เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Mafia&Yakuzalunaitsuki
Mafia&Yakuza { Part6 } : รู้เรื่องราว
  • "เอาจริงดิ....." โยโกจิอุทาน

    "เฮ้อออออออ.... บ้าบิ่นจริงๆ นี่มันไม่ใช่ชั้นสองชั้นนะ"โยโกจิพูดต่อ

     

    (Teruki’s view)

    ....

    ..

    .

    เจ็บไปหมด...

    ฮิโระ..

    ฮิโรกิ..

    ใช่...

    ไม่ใช่เวลาจะมานอนเฉยๆนะ!

    ต้องรีบ.. ไปช่วย..

    .

    .

    ผมสะดุ้งและรู้สึกตัวขึ้นบนเตียงในห้องๆหนึ่ง...

    ตอนนี้ร่างกายของผมถูกพันด้วยผ้าพันแผล และมีสายน้ำเกลือต่อที่แขนผม

    "อ...อึก.." ผมพยายามพูดออกมาเป็นคำ แต่ไม่เป็นผม เสียงของผมหายไป..

    "เทรุกิ! ซาโต้ซัง เรียกซาโต้ซังหน่อย.. เร็วเข้า" ฮิโรกิซังที่สังเกตเห็นผม รีบพรวดพราดเข้ามา ก่อนจะให้ทัตสึซังออกไปตามใครบางคนมา

    "รออีกแป๊ปนึงนะ เทรุกิ นายหลับไป2วันกว่าๆเลย... หลังจากนี้ ช่วยเล่าเรื่องทั้งหมดให้พวกเราฟังด้วยล่ะ" ฮิโรกิซังเอ่ย ก่อนที่จะวิ่งออกไปจากห้องตามทัตสึซังไป

    .

    .


     

    "หรือสรุปก็คือเจ้าพวกนั้น ปล่อยนายมาเป็นคนส่งข่าว..." เคนตะพูดสรุปให้ทุกคนในห้องฟัง

    ตอนนี้ในห้องนี้ มีโคอิเอะซัง เทรุฟุมิซัง ