: อันที่จริงพวกเราอยากเปิดคอลัมน์ใหม่ตั้งแต่ที่นิตยสาร《环球人物》 กำลังปรับเปลี่ยนรูปแบบเมื่อปีที่แล้ว(2017) เราคิดกันว่าคอลัมน์แบบไหนที่จะดึงดูดและช่วยสังคมพัฒนาความคิดของเยาวชนในยุคปัจจุบันได้ ซึ่งเราคิดกันหลายแบบมากๆ เพื่อไม่ให้มันดูง่ายหรือเป็นทางการมากเกินไป สุดท้ายจึงตัดสินใจเชิญเยาวชนที่มีอิทธิพลต่อคนส่วนมากในตอนนี้ เขียนเรื่องราวต่างๆที่ได้พบเจอด้วยตัวเอง หรือว่าเรื่องอะไรก็ได้ที่ตัวเองคิด ไม่ต้องตามกระแสสังคม และเป็นตัวของตัวเอง

: เดือนเมษายน ปี 2017 เราได้สัมภาษณ์หวังหยวน ตอนนั้นเขาได้ขึ้นเวทีชุนหว่านและเวทียูนิเซฟแล้ว เขามีผลกระทบต่อเยาวชนค่อนข้างมาก ท่าทางและสไตล์การพูดของเขาทำให้เราประทับใจมากๆ เขาเป็นคนตรงไปตรงมากับทุกคำถาม แม้จะเป็นคำถามที่กระทบจิตใจ แต่เขาก็ตอบได้อย่างเฉียบขาด อย่างเช่น “ชีวิตผมก็คือของผม ผมจะไม่ฟังความคิดเห็นของใครก็ได้ครับ” คำตอบของเขาทำให้เรารู้สึกทึ่งเมื่อได้ฟัง และเขาเป็นคนที่ตั้งใจคิดและตอบกับทุกคำถาม เขามักจะให้คำตอบที่แตกต่างออกไปกับเราเสมอ

เรารู้มาว่าปกติเขามักจะสร้างสรรค์ผลงานใหม่ๆ และอ่านหนังสืออยู่เยอะพอสมควร การมีชื่อเสียงของเขาทำให้เขามีประสบการณ์และรู้จักคิดไตร่ตรองมากกว่าคนในวัยเดียวกัน ความคิดหลายอย่างของเขาก็ดูมีศิลปะมากๆ อย่างเช่น ช่วงเวลาที่โดดเดี่ยวคือ “ตอนเห็นดอกไม้ไฟเต็มท้องฟ้าหลังจากที่คอนเสิร์ตจบลง” ช่วงเวลาที่อยากมีมากที่สุดคือ “อ่านหนังสือข้างหน้าต่างตอนเช้าในวันที่อากาศสดใส”

ความประทับใจเหล่านี้ทำให้เรามีความเชื่อมั่นในงานเขียนของหวังหยวน บางที ถ้าเทียบประสบการณ์กับ “นักเขียนเก่าๆ”แล้ว เขาอาจจะสามารถทำให้นักอ่านอย่างเรามองเด็ก ยุค00 ในรูปแบบที่ต่างออกไป และทำให้เด็กยุค00 มองนิตยสารรุ่นเก่าในรูปแบบที่ต่างออกไปได้เช่นกัน

: แน่นอน อันที่จริงตอนเพิ่งตอบตกลง หวังหยวนค่อนข้างจะกังวล กลัวว่าตัวเองจะเขียนได้ไม่ดี พวกเราก็คุยกันเรื่องสไตล์การเขียนอยู่นานเหมือนกัน ประมาณครึ่งปีได้ เราคิดกันหลายแบบมากในตอนแรก อย่างเช่น “อลังการ” หรือ “ทางการ” แต่สุดท้ายแล้วเราก็กลับมาที่การเป็นตัวของตัวเอง ให้ทุกคนได้เห็นด้านที่แท้จริงของหวังหยวนในวัยสิบเจ็ดปี อาจจะไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่ทุกคนจะได้เห็นความน่ารักที่ไม่เหมือนใครแน่นอน

