Onghoon – One day in summer withPhubodin and his Junior

#PhudinandhisJunior #KamiSF

PG

Note : *สั้นมากๆ* ย้ำค่ะ มันสั้นมากๆ 555

You’rethe wind on a sunny day :-)

-Oneday in summer-

            ถ้าหากพูดถึงเดือนเมษา คุณจะนึกถึงอะไร?

            แสงแดด?

            อุณหภูมิที่สูงลิบลิ่ว?

            เทศกาลสงกรานต์?

            ไม่หรอก

            สำหรับเขามันยังไม่หมดเท่านั้นหรอก :-)

-Oneday in summer-

สายลมในฤดูร้อนพัดหวิวกิ่งใหญ่ของต้นแอปเปิลเอนตามสายลม แสงอาทิตย์ที่ส่องลอดกิ่งไม้ไล้เลียใบหน้าบางสิ่งที่ใกล้เข้ามาทำให้เขาต้องเงี่ยหูฟัง

            กริ๊ง

            ภูบดินทร์อมยิ้ม

            “มาแอบนอนอยู่ตรงนี้อีกแล้วนะพี่ดิน!”

            และยิ้มกว้างยิ่งกว่าเดิม

            ดวงตาคมเปิดขึ้นข้างหนึ่งภาพของเจ้าเด็กดื้อของเขาในกางเกงขาสามส่วนและเสื้อยืดสีเหลืองสดใสปรากฏขึ้นในครรลองสายตามือข้างหนึ่งของเจ้าตัวถือแซนวิชที่หายเข้าไปอยู่ในแก้มอูมๆนั่นแล้วมากกว่าครึ่งเขาหลุดยิ้มอีกครั้งในขณะที่ยันตัวลุกขึ้นนั่ง

            “ไม่แบ่งกันหน่อยเหรอ” คนถูกถามหันมองเขาในขณะที่ก็ยังเคี้ยวตุ้ยๆ – น่าหยิก

            “โอ๊ย มาหยิกเนียร์ทำไมเนี่ยพี่ดินนนนน”

            “หมั่นเขี้ยว”

          “อะไรของพี่เนี่ย” ริมฝีปากสีสดบ่นพึมพำจูเนียร์หรี่ตาใส่เขา แต่แก้มและหูแดงๆนั่นก็ทำให้ภูบดินทร์รู้ว่า – คุณจิรวัฒน์ก็แค่เขินเท่านั้นแหละ :-)

            เขาไม่ได้ตอบอะไรน้องนอกเสียจากยิ้มกว้างๆให้กับความน่ารักที่เจ้าตัวขยันผลิตไม่รู้ว่าน้องตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ – แต่แค่นี้เขาก็หลงจนไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ :-)

-Oneday in summer-

            “อื๊อ เย็นอะ” ใบหน้าเหยเกของเจ้าตัวแสบทำให้เขาหัวเราะจูเนียร์หันมาแยกเขี้ยวใส่เขาก่อนจะงับเอาไอศกรีมแอปเปิลที่เย็นจัดเข้าไปอีกคำใหญ่หลังจากนั้นก็ทำหน้าเหยเกอีกรอบ

            “ก็รู้นี่ว่ามันเย็น ค่อยๆกินสิ” เขาปาดทิชชู่ลงบนมุมปากนิ่มที่เลอะเทอะไปด้วยคราบเหนียวของไอศรีมจูเนียร์ที่ยังเขี้ยวไอติมตุ้ยๆหันหน้ามาให้เขาเช็ดปากให้อย่างว่าง่ายต่างจากตอนก่อนหน้านี้ลิบลับที่ยังมาร้องแง้วๆใส่เขาว่าร้อนอย่างนั้นอย่างนี้ทั้งยังอ้อนให้เขาทำไอศกรีมให้ไม่เลิกเขาจับหน้าม้าที่ปรกหน้าปรกตาน้องรวบขึ้นไปก่อนจะใช้ยางมัดแก้มกลมที่ขึ้นสีแดงจัดเพราะอากาศ บวกรวมกับกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มถูกมัดรวมกันป็นกระจุกตั้งโด่เด่อยู่บนศีรษะชื้นเหงื่อดูๆไป… – ก็น่ารักดี :-)

            “อย่ากินเยอะนะรู้มั้ย”

            “อื้อ!”

