181216

ไม่รู้จะเริ่มรีวิวยังไง คงไม่ได้มีภาษาสวยๆหรือทางการอะไรมาก(เพราะไม่เคยเขียนรีวิวเลย เก่งแต่แต่งฟิคกับเพ้อๆไปวันๆ55555) อยากให้ทุกคำทุกประโยคมันออกมาจากใจ จะพยายามนึกถึงความรู้สึกขณะนั้นเท่าที่จำได้ (พึ่งเมื่อคืนป้ะ ใช่ ชั้นขี้ลืม)

เริ่มด้วยที่ตอนเช้าตื่นมาแอบสายนิดๆเพราะกว่าจะข่มตานอนได้ก็ตีสามแล้ว ตื่นเต้นมากกับคอนจึน ล่าสุดที่เจอน้องก็ตอนม.สองแน่ะ สุดนาน อ้อ ขอเรียกน้องว่าน้องได้ไม๊ คือแบบ ก็น้องง่ะ เนอะ 555

เราก็เริ่มภารกิจที่ยาวนานของวันนี้ด้วยการจัดการตัวเอง ไปทำผม แต่งตัวสวยพร้อม เป็นลุคที่1 วันนี้หลายลุคหน่อยเพราะเลือกชุดไม่ได้ (พี่จูฮวีกับพี่เฮยซอนคือต้องภูมิใจอ่ะ เปลี่ยนเก่งกว่าสไตลิส) เสร็จก็บึ่งไปแอร์ลิ้งฯ ไปสนบอีกที ถึงก็เกือบๆสิบโมง พอไปถึงเกทก็คนเยอะพอสมควร ฮือ เลยได้ยืนประมานกลางๆ นี่ชั้นว่าชั้นก็รีบที่สุดแร้ว ผมสวยก็ต้องมาก่อนป้ะคะ รอถึงประมาน 11.30 น้องก็ออกมา น้องตัวเร้กม้ากกกก เดินช้ามากก ละก็หยุดอยู่ที่หน้าฟค. น้องบอกพี่ฮันทอให้เอาของให้ฟค.ด้วย พร้อมทำปากนุ้บนิ้บ ทำภาษามือบอกให้เอาไปแบ่งกันกิงน้ะก้า และใช่จ้า น้องซื้อขนมมาอีกแน้วว ซื้อเก่งมาก แจกทุกประเทศ แล้วที่ปลื้มมากไปกว่านั้นคือเป็นขนมเกาหลีที่นางแบกมา ขนาดไปสคป.ก็ยังเก็บไว้ให้จนบินมาไทย แง แทอานาจะเคยตัวนะค้าแม๊ ก็ตามนั้นแหละค่ะ ได้ต็อก สาหร่าย ข้าวพองอะไรของนางกันไปทุกคน (แอบตลกพี่คนนึงที่เป็นคนเอาขนมให้ชั้น นางชิมละบอกว่า ขนมอะไรของน้องวะ เพราะกินแล้วก็คือยิ้มแห้ง 55555 แต่ถ้าน้องเอามาให้ก็ จ่ะ อร่อยกะได้จ่ะ)

หลังจากนั้นก็นั่งแท็กไปกับพี่ๆที่หารรถไปอิมแพคด้วยกัน สุดรีบป่ะ คือยังไม่บ่ายโมงเรย คอนเริ่มสองทุ่ม เป็นงงอ่ะ พอถึงคอนก็หาเรื่องทำนู่นทำนี่นั่งรอไป เอาสติ๊กเกอร์มาให้ลูกค้าที่สั่งไว้ (ขอบคุณทุกๆคนที่เห็นความน่าน้ากของน้องปิ้ปิ้ด้วยต่ะ) ระหว่างนั้นเอ็มวีพาเลตนางก็ครบร้อยล้านวิวพอดี แชแนลอีจีกึมก็คืออัพเอ็มวีพาเลตเวอร์อะคูสติก ฟีท ยอน. แง้ เป็นเอ็มวีที่รวมbts โมเม้นตั้งแต่ Mia จนถึง bbibbi เรยอ่ะ นั่งดูแล้วซึ้งอะไรไม่รู้ ร้องไห้ตั้งแต่บ่ายสอง รีบหรอ คือรู้สึกว่าน้องโตขึ้นมามากจริงๆ

หลังจากนั้นก็นั่งรอแบบสุดนานกับน้องๆพี่ๆยูแอนาที่ผูกสัมพันธ์กันได้ง่ายมากๆ55555 เพราะส่วนใหญ่ก็มากันคนเดียว แอบแซวว่าด้อมนี้เรียบร้อยมากค่ะ หน้าคอนคือเงียบมาก5555 ตล่ก พอใกล้ถึงเวลาก็ไปรับของรับบัตรแข็งของโซนตัวเองแล้วรอต่อจนถึงเวลาเข้าคอน ของกับแท่งไฟดีม้าก แต่ขอติผู้จัดหน่อย ทราบว่าเป็นงานแรก แต่ความพร้อมอะไรคือค่อนข้างน้อย จัดการทุกอย่างได้ช้าและไม่เป็นระเบียบ คนประกาศ info ต่างๆของคอนก็คือพูดไม่ค่อยดี บางทีก็ลืมพูดสองภาษา นี่ยังไม่นับที่ไม่พูดภาษาที่สามนะ ป้ายบางป้ายก็มีแต่ภาษาไทย ทั้งๆที่อินเตอร์แฟนมาเยอะมาก ที่เผื่อเวลาให้คอนเริ่มสองทุ่มตอนแรกคิดว่าเพราะให้ทีมงานไอยูได้เตรียมตัว แต่คิดอีกทีน่าจะให้เวลาตัวเองเตรียมตัวมากกว่า ถึงเริ่มช้าขนาดนี้ ตอนสองทุ่มเป๊ะคนยังเข้าฮอลไม่หมดเลย เป็นง๊ง

