(500) Days of Summer ไม่ใช่หนังรักแต่เป็นหนังที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับความรัก แค่ชื่อหนังก็เก๋แล้ว เชื่อว่าน่าจะเป็นหนังในดวงใจของใครหลายๆคน และแน่นอนว่าเป็นหนึ่งในหนังที่เรารักมากที่สุดเรื่องหนึ่งเช่นกัน ความพิเศษของหนังเรื่องนี้คือ เราจะหยิบมันมาดูซ้ำทุกๆ ปี โดยแต่ละครั้งที่ดูมันจะรู้สึกแตกต่างออกไปในแต่ละช่วงอายุ ดูครั้งแรกตอนอายุ 19 รู้สึกแบบนี้ พออีกสองสามปีกลับมาดูมันจะรู้สึกอีกแบบหนึ่ง 

นอกจากนี้หลายคนอาจไม่รู้ว่าหนังเรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากชีวิตจริงของ Scott Neustadter คนเขียนบทหนังที่ถูกผู้หญิงคนหนึ่งทิ้งไปนั่นเอง เพราะก่อนหน้านี้เขาเคยอกหักและใช้ชีวิตซึมๆ เศร้าๆ หมดเวลาไปกับการดูหนังสวีเดนและฟังแต่เพลงของวง The Smiths จนกระทั่งได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน แลกเปลี่ยนรสนิยมในเรื่องต่างๆ แม้ทั้งคู่จะดูเข้ากัน แต่ผู้หญิงกลับบอกสก็อตว่า ไม่ต้องการใช้คำว่าแฟน 

ความคลุมเครือนี้ทำเอาเขาเสียหลักอยู่พักใหญ่ จนได้ลองนำเรื่องราวนี้มาเขียนเป็นบทหนังดู และนำไปให้สาวคนนี้อ่าน ความพีีคคือ เธอบอกสก็อตว่า ชอบบทมากและรู้สึกว่าชีวิตตัวเองเหมือนทอม! หากใครได้ลองกลับไปดูหนังเรื่องนี้ใหม่อีกครั้ง สังเกตให้ดีว่าก่อนเริ่มเรื่อง จะมีแบ็คกราวด์ดำๆพร้อมตัวอักษรที่ระบุว่า 

แต่ก็อย่างที่รู้ๆ กัน ซัมเมอร์ย้ำกับทอมหลายครั้งแล้วว่า เธอไม่ต้องการความสัมพันธ์ที่จริงจังและไม่อยากผูกมัดกับใคร ทอมก็ทำทีพยักหน้าเข้าใจ เพราะคิดว่าคบๆกันไปเดี๋ยวก็รักกัน ความทุ่มเทของเขาจะทำให้ซัมเมอร์รักในที่สุด และเขาจะเป็นผู้ชายคนเดียวที่มาไกลที่สุดในโลกแห่งความสัมพันธ์ของซัมเมอร์ แต่ทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่คิด ไม่มีใครสามารถกำหนดตอนจบของความสัมพันธ์ได้ มนุษย์ซับซ้อนกว่านั้น... 

เพราะสุดท้ายซัมเมอร์ก็จากไป หลงเหลือไว้เพียงคำว่า #เพื่อนจ้าเพื่อน #เราคือเพื่อนกัน ทำให้ตัวละครอย่างทอม กลายเป็นสุดยอดไอ้หนุ่มเฟรนด์โซนในโลกภาพยนตร์ ผู้ยืนฝั่งตรงข้ามกับ 'รอน วีสลีย์' พ่อมดน้อยที่พังทลายกำแพงเฟรนด์โซนได้ สุดท้ายซัมเมอร์ก็พบรักใหม่ กลายเป็นสาวที่เชื่อในพรหมลิขิต และแต่งงานจ้า ใช่จ้า...เธอแต่งงาน ทำเอาทอมเสียศูนย์ เอ้า! ที่ผ่านมาคืออะไร ไหนบอกไม่เชื่อมั่นในพรหมลิขิต แล้ววันหนึ่งเธอก็ทิ้งผมไปแต่งงานกับ 'คนที่ใช่'

   

เหตุผลง่ายๆคือ พฤติกรรมของตัวละครซัมเมอร์ดูเป็นสาวใจร้าย ให้ความหวังชายหนุ่ม (ฝรั่งถึงกับเรียกนางว่า B!tch) เพราะทุกท่าทีและพฤติกรรมที่เธอแสดงต่อทอมนั้น คนดูกลับมองว่ามันเกินคำว่าเพื่อนและแน่นอนว่าสำหรับทอมแล้ว เขาต้องคิดว่ากูมาวินแน่ๆ ชนะใจเธอแน่นอน ตอนนี้คือได้ก้าวขาเข้าไปอยู่ในประตูความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองและซัมเมอร์แล้ว ทว่าสุดท้ายแล้วซัมเมอร์กลับตีจาก เพียงแค่เธอตื่นขึ้นมาในวันหนึ่งแล้วพบว่า เธอไม่ได้รู้สึกกับทอมเหมือนเดิมอีกต่อไป ซัมเมอร์ได้เจอกับผู้ชายอีกคนหนึ่ง คนที่เธอรู้สึกว่าใช่ และตัดสินใจแต่งงานในที่สุด ซึ่งที่ผ่านมาเธอเป็นคนยืนกรานมาตลอดว่าไม่เชื่อมั่นในพรหมลิขิต และไม่จริงจังในความสัมพันธ์ แต่กลับตัดสินใจลงหลักปักฐาน   