            ยิ่งน้องผงกศีรษะไปมา จุกบนหัวก็สั่นไปตามแรงผงก

            เฮ้อ

            น่ารักกว่าเดิมซะอีก เจ้าเด็กดื้อ

-Oneday in summer-

            “กิงงง ไอ้แมวอ้วนนนนนน” หลังจากฟาดไอติมเรียบจนอิ่มแปล้เจ้าตัวนิ่มก็ลงไปฟัดกับเจ้าตัวขนของเขาที่กำลังนอนเอกเขนกบนโซฟาเปอร์เซียจอมขี้เกียจของเขาร้องแง้วง้าวพอเป็นพิธีก่อนจะยอมนอนนิ่งๆให้จูเนียร์ได้ฟัดเล่น

            เข้ากันดีเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียวล่ะ

            “พี่ดิน”

            “ว่าไง?” เขาวางนิยายในมือลงและหันไปมองตามเสียงเรียกจุกบนศีรษะน้องขยับไปมายามที่เจ้าตัวเขยิบเข้าใกล้

            “ไม่มีอะไรครับ” เจ้าตัวดื้อเอนศีรษะพิงลงบนไหล่ของเขาในขณะที่แมวอ้วนตัวใหญ่ก็ปีนขึ้นมานอนแผ่ลงบนตักของเจ้าตัวอีกทีเขาอมยิ้มให้กับการกระทำเหล่านั้น ก่อนจะกลับมาสนใจนวนิยายที่อ่านค้างไว้อีกครั้ง

            ลมตอนบ่ายแก่ๆจากต้นแอปเปิลที่เรียงรายกันสุดลูกหูลูกตาพัดเข้ามาผ่านหน้าต่างบานใหญ่ผ้าม่านปลิวไสวไปตามสายลม ในขณะที่คนข้างกายเขาจมดิ่งสู่ห้วงนิทรา

-Oneday in summer-

            ‘ดินจะออกมาทานข้าวที่บ้านใหญ่มั้ยลูก?’

            “ยังไม่แน่ใจเลยครับแม่” เขาเท้าแขนลงบนระเบียงไม้ที่ยื่นออกจากชั้นสองของบ้านก้มลงมองลูกแอปเปิลสีแดงสดที่กำลังโตเรียงรายกันเป็นแนวยาว

            ‘แล้วน้องล่ะ หืม? ขโมยตัวลูกชายคนโปรดของแม่ไปทั้งวันเลยนะวันนี้’

            “โธ่ แล้วลูกชายคนนี้ล่ะครับ” เขาแกล้งทำเสียงน้อยอกน้อยใจแว่วเสียงหัวเราะของพ่อและเสียงกระแซะจากพี่สาวดังมาจากปลายสาย

            ‘เป็นหมาหัวเน่าไปเลยไอ้ดิน – พี่ดาว!– คุณแม่อย่าหยิกซี่~’ เขาหัวเราะเมื่อได้ยินเสียงโอดโอยจากพี่สาวจอมแสบแม่กลับมาบอกเขาว่าให้ดูแลน้องดีๆก่อนจะวางสายไป

            เขาเก็บโทรศัพท์ลงในขณะที่ประตูระเบียงถูกเลื่อน

            “คุยกับคุณป้าเหรอครับ?” เจ้าของส่วนสูงร้อยเจ็ดสิบกว่าๆทิ้งตัวลงกับแผ่นอกของเขาน้องขยี้ตาแรงซะจนเขาต้องจับมือออก

            “อื้ม คุณแม่โทรมาถามหาเราน่ะ” น้องพยักหน้ารับรู้ดวงอาทิตย์ยามเย็นสาดแสงสีส้มไปทั่วผืนนภา ผสมไปกับสีฟ้าจนมองเห็นเป็นสีชมพูจางๆ

            “สวยดีนะครับ” เขาส่งเสียงอืมเบาๆในลำคออย่างเห็นด้วยน้องวางแขนลงบนระเบียง หลับตาพริ้มเมื่อลมเย็นพัดมา

            “เบื่อมั้ย?”