พอเข้าไปในฮอลเวทีก็ค่อนข้างเหมือนกับประเทศอื่นๆแต่แอบน้อยใจโซนวีไอพี เพราะคิดว่าจะเล็กกว่านี้ บางคนที่อยู่ริมมากๆก็ต้องมองเอียงมาก อาจจะมีเสาเวทีหรือลำโพงบังอยู่ด้วยซ้ำ นี่นั่งอยู่ตรงริมเวทีพอดียังดูจนปวดคอ คนที่นั่งริมไปอีกคงแอบเซ็งอ่ะแหละ เวิ่นเว้อมาเยอะและ ได้เวลาคอนเริ่มจริงๆซักที

ตามที่รู้กัน คอน dlwlrma ในครั้งนี้ทำคอนเสปเป็นโชว์ในรูปแบบของการฉายหนัง เป็นเรื่องราวตลอดสิบปีที่ผ่านมาของไอยูอัดแน่นอยู่ในโชว์ มี mood ของคอนเสิร์ตเป็น mello นิดๆ(หรือไม่นิดวะ) เราว่าลี่มีความชอบอะไรที่เป็นmello circus ผสม broadway อยู่ ตั้งแต่คัมแบครอบ The red shoes ไปจนถึงตอน repackage ของบั้มที่ทำให้เห็นความชอบด้านนั้นของลี่ชัดขึ้น คอนเปิดตัวมาด้วย vtr ของลี่ที่จัดทำเป็นหนังเงียบ อารมณ์ประมานหนังยุค 30’s ที่จะขึ้นซับเมื่อตัวละครพูด ซึ่งเราว่าอันนี้อีจีกึมโปรดัคชั่นทำออกมาได้ดีมากๆ อีจีกึมของเรารับบทเป็นนักร้องสาวสวยที่เดินผ่านไอยูทีมไปทีละคน เราชอบมาก ตลกดีตอนที่ทุกคนชอบแซะว่าลี่ชอบเล่นคอนนาน อย่างตอนที่พี่โยฮันโทรไปบอกภรรยาที่บ้านว่า ยอโบ วันนี้ไม่กลับบ้านนะ คือตลกดี และแน่นอน จะมีเพลงไหนของลี่ที่จะเหมาะกับคอนเส็ปนี้ไปมากกว่าบุนฮงชิน (The red shoes) ลี่เปิดตัวขึ้นมาในชุดเดรสสูทสีขาว สร้างบรรยากาศให้เราอินความ dlwlrma broadway นี้ได้เป็นอย่างดี ต่อด้วย Cruel fairy tale เราชอบที่มีพี่แดนเซอร์น่าจะรับบทเป็นพ่อมดหรืออะไรซักอย่างเต้นเปิดก่อนที่ลี่จะขึ้นมา รู้สึกได้เลยว่าลี่ให้ความสำคัญกับความสามารถของไอยูทีมทุกคนจริงๆ พอจบโชว์เปิดก็เป็นช่วง Talk ซึ่งรู้กันว่ายัยเป็นคนชอบพูด เพราะยัยอยากให้เราเข้าใจในตัวคอนเส็ปแต่ละตอนที่นางตั้งใจเรียงร้อยขึ้นมาจริงๆ (แม้ล่ามจะแปลไม่หมด แต่หวังว่าทุกคนจาเข้าจัยหน่าก้า) พอจบคิดว่านางน่าจะกลับไปเตรียมตัว ถ้าจำไม่ผิดจะเป็นวิดิโอของไอยูทีมที่สัมภาษว่าทำงานกับไอยูเป็นยังไง คือตลกมาก แซวทุกเรื่องได้คันยิบๆจริงๆ นี่ชอบเรื่องของพี่ชิพมังค์(พี่จองฮยอน) ที่อยู่กับจึนมาตั้งแต่16 ตลกที่พี่เค้าบ่นเรื่องจึนได้เป็นต่อยหอยเหมือนคนแก่ ละก็ตอนที่แซวเรื่องที่พี่มือเบส(หรือกีต้าร์วะ)เพิ่งแต่งงาน แต่ต้องเล่นคอนจนกลับบ้านไปแล้วจับช้อนกินข้าวแบบมือสั่น 555555 จริงๆตลกทุกอัน คงเล่าได้ไม่หมด มาขนาดนี้แล้วก็ขอพูดถึงไอยูทีมหน่อยละกัน เราสัมผัสได้ว่าไอยูใส่ใจในทีมงานทุกคนจริงๆ จากที่เห็นว่าลี่ทำเพื่อทุกคนมาตลอด ขนาดรับรางวัลยังเรียกทุกคนให้ไปรับด้วยกัน ตั้งแต่คอรัส ทีมเต้น ไอยูแบนด์ พี่เมเนเจอร์ พี่สไตลิส ไปจนถึงพี่การ์ด อยากขอบคุณไอยูทีมทุกคนจริงๆที่อยู่เคียงข้างลี่เสมอ ขอบคุณที่ทำให้ยัยหัวเราะ และยอมทำตามสิ่งที่ยัยต้องการ ขอบคุณทุกคนที่เป็นทั้งครูทั้งเพื่อนให้กับยัย คือเมื่อก่อนเคยเป็นห่วงลี่มาก เพราะนางเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนในวงการเยอะ แต่ลืมคิดไปว่ายัยยังมีไอยูทีม จนตอนนี้ไอยูทีมทุกคนไม่ใช่แค่เพื่อน แต่เป็นเหมือนครอบครัวของลี่ไปแล้ว ขอบคุณจริงๆค่ะ

