ฉันรู้สึกอะไรตอนที่ฉันอ่านมัน?

เอาตามความจริงแล้ว แรกๆฉันรู้สึกเบื่อหน่ายนิดหน่อยเพราะว่าเนื้อเรื่องค่อนข้างง่ายต่อการคาดเดา และแก่นของเรื่องก็เป็นอะไรที่สามารถพบเห็นทั่วไปผ่านสื่อของเกาหลีใต้

แก่นหลักของเรื่องคือ อคติ มันพูดถึงผู้คนที่ตัดสินคนอื่นไปก่อนแล้วทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำความรู้จักกับใครคนนั้นเลยด้วยซ้ำ พวกเขาต่างเชื่อข่าวลืมและปฎิบัติกับข่าวลือราวกับว่ามันคือเรื่องจริงโดยที่ไม่ได้ถามหรือตั้งข้อสงสัยอะไรเลย มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเจ็บปวดแต่มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงกับโลกใบนี้ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ได้ใช้ชีวิตที่เกาหลีใต้ แต่มันก็เกิดขึ้นกับคุณได้เหมือนกัน

สังคมเป็นเรื่องที่สำคัญมากๆในเกาหลีใต้ โดยเฉพาะสังคมในโรงเรียน สังคมในโรงเรียนมันเป็นอะไรที่ค่อนข้างแคบ ถ้าคุณปฎิบัติตัวต่างกับคนอื่นหรือไม่ได้พูดคุยหัวข้อเดียวกันกับเพื่อนคุณ คุณก็อาจจะถูกตัดสินหรือถูกกลั่นแกล้งในภายหลังได้

อย่างที่ฉันพูดว่ามันค่อนข้างน่าเบื่อตอนที่อ่านแรกๆ แต่หลังจากเนื้อเรื่องดำเนินไปเรื่อยๆแล้ว ฉันก็เริ่มพบสเน่ห์ของเรื่องนี้ ในตอนที่ฉันรู้ว่าซมเป็นแม่มดจริงๆ มันน่าตื่นเต้นมากๆเลย เวลาพูดถึงแม่มด คนมักจะคิดว่าแม่มดนั้นเป็นสิ่งชั่วร้ายหรือเป็นปิศาจ สมัยก่อนผู้หญิงที่แตกต่างออกไปหรือเก่ง หรือมีความสามารถมากกว่าผู้ชายก็จะถูกมองว่าเป็นแม่มดเหมือนกัน และเหตุการณ์ต่อมาก็จะมีการล่าแม่มด ส่วนมากฉันรู้ว่ามีการล่าแม่มดมาตั้งแต่สมัยก่อนในฝั่งตะวันตก แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะมีเหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกันแบบนี้ในประเทศเกาหลีใต้เช่นเดียวกัน ฉันคิดว่ามันน่าสนใจมากเลย 

มากกว่านั้นสิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือประเด็น LGBTQA+ ฉันไม่คิดว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างซมและซอยุนมุลดูเหมือนจะเป็นแค่เพื่อนสนิทกันและบางครั้งก็ดูเหมือนว่าจะมีอะไรมากกว่านั้น อย่างไรก็ตาม พอยิ่งอ่านไปเรื่อยๆแล้วก็ทำให้รู้ว่าความรู้สึกดีๆที่ทั้งสองคนนี้มีให้กันมันมากกว่าเพื่อนแล้ว และทั้งสองคนก็รู้ดี ถึงแม้ว่าความรู้สึกของพวกเธอจะถูกแสดงออกมาอย่างบางเบาในเรื่องนี้แต่มันก็สวยงามมากเลย ฉันรู้สึกดีใจมากๆที่มีคอนเทนต์ LGBTQA+ ในเรื่องนี้ เพราะมันไม่ง่ายเลยที่จะมีเนื้อหาอะไรแบบนี้ในประเทศเกาหลีใต้ ฉันได้แต่หวังว่าในอนาคตจะมีเนื้อหาอะไรแบบนี้อีกเยอะๆ

ฉันชอบประเด็นปิตาธิปไตยผ่านตัวละครแทฮี ฉันคิดว่าเธอคือตัวแทนของผู้หญิงที่ต้องเจ็บปวดเพราะปิตาธิปไตย ฉันคิดว่าถึงแม้ว่าพี่ชายของเธอจะไม่อ่อนแอ ครอบครัวหรือแม่เธอก็จะยังดูแลและใส่ใจพี่เธอมากกว่าเธออยู่ดีเพราะว่าเขาเป็นผู้ชาย 

ฉันคิดว่าฉันไม่สามารถเกลียดตัวละครไหนได้ลง ฉันหมายถึงทุกคนต่างมีพื้นเพว่าทำไมถึงกลายเป็นคนแบบนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พวกเขายังเป็นผู้เยาว์อยู่ เพราะฉะนั้นพวกเขายังมีอะไรหลายอย่างที่ต้องเรียนรู้ อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่พวกเขาทำไม่ดีในอดีตจะจางหายไป หรือบาปของพวกเขาจะเบาเพราะพวกเขาเป็นเพียงแค่ผู้เยาว์ ทุกคนต้องรับผิดชอบถึงการกระทำตนเองปราศจากอายุ 

ถ้าฉันต้องให้คะแนนหนังสือเรื่องนี้ ฉันให้ 7/10 ที่ -3 ไปเพราะว่าเนื้อเรื่องเดาง่ายไปหน่อย และพล็อทเรียบง่ายไป อย่างไรก็ตามมันเป็นหนังสือที่ดีและน่าสนใจ