            “ครับ?”

            “ก็อยู่แต่ที่ไร่ทั้งวัน เบื่อรึเปล่า?” เขาเห็นน้องหลุดหัวเราะก่อนจะส่ายศีรษะไปมา

            “ไม่เบื่อหรอกครับ ไม่เบื่อเลย”

            “…”

            “แค่มีพี่ดิน ก็ไม่น่าเบื่อแล้วครับ :-)”

            เขาหลุดหัวเราะให้กับคำตอบนั้น รวบเจ้าคนขี้อ้อนเข้ามาใกล้กดปลายจมูกลงบนกลุ่มผมนิ่มซ้ำๆอย่างรักใคร่

            “อย่าไปทำตัวน่ารักแบบนี้ที่ไหนอีก รู้มั้ย?”

            “ก็น่ารักกับพี่คนเดียวนั่นแหละ :-)”

รอยยิ้มกว้างบนใบหน้าน่ารักทำให้เขารู้สึกหมั่นเขี้ยวเจ้าตัวแสบมากกว่าเดิมเขาแตะปลายนิ้วลงบนท้ายทอยนิ่ม วางหน้าผากลงบนอวัยวะเดียวกันของน้องดวงตาคู่สวยที่หลงรักนักหนาสะท้อนภาพของเขาก่อนจะมันจะหายไปเมื่อเจ้าของมันปิดเปลือกตาลมหายใจอุ่นเป่ารดใบหน้า ปลายจมูกแตะกัน – ก่อนที่ช่องว่างระหว่างเราจะหายไป

บดคลึงความนิ่มกวาดชิมลิ้มรสหวาน

เสียงหอบหายใจดังก้องยามที่แสงสุดท้ายของวันสาดกระทบลงบนใบหน้าของคนที่เขาแสนรักเขาฝากรอยจูบผะแผ่วบนทุกที่ที่ริมฝีปากเลื่อนผ่าน

          บนดวงตากลมใส

          บนแก้มนวลที่ขึ้นสีจัด

          บนริมฝีปากนิ่มรสหวาน

            ทั้งหมดนั่น

            ทำให้วันธรรมดาๆในหน้าร้อนของเขาไม่น่าเบื่อ

            “พี่ดิ- อือ..”

            ทั้งหมดนั่น

            ทั้งหมดที่เป็นจูเนียร์ – ไม่เคยทำให้เขารู้สึกเบื่อได้เลยสักครั้งเดียว :-)

-Oneday in summer-

[Talk]

ขอโทษค่ะ ขอโทษที่มันสั้นขนาดนี้ ;w;

แต่งเพราะคิดถึงพี่ดินค่ะเลยเขียนออกมา

ตอนแรกกะจะลงกับธีมซัมเมอร์แต่ว่าแต่งแล้วมันไม่ค่อยซัมเมอร์สักเท่าไหร่ 5555

ตอนนี้ก็ตั้งใจให้มันเรียบๆเอื่อยๆนี่แหละค่ะถ้าน่าเบื่อไปต้องขอโทษด้วยนะคะ ,_,

เราอยากให้ทุกคนได้คิดถึงวันสบายๆได้เห็นวันสบายๆของพี่ดินกับน้องเนียร์อะเนอะ

ฝากพี่ดินกับน้องเนียร์ไว้ด้วยนะคะ :-)