มาต่อกันที่หนังเรื่องถัดไปของลี่กันเถอะ หนังเซตนี้จะเป็นหนังแบ๊ว หนังฝดไฝ ซึ่งเปิดตัวมาด้วยเพลงอีจีกึม 이 지금 Dlwlrma ในชุดเดรสลูกไม้สีเขียวสีของด้อม ขอท้าวความอธิบายคำๆนี้ก่อนว่าเป็นศัพท์บัญญัติที่ really matter สำหรับลี่ถึงขนาดนำมาเป็นชื่อคอนและชื่อไอจีของนาง dlwlrma เป็นตัวพิมพ์อังกฤษบนแป้นพิมพ์คำว่า 이 지금 แบบเปลี่ยนภาษานั่นเอง สำหรับคำว่าอีจีกึมก็มีด้วยกันหลายความหมายด้วยกันต่ะ พุดตามน้อนหน่าก้า อี จี กึม มาจากการเปลี่ยนคำว่าอีจีอึน ซึ่ง 은 อึน แปลตรงตัวเลยว่า silver นางเลยเปลี่ยนจาก 은 เป็น 금 ซึ่งแปลว่า gold เป็นเหมือนไอยูที่โตขึ้น เปล่งประกายขึ้น น้งเปนทองแร้วน้า งี้ และอีกความหมายนึงก็แปลตรงตัวอีกเหมือนกัน คำว่า이 지금 อี จีกึม แปลว่า ตอนนี้ เวลานี้ ซึ่งน้องอยากจะสื่อว่าให้ทุกคนสนุกไปกับช่วงเวลาที่ได้เห็นนาง ณ ปัจจุบัน น้องที่อยู่ตรงหน้าเรานั่นเองค่า วู้ว ต่อมาน้องส่งต่อความสดใสให้กับเพลง 하루 끝 (Every end of the day) และใช่จ้า ในฐานะที่เป็นประเทศลูกอีช่างทำโปรเจค ทางยูแอนาไทยสนับสนุนโดยไอยูไทยแลนด์ก็มีป้าย sunday better day มาชูให้น้องในวันอาทิตย์ที่สดใสแบบนี้จนจบเพลง มีท่อนนึงที่น้องชี้มาทางเรา จะขอassume เอาเองว่าน้องมอง เพราะชั้นแหกปากร้องสุด ชุดเด่นขนาดนี้ก็ต้องเห็นกันละป้ะ!! เห็นในแววตาน้องเลยว่าน้องแฮปปี้มาก น้องบอกว่าตกใจเลยที่เพิ่งแค่เริ่มคอนยังมีอีเว้นมาให้ขนาดนี้ น้องปลื้มต่ะ น้องเกริ่นถึงเพลงต่อไปว่า ในฐานะที่วันนี้ได้มาเจอแทแอนา มีความสุขมากๆต่ะ ซึ่งมันเป็นวันอะไรค้า (โชอึนนัล!) วันอะไรน้า (โชอึนนัลงัย!!) วันอะรัยค้าาา (โชอึนนัล!!!!!!) และ 3 4 ไปค่า เพลงชาติไอยู ร้อง Good day กันไปเรยค่ะแม๊ น้องทำได้ดี as usual แต่นี่ว่าลี่แอบเสียงดรอปนิดๆ อาจเพราะเมื่อวานที่สิงค์น่าจะเหนื่อยอยู่พอสมควร วันนี้เลยแอบแหบบ้าง แง สงสารยัย แต่ท่อนเสียงสูงสามระดับในตำนานของน้องก็ทำเอาลืมจุดเล็กๆอื่นๆไปซะหมดเลย น้องทำออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ดีจนเราขนลุก มีน้ำตาซึมเบาๆ เพราะรอฟังท่อนนี้แบบสดๆมานาน ตอนครั้งแรกที่มาเมื่อประมานหกเจ็ดปีที่แล้วน้องไม่ได้ขึ้นเสียงสูงท่อนนี้แต่ร้องเป็นคอรัสแทน ในที่สุดช้อนก้ได้ฟังเป็นบุญหูแล้ว ฮือ 

