ถึงแม้จะลำบากใจ… แต่ในเมื่ออดีตรูมเมทคนสนิทขอร้องกันขนาดนี้ มีหรือที่คนอย่างธาดาจะไม่ช่วยเหลือ

ดังนั้นเมื่อวางสายจากพีระ เขาจึงรีบคิดหาเหตุผลร้อยแปด ก่อนกดเบอร์โทรหาผู้ช่วยนักบินรุ่นน้องเพื่อขอแลกไฟล์ททันที

เนื่องจากธาดายังไม่เคยบินกับณภัทร ตามหลักแล้วทั้งคู่ยังถือว่ามีตำแหน่งเดียวกันแม้ว่าธาดาจะมีชั่วโมงบินและขีดบนบ่ามากกว่าก็ตาม

สาเหตุก็มาจากเที่ยวบินหนึ่งๆ ต้องการคนขับเครื่องบินเพียงสองคนคือกัปตันหนึ่งคนกับผู้ช่วยนักบินหนึ่งคน หรือเป็นกัปตันทั้งคู่เท่านั้น ยกเว้นบางไฟล์ทที่จะมีข้อยกเว้นแบบไฟล์ทหาดใหญ่วันนี้ ที่มีพีระ ในฐานะนักบินฝึกหัดขึ้นมาบินสังเกตการณ์ แต่นั่นก็เป็นเพียงแค่ส่วนน้อย เขากับรุ่นน้องคนนี้จึงยังไม่เคยได้นั่งร่วมห้องนักบินกันสักครั้ง

ธาดาฟังเสียงเรียกสายไปก็ถอนใจไป ไม่มีทางที่เขาจะอ้างว่าอยากไปบินกับพีระเพราะเป็นคนรักกันแน่นอน…

แล้วจะเอาเหตุผลอะไรให้ฟังขึ้นดีนะ…

เขาครุ่นคิด...

เคยได้ยินว่าณภัทรเป็นคนเหนือ… เอาของกิน พวกไส้อั่ว น้ำพริกหนุ่มกับแคบหมูเข้าล่อก็คงพอได้อยู่ล่ะมั้ง...

‘สวัสดีครับ…’

ปลายสายมีน้ำเสียงแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ยังมีความเรียบร้อยนุ่มนิ่มแฝงอยู่ในคำทักทายอย่างเต็มเปี่ยม เมื่อได้ยินผู้ช่วยนักบินรุ่นพี่ที่ไม่เคยบินด้วยกันแนะนำตัวและขอโทษขอโพยหลังบอกความต้องการ

ณภัทรชี้แจงว่าตนไม่ได้คิดอะไรมากเมื่อถูกชวนให้แลกเที่ยวบินวันนี้

ธาดาโล่งอก...

เพราะโดยปกติแล้ว นักบินทุกคนล้วนมีไฟล์ทในดวงใจแตกต่างกันไป ธาดาคะเนไว้แล้วว่าสำหรับณภัทรที่ไม่ใช่คนใต้ ไฟล์ทหาดใหญ่น่าจะเป็นเพียงจุดหมายทั่วๆ ไปแห่งหนึ่งซึ่งไม่นับเป็นไฟล์ทที่เจ้าตัวโปรดปราน ทำได้ติดกันบ่อยๆ ไม่รู้จักเบื่อ สู้ไฟล์ทเชียงใหม่ที่เป็นถิ่นเก่า มีร้านของกินของใช้ให้ช้อปกลับไปตุนไว้ไม่ได้หรอก…

แต่ถึงอย่างนั้น การที่เขาโทรมาขอแลกกะทันหันแบบนี้ก็นับว่าเสียมารยาทอยู่ไม่ใช่น้อย...

อย่างไรก็ตาม สำหรับณภัทรน้ำหนักของไฟล์ทเชียงใหม่ย่อมมีมากกว่าหาดใหญ่อยู่แล้ว แค่วัดกันเฉพาะแหล่งซื้อของกินของฝากสไตล์ล้านนาในสนามบินก็มีมากมายล้นหลาม ในสายตาณภัทรจึงรู้สึกว่าคุ้มค่าน่าแลกมาบินมากกว่าสนามบินหาดใหญ่เป็นไหนๆ

ดังนั้นเมื่อธาดาเอ่ยปากขอแลก จึงไม่มีเหตุผลที่ณภัทรจะหวงไฟล์ทหาดใหญ่เอาไว้กับตัว

‘ได้ครับพี่ธาดา ให้ผมโทรบอกไฟล์ทโอเปอเรชั่นให้เลยมั้ยครับ’ น้ำเสียงทุ้มติดหวาน เอ่ยถามอย่างสุภาพ

‘ขอแลกกะทันหันแล้วยังจะให้โทรหาออปส์อีก พี่เกรงใจเรา เดี๋ยวพี่โทรเองดีกว่า’

