าห้องศิลปะ เราเจอพวกจิ๋วเตรียมอนุบาลที่เราเคยเลี้ยง กำลังนั่งเล่นของเล่นกันทั้งห้อง ตอนแรกก็ไม่แน่ใจนักว่าใช่ห้องที่เราเคยเลี้ยงหรือเปล่า จนกระทั่งนีน่า และเด็กบางคนที่มักจะชอบมาอ้อนให้เรากล่อมนอน โบกมือทักทายเราทั้งที่เราใส่แมส ตอนนั้นแหละ เรารีบยกมือทักทายกลับแทบไม่ทัน อยากจะวิ่งเข้าไปกอดทุกคน แต่ก็ติดที่อุปกรณ์การสอนเต็มไม้เต็มมือ เราดีใจมาก ๆ จนแทบจะร้องไห้ เพราะเราไม่คิดเลยว่าเด็ก ๆ จะจำเราได้ เราดีใจจริง ๆ ที่เห็นเด็ก ๆ ดีใจเพราะเจอเรา เหมือนที่เราดีใจเพราะเด็ก ๆ จำเราได้ กลายเป็นว่าวันนั้นเรายิ้มไม่หุบเลยจริง ๆ สอนศิลปะหลายชั่วโมงติดก็ไม่รู้สึกเหนื่อยเลย เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มาจากความใส่ใจเนี่ย มันน่ารักชะมัดเลย 

คิดถึงเหมือนกันนะเด็ก ๆ หวังว่าจะพวกหนูจะเติบโตอย่างดี และมีความสุข
ขออวยพรให้เด็ก ๆ ที่น่ารักของเรามีความสุขเสมอเลยนะ
เบิ้บบูจ้ะพวกจิ๋ว ·͜·♡