หลังจากนั้นก็เป็นวิดิโอหนังสั้น เป็นภาพของลี่กับแฟนหนุ่ม(หรือจริงๆอาจจะเป็นซัมของนาง)ที่ไปดูหนังด้วยกัน ตอนจบที่ส่งต่อไปที่เพลง Between the lips (50cm) มาในรูปแบบหนัง mello drama เป็นเพลงที่ส่วนตัวแล้วไม่ค่อยได้ฟัง เพราะไม่ค่อยถูกจริต (แอบฟังยากสำหรับเรา) แต่พอได้เห็นperformanceที่นางตั้งใจส่งเพลงนี้ขนาดนี้มันทำให้เรากลับชอบเพลงนี้มากขึ้น จนตอนนี้ไม่กดข้ามแล้วจ้า 55555 ต่อมาเป็น 금요일에 만나요 (Friday) เพลงชาติอีกหนึ่งเพลงที่น้องยื่นไมค์ให้เราร้องท่อนอีจอง ถึงแม้จะไม่ใช่วันศุกร์ แต่วันอาทิตย์ที่ได้เจอเธอก็มีความสุขไม่แพ้วันศุกร์เลยนะค๊า เพลงอีกเพลงที่ต้องสวมบทเป็นลูกอีช่างร้องเป็นเพื่อนน้องก็ต้องเป็น 너의 의미 (Meaning of you) ของลี่กับคุณลุงชางวาน น้องบอกอีกว่ารู้สึกตื่นเต้นมากที่แทแอนาร้องได้กันหมดเลย น้องเข้าใจว่าการร้องเพลงภาษาต่างประเทศเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย และน้องยังเตรียมของขวัญพิเศษมาให้แฟนๆชาวไทยด้วย เป็นของขวัญที่น้องเตรียมตัวมากว่าหนึ่งเดือน นั่นคือลี่ได้เตรียมเพลง รัก ของพี่ปุ๊ อัญชลีมา ซึ่งน้องทำได้ดีมาก ดูออกเลยว่าน้องเข้าใจในทุกคำ ทุกประโยคเป็นอย่างดี ถ้าพูดในฐานะคนฟังทั่วไป ผู้หญิงคนนี้คงจะเป็นนักร้องคนที่เก่งที่สุดเท่าที่เราเคยเจอมาแล้ว ภาษาและการออกเสียงของน้องชัดมาก ร้องออกมาได้เป็นสไตล์ของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์แบบ แม้น้องจะบอกว่าทำได้ไม่ดีเท่าตอนซ้อมก็ตาม เราถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ตอนน้องร้องท่อน ‘แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ’ น้องบอกด้วยว่าเป็นท่อนที่น้องชอบมากที่สุด ตัวน้องเองยังไม่รู้เลยว่าในชีวิตนี้น้องจะสามารถเขียนเนื้อเพลงที่สวยงามขนาดนี้ได้รึเปล่า เราสัมผัสได้ว่าน้องรู้สึกอย่างนั้นจริงๆถึงเลือกเพลงนี้มา น้องเลือกเพลงที่ตรงกับสิ่งที่น้องอยากจะบอกกับเราแม้จะร้องยากแค่ไหน น้องก็ทำให้เราเห็นได้ น้องเก่งมาก! หลังจากโชว์นี้แหละ ความemotionalของชั้นจะแตกแตนแบบจริงจัง เพราะเพลงต่อไปน้องเปลี่ยนไมค์เป้นสีเขียวมิ้นต์ หรือที่ชยาวอลเรียกกันว่า Pearl Aqua Green น้องเกริ่นก่อนขึ้นเพลงว่า ความหมายของเพลงนี้คือการบอกว่า เมื่อเวลาผ่านไป สิ่งต่างๆจะค่อยๆจางหาย แต่กับความทรงจำบางอย่าง แม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เราก็จะไม่มีทางลืมมันค่ะ  เสียงนาฬิกาพร้อมกับทำนองเพลง Gloomy Clock ดังขึ้น เพลงที่จงฮยอนมอบให้กับลี่ เพลงนี้เป็นเพลงที่มีความหมายกับน้องมาก ตอนดูโชว์นี้เราปล่อยโฮออกมาเมื่อได้ยินเสียงของจงฮยอนที่น้องใส่เข้ามาในเพลงด้วย ใช่ น้องไม่เคยลืม น้องใช้ไมค์ที่เป็นสีของวงชายนี่ น้องทำจอให้เป็นสีเทาดำ น้องใส่ชุดสีดำ น้องไม่เคยลืมเลย เมื่อเราหวนคิดถึงตอนนั้น ขนาดเราที่เป็นคนนอก ยังสะเทือนใจไม่รู้ลืม แม้จะผ่านมาหนึ่งปีแล้ว แต่ความเจ็บปวดนั้นยังคงอยู่ ไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อยจากวันแรก เทียบกับน้องที่ต้องปล่อยให้เพื่อนคนสำคัญจากไป ถ้าเป็นเรา เรายังไม่รู้ว่าจะเข้มแข็งได้เสี้ยวนึงของน้องหรือเปล่า เมื่อก่อนเราเคยคิดว่าเราอยากให้ไอยูมีแต่รอยยิ้ม มีแต่ความสุขเสมอ ซึ่งเราหมายความอย่างนั้นจริงๆ แต่เรากลับไม่คิดถึงตอนที่น้องอ่อนแอ ตอนที่น้องต้องฝืนยิ้มแม้ข้างในจะเจ็บปวดแค่ไหน เหมือนที่น้องเคยพูดเอาไว้ เจ็บปวดบ้างก็ได้ แสดงมันออกมาบ้างก็ได้ ในขณะที่เราฟังเสียงของน้อง เราอยากจะคืนคำพูดนี้ไปให้ผู้หญิงคนนี้เหลือเกิน เธอจะเจ็บปวดบ้าง จะแสดงมุมที่อ่อนแอนั้นออกมาบ้างก็ไม่เป็นไร เพราะเธอก็เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงนี่เนอะ ถ้าหากสามารถแบ่งเรื่องราวที่หนักหนาเหล่านั้นมาให้เราได้บ้างก็คงจะดี หลังจากเพลงจบลง น้องเปลี่ยนไมค์กลับมาเป็นสีม่วงเหมือนเดิม ท่ามกลางความรู้สึกผิด และความเจ็บปวดที่มีอยู่ลึกๆในความคิดของเรา น้องเริ่มร้องเพลงต่อมา เพลงที่น้องบอกว่า เมื่อย้อนมองกลับไปตอนที่ร้องเพลงนี้ครั้งแรก น้องรู้ตัวเองเลยว่าเราโตขึ้นมากแล้วจริงๆ นั่นก็คือเพลง The story I didn’t know เราย้อนกลับไปนึกถึงเด็กผู้หญิงตัวเล็กที่โดนคุณครูสอนร้องเพลงดุเรื่องส่งอารมณ์เพลงได้ไม่ดี จนมาวันนี้ เธอทำมันได้แล้ว เธอส่งมันมาถึงหัวใจของเราเลยนะอีจีอึน 

ต่อมาคือ Mia เพลงแรก เพลงเดบิ้วต์ของลี่ในนามไอยู เราเริ่มร้องไห้อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่เพราะความเจ็บปวดอีก เราร้องออกมาเพราะความตื้นตัน ความภูมิใจ มีประโยคนึงที่เราจำขึ้นใจเสมอ เป็นประโยคที่มาจากเรื่อง Dream High คือประโยคที่ว่า นักร้องที่สามารถทำให้คนดูร้องไห้ออกมาได้ นักร้องคนนั้นคือคนที่ผ่านการร้องไห้มาแล้วเป็นร้อยเป็นพันครั้ง เมื่อเราคิดถึงคำพูดนี้ เรารู้สึกตื้นตันใจมากที่ได้เห็นไอยูที่ยืนอยู่ตรงหน้าเราและร้องเพลงนี้โดยไร้ซึ่งความกลัวอีกต่อไป จากคนที่เคยโดนตะโกนด่าบนเวทีเดบิ้วต์ขณะร้องเพลงนี้จนสร้างบาดแผลในใจของเธอตลอดมา มาวันนี้ เธอร้องเพลงนี้อีกครั้ง เป็นไอยูที่เติบโตอย่างสวยงาม เราแอบคิดอยู่ลึกๆว่า หากคนเหล่านั้นได้มาเห็น เขาจะรู้สึกผิดบ้างไหมนะที่เคยทำร้ายเธอ แต่เธอกลับสวยงามและยิ่งใหญ่ขึ้นในทุกๆวัน แม้จะผ่านเรื่องราวที่ยากลำบากมามากมาย เรารู้ว่ามันไม่ง่ายเลย ขอบคุณจริงๆที่ไม่เคยยอมแพ้กับมัน ขอบคุณจริงๆที่มายืนอยู่ตรงนี้