‘ไม่เป็นไรครับพี่ เพื่อนผมคนนึงในไฟล์ทออปส์เข้ากะเช้านี้ วันก่อนพวกผมกำลังคิดถึงของกินร้านวนัสนันท์อยู่พอดี ผมจะได้โทรไปถามเรื่องของฝากด้วยเลย’

ธาดายิ้มรับ… ก่อนตกลงให้ณภัทรจัดการแลกเที่ยวบินเรียบร้อยโดยเขาไม่ต้องออกแรงสักนิด

และแล้วงานก็สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี…

ว่าแต่… คุยกันมาสักพัก ธาดาเริ่มรู้สึกว่าผู้ช่วยนักบินณภัทรคนนี้อาจจะไม่ได้นิสัยแย่และเจ้าคิดเจ้าแค้นอย่างที่เจ้าพีระว่าก็ได้…

‘ขอบใจมากนะณภัทร ถ้าคราวหน้ามีไฟล์ทอะไรที่ไม่ชอบก็บอกพี่ได้…’

ธาดาได้ยินปลายสายหัวเราะเบาๆ เอ่ยตอบอย่างกันเอง ‘ลอนดอนไงครับ เดือนนี้ผมมีสอง… ให้พี่หมดเลย’

‘ณภัทรไม่ชอบลอนดอนเหรอ?’

ธาดาทำเสียงแปลกใจ เพราะลอนดอนเป็นหนึ่งในสามไฟล์ทที่เขาชอบรองจากนิวซีแลนด์และญี่ปุ่น

ใครไม่ชอบไฟล์ทลอนดอน... แต่ธาดาคนนึงล่ะที่ชอบ ก็ทั้งพายเนื้อเอย ฟิชแอนด์ชิปส์เอย ของอร่อยถูกใจเขาทั้งนั้น จะให้ไม่ชอบยังไงไหว...

ยิ่งคิดก็ยิ่งยืนยันคำพูดที่ว่า นักบินแต่ละคนก็มีไฟล์ทในดวงใจต่างกัน ให้เห็นอย่างชัดเจน

ธาดาเพ้อถึงของอร่อยแห่งดินแดนไนท์บริดจ์ในใจเงียบๆ ก่อนจะได้ยินเสียงนุ่มหวานพูดตอบ ดึงเขาออกจากฝันกลางวันแสนอร่อย

‘ผมชอบไปเบอลินมากกว่าครับ... แล้วอีกอย่าง...’

ธาดาเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง…

น้ำเสียงที่ฟังแล้วเหมือนคนพูดกำลังยิ้มกริ่มนี่มันอะไรกัน… เบอลินที่สำหรับเขาแล้วมีแต่กับข้าวที่ทั้งเลี่ยนทั้งเค็ม… มีความลับอะไรดีๆ ที่ธาดาไม่รู้ซ่อนไว้อย่างงั้นเหรอ?

'...พี่ธาดาเรียกผมว่าภัทรเถอะ'

ณภัทรต่อประโยคจนจบ เมื่อแค่คุยกันครั้งแรกก็รู้สึกถูกชะตากับธาดาอย่างไม่น่าเชื่อ แถมเรื่องที่อีกฝ่ายโทรมาขอแลกเที่ยวบินเพื่อช่วยเหลือแฟนเก่าจอมเจ้าชู้ มีเหรอที่เขาจะไม่รู้

แต่เรื่องมันก็นานมาแล้ว พีระยังอุตส่าห์ไปรบกวนพี่เขาอีก…

ไม่ได้เรื่องเลย พีระเนี่ย…

ดังนั้นเมื่อเห็นธาดาเงียบ ณภัทรจึงเฉลยให้ฟังอย่างไม่มีปิดบัง

‘สามีผมอยู่ที่นั่นครับ’

หา...!?!

ความเงียบที่หนักอึ้งกว่าเดิมลอยละล่องอยู่ในสาย แต่พักเดียวธาดาก็พูดตอบโดยใช้น้ำเสียงเรียบแต่เป็นกันเองเหมือนปกติ ด้วยไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าเขากระอักกระอ่วนใจ

แน่นอน… ว่าธาดาก็รู้สึกแปลกๆ อยู่บ้างที่ณภัทรเปิดเผยเรื่องแบบนั้นกับเขาอย่างหน้าตาเฉย

ทว่าไม่ใช่เพราะเรื่องที่อีกฝ่ายแต่งงานแล้ว และมีสามีเป็นผู้ชายเหมือนกันหรอกที่รบกวนจิตใจน้อยๆ ของธาดา แต่เป็นเพราะเขากำลังคิดว่าที่พยายามวุ่นวายทำเพื่อขอแลกไฟล์ทมาตั้งแต่เช้า ไม่เรียกเสียแรงเปล่าแล้วจะให้เรียกว่าอะไร…

ธาดาแหงนหน้ามองเพดานด้วยนัยน์ตาล่องลอย...

ครั้งนี้พี่ขอฝากไว้ก่อนนะ พีระ…