แน่นอนว่าผู้ชมส่วนใหญ่เทใจไปสงสารทอม ที่นับวันความเศร้าก็ยิ่งทำให้ชีวิตของเขาบัดซบลงเรื่อยๆ ถึงกับเขียนการ์ดอวยพรให้ลูกค้าว่า "Roses are red, Violets are blue, F*ck you whore"  แต่ ! ถ้ามองย้อนกลับไป ซัมเมอร์ย้ำกับทอมหลายต่อหลายครั้งว่า เธอไม่ได้คิดจะจริงจังในความสัมพันธ์ครั้งนี้นะ นึกออกไหม ? ไม่ได้จริงจัง แต่มีทอมอยู่ก็ดีกว่าอยู่คนเดียว... สาเหตุหนึ่งที่คนดูเทใจสงสารทอม อาจจะเป็นเพราะว่าประสบการณ์อกหักของทอมเป็นเรื่องราวที่ร่วมสมัย คนดูมีประสบการณ์ร่วม ดูไปก็อินไป ใครๆก็ต้องเคยเป็นเหมือนทอม ทุกคนก็คงเคยมีซัมเมอร์เป็นของตัวเอง ทั้งนี้เรื่องราวทั้งหมดในหนังนั้น...ถูกเล่าในมุมมองของทอมคนเดียว หรือถ้าหากมองในอีกแง่หนึ่งเอาตรงๆคือ ซัมเมอร์ก็มองว่าทอมเป็นผู้ชายที่ดีคนหนึ่ง และเธอเองก็อาจจะคิดว่าวันหนึ่งเธออาจจะรักทอมขึ้นมาจริงๆก็ได้ หากเพียงแต่สุดท้ายแล้วทอม 'อาจยังไม่ใช่' เพราะถ้าใช่ เธอก็คงไม่รอที่จะได้เจอกับผู้ชายอีกคน ที่ได้กลายมาเป็นสามีในอนาคต   

หนังเรื่อง (500) of Summer เข้าฉายเมื่อปี 2009 ต่อมาอีกสามปี ในปี 2012 สำนักข่าว NME รายงานว่า 'โจเซฟ กอร์ดอน เลวิตต์' (ของน้อง) นักแสดงหนุ่มผู้รับบท 'ทอม แฮนเซ่น' พระเอกของเรื่อง ได้ออกมาแสดงทัศนคติถึงตัวละครที่เขาแสดงว่า 

เอ้อ! ให้มันได้อย่างนี้สิพี่เลวิตต์ของน้อง คนจริงมากๆ ดีใจที่เลวิตต์ออกมาพูดสักที สมการที่ว่ากันว่าซับซ้อนที่สุดในโลกยังมีคนแก้ได้ การสร้างยานอวกาศเดินทางไปนอกโลกแม้ว่าจะมีแบบแปลนยุ่งยากขนาดไหน ก็ยังมีคนสร้างขึ้นมาได้ แต่ในเรื่องใกล้ตัวที่สุดแต่กลับเป็นสิ่งที่ซับซ้อนที่สุดอย่าง 'ความสัมพันธ์และความรู้สึก' กลับเป็นปัญหาทุกข์ใจของมนุษย์ทุกยุคทุกสมัย ทอมแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดกับเขา ทอมไม่เข้าใจว่าทำไมซัมเมอร์ต้องเปลี่ยนไป ในขณะที่ซัมเมอร์เองก็ไม่สามารถอธิบายสาเหตุได้ เธอบอกแค่ว่าตื่นมาในวันหนึ่งแล้วรู้สึกไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป และเธอก็ได้เจอกับผู้ชายอีกคนหนึ่งโดยบังเอิญในร้านกาแฟ ทันทีที่เจอเธอรู้ว่าเขาจะเป็นสามีในอนาคต ถ้าเธอมาร้านกาแฟช้ากว่านี้แค่ 1 นาที เธออาจไม่ได้เจอผู้ชายคนนั้น นี่คือพรหมลิขิต! 

ฉากที่ประทับใจที่สุดของ (500) Days of Summer สำหรับเรากลับไม่ใช่ฉากที่มีซัมเมอร์ แต่กลับเป็นฉากที่ทอมได้เจอกับหญิงสาวอีกคนก่อนสัมภาษณ์งาน หญิงสาวคนนั้นเคยเห็นทอมไปนั่งที่ม้านั่งตัวหนึ่งในสวนสาธารณะบ่อยๆ ในขณะที่ทอมเองไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเพราะเขาแทบไม่เคยสังเกตเธอเลย สุดท้ายทอมตัดสินใจเอ่ยปากชวนเธอไปดื่มกาแฟ เธอตกลงพร้อมกับแนะนำตัว "Nice to meet you. I'm Autumn" แล้ววันของทอมก็เริ่มนับ Day 1 ใหม่อีกครั้ง พร้อมๆกับเพลง She's Got You High ของวง Mumm-ra ในตอน End Credit ของหนังที่มาได้ถูกจังหวะถูกเวลามาก ทุกครั้งที่เปิดหนังเรื่องนี้ดู ช่วง 5 นาทีสุดท้ายของหนังคือช่วงเวลาที่รอคอยมากที่สุด ฟังเพลงนี้แล้วได้รอยยิ้มกลับไปมากกว่าน้ำตาแน่นอน