จากนั้นคิดว่าน่าจะเป็นvtrของน้องกยูริที่หน้าคล้ายไอยู แสดงเป็นเด็กหญิงอีจีอึน เข้าไปในร้านเช่าวิดีโอแล้วได้พบกับม้วนวิดิโอคอนเสิร์ตของไอยูในช่วงต่างๆ ดูเพลินมากๆ เพราะน้องหน้าเหมือนไอยูมากจนเราคิดว่านั่นคือไอยูจริงๆ เด็กหญิงอีจีอึนที่เป็นคนไม่ค่อยพูด เธอคอยสังเกตสิ่งรอบตัว ทำอะไรอย่างตั้งใจ มีสมาธิ น้องกยูริถ่ายทอดออกมาได้ดีมากๆค่ะ 

จีอึนกลับขึ้นมาในเพลง Twenty Three เป็นเวอร์ชั่นน่ารักปนเซกซี่เบาๆ (ชั้นปรับอารมณ์ไม่ทันแน้ว) ต่อด้วยเจเจ้ Zezé เป็นอีกเพลงที่ชั้นชอบกดข้ามตอนเพลงรันมา 55555 แต่ก็รู้ว่าเป็นเพลงที่ไอยูชอบมาก เวลาเห้นลี่เต้น ร้อง เอ็นเตอร์เทนคนดู รู้สึกได้เลยว่าลี่ใส่ใจในทุกเพลงที่ทำ ทุ่มเทให้มัน จนทำให้เราเข้าใจ และรู้สึกรักมันไปด้วย ต่อไปจะพยายามไม่ข้ามน้าลูก ถัดมาก็ต้องเป็นเพลงแด๊นสิจ๊ะ ใช่แร้ว เพลงชาติเพลงใหม่ น้องปิ้ปิ้ของเรานั่นเอง (นี่ก็เปนเพงเต้นที่สุดของน้งแร้ว!!) น่ารักมากกกก ตลกตอนที่นางพูดอินโทรว่า ต่อไปจะเป็นเพลงใหม่นะคะ แล้วทุกคนก้มหยิบโปรเจคมาเตรียม ละมัน obvious มากอ่ะ 5555 คือทั้งฮอลก้มไปหยิบพร้อมกัน เสียงกระดาษแบบกรุบกรับเว่อ ชัดมากจนลี่ถามว่า เตรียมอะไรกันคะ เห็นนะคะ ละทุกคนก็แบบ ป่าวๆ ป่าวจ้า ไม่มี๊ แต่มือยังกำโปรเจคแน่น ลี่บอก ค่ะ ไม่มีก็ไม่มีค่ะ 555555 นางยังบอกอีกว่า เพลงนี้ ใบเหลืองที่จะให้ ไม่ได้ร้องให้ทุกคนนะคะ บอกให้รู้ไว้ก่อน พอเพลงเริ่มทุกคนก็ชูโปรเจคตอนท่อน Yellow C-A-R-D พร้อมกัน เป็นเอสี่รูปหัวใจสีเหลือง บรรยากาศสนุกมาก สมกับเป็นเพลงที่รอคอย ลี่น่ารักมากนุ้บนิ้บสุดๆ เอ็นเตอร์เทนเก่งมาก ตัวแค่นี้แท้ๆ พอจบเพลงไอยูบอกว่าชอบโปรเจคมากก้า ใครเป็นคนปริ้นท์มาคะเนี่ย ขอบคุณหน่าก้ะ โปรเจคนี้ทำให้นางฉุกคิดอะไรได้บางอย่าง เพราะเป็นเพลงที่นางตั้งใจที่จะให้ใบเหลืองแก่คนอื่น และไม่ใช่เพลงที่มีพลังบวกขนาดนั้น แต่ยูแอนากลับส่งหัวใจสีเหลืองกลับมาให้ ทำให้นางรู้สึกดีมาก เป็นมุมใหม่ที่ทำให้มองเพลงนี้ในอีกด้านนึง ผ่านมาไม่นาน น้องปิ้ปิ้ของเราก็โตไปอีกขั้นแล้วเนอะยัยจึน มีช่วงทอล์คช่วงนึงที่น้องพูดถึงอากาศประเทศไทยที่น้องจินตนาการเอาไว้ว่าพอมาถึงกลับไม่รู้สึกอย่างที่คิด อากาศดีมาก แม้จะร้อน แต่ไม่อบอ้าว จริงๆนางตื่นมาตอนเช้าแล้วรู้สึกเหนื่อยมากจากคอนเมื่อวาน แต่พอออกมาจากเกทแล้วเห็นแฟนๆมารอกันเยอะมากเลยรู้สึกดีมาก ตอนนี้คอนดิชั่นเลยดีสุดๆเลยก่ะ อันนี้ไม่แน่ใจว่าน้องพูดช่วงนี้หรือหลังจากนี้นะ ขอใส่ไว้ตรงนี้ก่อนเพราะกลัวลืม 5555555 ถ้าใครรู้ว่าน้องพูดเรื่องอากาศตอนไหนก็บอกหน่อยนะคะ ช้อนรืม

