เราขับรถออกไปนอกเมือง ดื่มด่ำกับบรรยากาศสีเขียวและสายหมอกสองข้างทาง
สลับกับสายฝนที่ตกมาพอให้รู้สึกชุ่มช่ำ
เราแอบเช็คสภาพอากาศก็ใจชื้นว่ายังคงมีหิมะหลงเหลืออยู่บ้าง
เพราะนี่จะเป็นการพาเขาไปเจอหิมะครั้งแรกในชีวิต
จุดหมายของเราคือ Mount Hood ภูเขาที่สูงที่สุดในรัฐโอเรกอน
และเป็นภูเขาหิมะที่สูงเป็นอันดับสองรองจากภูเขาไฟภูจิ (ข้อมูลจากการเสิร์จกูเกิลกัน)
โดยภูเขานี้ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของพอร์ตแลนด์
ขับหลงกันนิดหน่อยด้วยความงง
พอพ้นจากป่าสนสีเขียวก็พบกับภูเขาตั้งตระหง่านอยู่ด้านหน้า
ที่ปลายยอดขาวโพลนหายไปกับสายหมอก
จุดนี้เราลงไปจอดรถถ่ายรูปกันนิดหน่อย
ด้วยความที่มันเป็นหน้าร้อนทำให้หิมะบางส่วนละลายไปบ้าง
แต่อากาศหนาวมากๆอยู่ดี
จนต้องเอาเสื้อกันหนาวมาใส่ทับไว้อีกตัว
ห่อจนกลมเป็นแหนม
ตอนที่เห็นหิมะอยู่ไกลๆ
เขาตื่นเต้นมาก ตาวาบวับเป็นประกายเลยล่ะ
ทำให้คนที่เห็นหิมะอย่างเราอดที่จะตื่นเต้นตามไปด้วยไม่ได้
เราผลัดถ่ายรูปไว้สองสามภาพแล้วก็กลับขึ้นรถ
ปรับฮีตเตอร์แรงสุด ก่อนที่จะมุ่งหน้าขึ้นเขาไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงสกีรีสอร์ตด้านบน
ไปตะลุยหิมะกัน!
เราไม่ได้เล่นสกี พอถึงปุ๊บก็เลยเดินไปที่ลานหิมะด้านนอกรีสอร์ต
และก็เล่น!
เราเอง ผู้ไม่มีบูท ไม่มีรองเท้าหนัง
มีแต่แวนส์ผ้าใบที่เปียกโชก
เขา และ เขา
โชคดีนะที่ได้มาที่นี่ด้วยกัน
เป็นการพาเขามาสัมผัสหิมะจริงๆเป็นครั้งแรก
ไม่ใช่เกล็ดน้ำแข็งปลอมในสวนสนุก
ได้ปาหิมะใส่กัน แกล้งกัน ถ่ายรูปด้วยกัน
ลงไปนอนแล้วกางแขนกางขาทำเป็นรูปแองเจิ้ลคู่กัน
นึกถึงแล้วก็น่ารักดีแหะ
เป็นช่วงหนึ่งในความทรงจำที่ดีและอุ่นอยู่ในใจ
ดีใจที่ครั้งนี้เป็นการเจอหิมะแรกของเขา
และเสียดายที่ครั้งนี้เป็นการเล่นหิมะสุดท้ายของ "เรา"
สนุกเกิ๊นนนนนน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in