: “หิมะที่นอร์เวย์” เป็นคอลัมน์ฉบับแรก พวกเราไม่คิดว่าหวังหยวนจะละเอียดอ่อนขนาดนี้ ทัศนคติการมองโลกและความคิดของเขาเป็นเอกลักษณ์มากๆ เราแค่ปรับเปลี่ยนตามที่เราจำเป็นต้องทำ ก็คือแก้ไขบางคำบางประโยคเท่านั้นเอง ดังนั้นทุกคนจะเห็นว่าบทความที่ทุกคนอ่านกับสไตล์เดิมของนิตยสารเราต่างกันมากๆ นี่ถือเป็นการลองสิ่งใหม่ทั้งกับพวกเราและหวังหยวน หลังจากนี้หวังหยวนจะคิดบทความในหัวข้อที่ต่างออกไปมาให้ทุกคนได้อ่านกันอย่างแน่นอน

 

: เป็นจำนวนเงินปกติที่พวกเราให้กับนักเขียนคอลัมน์พิเศษ ส่วนเท่าไหร่นั้นเราขอปิดเป็นความลับ พอหวังหยวนได้ยินว่ามีค่าตอบแทนปุ๊บก็บอกกับเราว่าต้องการบริจาคให้ “มูลนิธิหยวน” ทั้งหมด  ดังนั้นทุกเดือนหลังจากนี้ ทางเราจะโอนเงินค่าตอบแทนเข้า “มูลนิธิหยวน” โดยตรง ถึงแม้ว่าไม่ใช่เงินมากมายอะไร แต่ก็ถือว่าเป็นกำลังส่วนหนึ่งเพื่อการกุศล

 

: พวกเราคิดว่าหวังหยวนคือแบบฉบับของเยาวชนปี00 เขาได้ออกมาบอกต่อประชาชนทั่วไปว่าความคิดของเด็กปี00 ดีที่สุด บางคนรู้สึกว่า การที่เด็กปี00 มาเขียนคอลัมน์พิเศษเป็นเรื่องที่เร็วเกินไป แต่ว่าทำไมถึงต้องดูถูกเด็กปี00 กันล่ะ? หวังหยวนเคยให้สัมภาษณ์เราไว้ว่า อยากจะใช้พื้นที่นี้บอกกับทุกคนว่า

“ความคิดของพวกเราจะเปิดกว้างมากขึ้น กล้าหาญมากขึ้น เด็กที่เกิดปี 2000 ถึง 2005 อย่างพวกเรา อาจจะเป็นวัยที่กำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่น อาจจะมีต้อต้าน ไม่เชื่อฟัง แต่ผมคิดว่านี่คือคุณสมบัติที่เด็กช่วงวัยนี้มี คนปี80 90ทุกคนล้วนมีช่วงเวลานี้เหมือนกัน นี่ถือเป็นสิ่งที่มีเสน่ห์มากที่สุดของวัยรุ่น”

         

    นี่คือคอลัมน์พิเศษของหวังหยวน เป็นคอลัมน์พิเศษของเด็กปี00 และเป็นคอลัมน์พิเศษของวัยรุ่น

 

: พวกเราได้เห็นหวังหยวนในอายุสิบเจ็ดปีทำหลายๆเรื่องที่คนบรรลุนิติภาวะแล้วหลายคนทำไม่ได้ เขามีความสามารถและมีจิตใจที่แน่วแน่ เขาใช้ข้อได้เปรียบด้านกำลังร่างกายและใช้ประโยชน์จากการที่ตัวเองมีผลกระทบต่อคนส่วนมากมาอุทิศให้กับการกุศล ในขณะเดียวกัน เขาก็มีผลกระทบต่อวัยรุ่นกลุ่มใหญ่ นั้นก็คือแฟนคลับที่ร่วมกันทำสาธารณประโยชน์ภายใต้ชื่อของเขา นำพาพลังบวกมาสู่สังคม

พวกเราหวังว่าทุกคนจะเข้าใจหวังหยวนผ่านทางตัวอักษรได้อย่างลึกซึ้ง เข้าใจโลกของไอดอลอายุสิบเจ็ดปี เข้าใจชีวิตอีกด้านหนึ่งของเขา และหวังว่าวัยรุ่นหลายๆคนจะได้เห็นความแปลกใหม่และสิ่งที่น่าสนใจของโลกใบนี้ผ่านทางตัวอักษรของหวังหยวนด้วยเช่นกัน

 

: ต้องระวังเรื่องการใช้ไวยากรณ์ 的地得 ให้ดีน้า ~