และแล้วเพลงที่เพิ่งครบร้อยล้านวิวของเราก็มาค่ะ เพลง Palette (acoustic version) ที่น้องทำการแรพด้วยตัวเอง เรานำตารื้นนิดๆตอนถึงท่อนแรพที่นางร้องว่าง จีอึนอ่า เธอต้องเริ่มวิ่งแล้วนะ เพราะเวลาไม่เคยรอใครนี่นา ทั้งที่จีอึนโตกว่าเรา เวลาชอบศลปหรือไอดอลเรามักจะใส่ฟิลเตอร์แม่ให้ทุกคนเสมอ มันเป็นเหมือนกับการเลี้ยงดูใครซักคนให้เติบโตขึ้น ส่งเค้าให้เดินในทางเดินที่มีแต่ความสุข จนวันนี้ จีอึนเติบโตจนความคิดความอ่านแซงหน้าเราไปไกลมากแล้ว กลายเป็นคนที่เรานับถือในทุกด้านเลย (ยกเว้นเรื่องจำทางไม่เก่งอ่ะนะ เพราะนี่ก็เป็นเหมือนกัน ถือว่าคะแนนตรงนี้เสมอต่ะ) 

ต่อมาเป็นหนังเรื่องสุดท้ายของอีจีกึม เป็น vtr เรื่องราวของเทพนิยายร้อยเรียงเรื่องราวของราชินีและพ่อมดในรูปแบบการ์ตูน เมื่อเราพินิจดูในรายละเอียดของเรื่องราวแล้วจะพบว่านิทานเรื่องนี้สอดแทรกสิ่งที่ไอยูสร้างขึ้นมาต่างๆได้อย่างน่าสนใจ ทั้งแมวใน Chat 'n shire ราชินีแดง หรือ Red queen และพ่อมดกับร่มวิเศษ เหตุการณ์ในเรื่องดำเนินไปจนจบ (ขอไม่ลงรายละเอียดละกันนะคะ) เมฆฝนมาร์ชเมลโลว์ที่โปรยปรายลงมาพร้อมกับมาสคอตคุณมาร์ชเมลโลว์ที่แสนคิดถึง ตามความรู้สึกของเรา หนังเรื่องสุดท้ายของลี่นี้ ค่อนข้างให้mood ที่ nostalgia ทำให้คนดูย้อนไปถึงช่วงวัยเลขสิบของลี่ได้อย่างน่ารักสดใส ไอยูออกมาในชุดกำมะหยี่สีแดง หลังจบเพลงเธอบอกกับเราว่าทัวร์ครั้งนี้น่าเสียดายที่เราจะต้องบอกลาน้องมาชไปเสียแล้ว รวมถึงเพลง Boo หรือ You know ที่ตั้งแต่คอนที่เกา น้องบอกว่าคงไม่ได้ร้องในคอนแล้ว ถึงเวลากเษียณอายุของไอยูคนน่ารักผมเด้งคนนั้นแล้วสินะ น้องมาชบอกลาทำความเคารพคนดูเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะพากันลงจากเวทีไป ถึงจะดูเป็นเรื่องขำๆ แต่ก็ทำให้ใจหายอยู่เหมือนกัน เราฉุกคิดอะไรได้บางอย่าง ตกผลึกเอาเองว่าเมื่อเราโตขึ้น เรากลับต้องเสียความใสซื่อในวัยเด็ก หรืออะไรบางอย่างไป เพื่อเติบโตขึ้น สวยงามและเข้มแข็งขึ้นต่อไป (เอาจริงๆน้องอาจจะแค่เลิกร้องในคอนเพราะเพลงเยอะ ชั้นร้องไม่ไหวแร้วว้อย งี้ก็ได้) ต่อมาน้องมาชกลายร่างเปลี่ยน(ชุด)เป็นเหล่าซานต้า (อันนี้คือ พี่อึนบี{dancer}น่ารักมาก หยุดมองไม่ได้ ช่วยด้วย) น้องร้องเพลงสุดฮิตในเทศกาลคริสมาสต์ เพลงที่กลับมาทุบชาร์ตในทุกปีเหมือนผีหลอก นั่นคือเพลง Merry Christmas in advance ดูเหมือนว่าปีนี้ ซานต้าได้มอบของขวัญพิเศษล่วงหน้ามาให้กับเราด้วยคอนเสิร์ตครั้งนี้แล้วล่ะค่ะ ถัดมาเป็นเพลง 어젯밤 이야기 (Last night story) ของรุ่นพี่โซบังชาที่น้องเอามารีเมคใหม่ร่วมกับฮยอนแจวง HYUKOH เพลงนี้สนุกมากเพราะมีท่อน fan chant ที่ง่ายเลยทำให้ทุกคนเอนจอยได้ไม่ยาก ทุกคนร้องตามได้เป็นอย่างดีจนลี่เองยังเอ่ยปากชม จนมาถึงเพลงสุดท้ายของคอน ไอยูเลือกที่จะร้องนอรังนา YOU&I (너랑 나) เป็นเพลงปิดของคอน(ไม่รวมอังกอร์นะ5555) แอบคิดว่ายัยจะต้องอยากฟังท่อน อาอียู ชัมโชททา (ไอยู ช่างดีจริงๆเลยนะ) เป็นเพลงสุดท้ายในลิสแน่ๆ ลูกอิช่างร้องกลับมาอีกครั้ง ร้องสิคะ แหกปากให้ดังที่สุดให้แม่ปลื้ม นอ! รัง! นา! รัง!

มาถึงช่วงอังกอร์ แอบเรียกจนเหนื่อยเหมือนกัน ทั้งๆที่รู้ว่ายังไงน้องก็ต้องกลับขึ้นมา เพราะลิสเพลงยังไม่หมด555 แต่ก็ตะโกนเรียกอยู่ดี ค่า ตามใจแม๊ ให้เวลาแม่เปลี่ยนชุด

ไอยูกลับเข้ามาในเดรสสีขาวราวกับเจ้าหญิงในเพลง 밤편지 (Through the Night) โดยมีเสียงยูแอนาร้องคลอดตามไปด้วย โปรเจคที่ทุกคนร่วมกันเปิดแสงไฟฉายจากโทรศัพท์ประสบความสำเร็จมากค่ะ สวยมาก เหมือนได้เห็นไอยูอยู่ท่ามกลางดวงดาวไม่มีผิดเพี้ยน ไอยูของพวกเราเติบโตจนสวยงามขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ งดงามขึ้นในทุกๆวันเลย 

จากนั้นคือเพลง 이름에게 (Dear Name) เพลงที่ไอยูอุทิศแด่ทุกคนที่ต้องเจอช่วงเวลาที่ยากลำบากหรือท้อใจ ทำให้เรากลับไปนึกถึงเสตจงาน MMA ที่ไอยูได้ให้โอกาสศิลปินที่ยังไม่มีชื่อเสียงได้พูดชื่อตัวเองผ่านเพลงของเธอ และยังนึกไปถึงโปรเจคของฮงแอนา(ยูแอนาฮ่องกง)ที่ชูชื่อตัวเองให้ไอยูได้เห็นผ่านเพลงนี้ จากคนที่ไม่เคยร้องให้ให้แฟนคลับเห็นเลยต้องร้องไห้ออกมาเมื่อเห็นเพียงแค่ชื่อที่เขียนด้วยมือบนกระดาษอย่างนั้นหรือ สิ่งเหล่านี้ทำให้เราสัมผัสได้ว่าผู้หญิงคนนี้ แท้จริงแล้ว สิ่งที่เธอใส่ใจ และทำให้เธออ่อนไหวได้จนร้องไห้ออกมาด้วยความปิติ ไม่ใช่การได้รับรางวัลใหญ่โต หรือการได้สิ่งของมีค่ามากมาย เธอกลับร้องไห้เมื่อทำสิ่งที่ลำบากมากๆสำเร็จ(อย่างการเล่นท่าโยคะยากๆได้) หรือการร้องไห้เมื่อเห็นสารที่เธอพยายามจะส่งไปสู่ผู้ชมประสบความสำเร็จ เธอค่อยๆมองชื่อของแฟนคลับแต่ละคนจนถึงกับร้องไห้ออกมาเป็นครั้งแรกบนเวทีในรอบสิบปี (ฮงแอนาสุดยอดไปเลยค่า) กลับมาที่ไทยก่อนเนอะ 5555 พอจบโชว์ไอยูก็จางหายไปพร้อมกับควันสีขาว ไฟดับลง แต่ไม่ดับไปพร้อมกับความรู้สึกของพวกเรา จากใจลึกๆที่คิดว่าต้องมี enencore ทุกคนส่งเสียงร้องเรียกไอยูอีกครั้ง ตอนแรกก็เกือบถอดใจนะ เพราะน้องต้องไปขึ้นเครื่องบินอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า แต่ยังไงก็คิดว่า คอนไอยูที่ไม่มี enencore ก็เหมือนไม่ใช่คอนไอยู55 ก็นั่นแหละค่ะ สุดท้ายยัยตัวเร้กของพวกเราก็กลับออกมาพร้อมกับชุดที่ใส่เมื่อเช้า น่าน้ากทิ่สุดเรย น้องออกมาพร้อมกับบอกว่า เราต้องรีบนะคะ เพราะว่าเวลาน้อยมาก นางบอกว่า ได้ยินมาว่าแฟนไทยชอบเพลง rain drop ใช่ไหมคะ เพราะว่าฝนตกบ่อย นี่ก็ไม่รู้หรอกว่าแทแอนาคนอื่นชอบมากไม๊ แต่ชั้นชอบมาก สมัยม.ต้นก็คือร้องตาม ถึงกับเคยเอาไปออที่นู่นที่นี่ ก็ต้องเป็นเพลงนี้เท่านั้น 5555555 (เขิน ไม่เคยบอกใคร) พอน้องร้องเพลงนี้เลยปลื้มมาก น้องดูสบายๆมาก เดินเล่นทั่วเวทีเลย ถัดมาเป็นเพลงสุดท้าย น้องให้แฟนๆเลือก เราตะโกนไปว่าอยากให้น้องร้องยูแอนาซอง แต่น้องคงไม่ได้ยิน555 เพราะเหมือนคนส่วนใหญ่อยากฟังมาอึม(Heart) ในใจก็คือ อีรอนเอนดิ้งก็อยาก พูรือดอนก็อยาก ออนเจนกันก็ยังไม่ได้ฟัง โอ้ย เลือกยากมาก อยู่แบบไม่กลับเลยได้ไม๊จะได้ร้องต่อ แง สุดท้ายก็ตามเสียงส่วนมากค่ะ น้องก็ร้องมาอึมให้พวกเราฟัง เพลงชาติยูแอนาที่แท้ ทุกคนร้องไปกับน้อง โดยเฉพาะท่อน ยองยอง ซาราอิสซอโย ที่น้องยื่นไมค์มาให้ร้อง เราก็อยากจะบอกจึนเหมือนกันว่า ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปแค่ไหน เธอและหัวใจดวงน้อยๆของเธอจะยังคงเปล่งประกายตลอดไป เป็นเพลงปิดคอนเสิร์ตครั้งนี้ที่ทำให้อารมณ์ดีจนอยู่ต่อได้ไปอีกสิบปี (ล้อเล่นน้า ปีหน้ามาต่อลมหายใจชั้นอีกกะได้) ตอนท้ายน้องให้พี่กึนอู(พี่การ์ด)มารับของจากฟค.ให้นาง นั่นก็คือน้องตุ๊กตาช้างแทบังงี่พร้อมหมวกเด็กดอยจากบ้านไอยูไทยแลนด์นั่นเอง น้องดูจะเริ้บน้องแทบังงี่มาก อัพสตอรี่แล้วยังถือติดตัวไม่ห่างเลยจากไทยไปเกาหลี และไม่ลืมสัญญาว่าจากลับมาอีกหน่าก้ะ 

คอนเสิร์ตครั้งนี้ใช้เวลาไปกว่า 3ชั่วโมง ร้องไปทั้งหมด 25 เพลง ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้สามารถทำให้เราทึ่งได้เสมอเลยค่ะ จากที่เห็นว่าคอนที่เกาไอยูสามารถจัดคอนเสิร์ตให้แฟนๆนานสุด 5 ชั่วโมง มีคนบอกมาว่าไอยูต้องฉีดยาและวิตามินเพื่อทำให้ร่างกายแข็งแรงและทำการแสดงได้นานขนาดนั้น วันนี้รู้แล้วว่าเธอทุ่มเทให้กับคนดูมากจริงๆ เป็นเราร้องคาราโอเกะชั่วโมงนึงคนเดียวก็หอบแล้ว 555555 

หลังจากคอนเสิร์ตจบลง ไม่มีเวลาให้เช็ดน้ำตาหรือนั่งเฉยอะไรทั้งนั้นค่ะ เราต้องวิ่งแบบพี่ตูน วิ่ง วิ่ง และวิ่ง เพื่อบึ่งรถไปให้ทันถึงสนามบินก่อนลี่ ต้องขอขอบคุณพี่โอห์มที่ขับรถพาซิ่ง พี่หนิงพี่ไหมพี่จอยที่ให้น้องได้ร่วมทางไปด้วยนะคะ (ไหว้) จนเรามาถึงสนามบินอย่างรวดเร็วกว่าฟาสภาคไหนๆ รออยู่ไม่นานน้องก็มา เพราะฟาสมาเหมือนกัน55555 จึนอารมณ์ดีและน่ารักมาก เดินกอดแทบังงี่มาตลอดทาง โบกมือรอบด้านเลย ตอนที่พยายามจะยื่นของให้พี่การ์ดกับพี่ฮันทอสบตากับน้องแปปนึง น้องมองแล้วยิ้มเบาๆ เอาจริงคิดว่าน้องคงสาสารนี่อ่ะ แบบ ชั้นรับของมะได้ง่ะ นี่ก็เลยเรียกพี่ฮันทอเพราะยืนอยู่หลังนางพอดี แต่พี่นิ่งมาก ไม่หันเรย ใจร้าย น้องงอนแน้ว สุดท้ายก็ได้ให้ชุดที่ออกแบบเองพร้อมกับการ์ดที่วาดรูปเอาไว้ตั้งแต่ม.ปลาย คือนานเว่อ เรายื่นถุงให้พี่ทีมงานที่เดินมาด้วยกัน แล้วพี่เค้าก็เอาไปให้พี่ชิพมังค์อีกทีนึง (กราบพี่คนนั้นและพี่ชิพมังค์ค่ะ)  แอบเห็นว่าตอนถึงเกาหลีพี่ฮันทอถือถุงลงมาด้วย (แต่เป็นถุงใหญ่ของคนอื่น5555) ขอให้นางรวบของในถุงชั้นลงไปในนั้นด้วยเถอะ สาทุบุนค่ะ แล้วหนูจะรักพี่ฮันทอที่สุดเรยต่ะ กลับมาที่ลี่ก่อน น้องโบกมือจนเข้าเกทไปเลย คนดีที่สุดของช้อน คนดีที่หนึ่งในใจหนู๊ เมื่อน้องเดินจนลับตา ก็เป็นอันเสร็จสิ้นมิชชั่นในวันนี้ (ขอบคุณพี่โอห์มอีกครั้งที่ขับรถพามาส่งถึงหมอชิตด้วยค่ะ /กราบ)

ก็หมดละแหละ ไม่รู้จะเรียกรีวิวได้มั้ย เพราะภาษาก็โลนๆบ้งๆ ตามความเพ้อของเราเอง แต่แค่อยากมีอะไรเก็บเอาไว้ให้ตัวเองไม่ลืมความรู้สึกในวันนั้นเฉยๆ อยากมีอะไรให้เตือนใจว่านี่แหละ คือคอนเสิร์ตที่ดีที่สุด วันที่มีความสุขที่สุดในชีวิต วันที่ชั้นได้เจอกับคนที่ชั้นรักเค้าอย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ เรารู้สึกเสมอว่าไอยูเป็นคนที่มอบความสุขให้ผู้อื่นมากมาย เธอทุ่มเทหลายๆอย่างเพื่อคนรอบตัว เธอให้เราแม้เราจะไม่ได้ร้องขอด้วยซ้ำ ต่อจากนี้เราอยากเป็นคนที่ให้คนอื่นแบบที่เธอให้บ้าง ไม่รู้ว่ามันจะยากมั้ย การเป็นคนดีให้ได้ซักเสี้ยวนึงของเธอคงจะยากมาก55555 แต่จะนึกถึง และขอบคุณเสมอ ถ้าไม่มีอีจีอึนเมื่อแปดเก้าปีก่อน เราคงไม่เติบโตทางความคิดขนาดนี้ ขอบคุณจริงๆค่ะ

อีกคนที่จะไม่ขอบคุณไม่ได้ คือยูแอนาไทยทุกคนค่ะ ขอบคุณจริงๆที่ร่วมกันรักและดูแลผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ไปพร้อมๆกับเรา ไม่ว่าทุกคนจะชอบมานานหรือสั้นแค่ไหน ก็ขอขอบคุณจริงๆที่ชอบไอยูค่ะ ขอบคุณที่ทำให้เรารู้ว่าเราไม่ได้อยู่อย่างชนกลุ่มน้อยอีกต่อไป5555555 (เมื่อก่อนติ่งแบบเหงามาก เป็นด้อมเร้กๆ) ขอบคุณที่ทำให้วันนี้เกิดขึ้น ขอบคุณมากๆเลยค่ะ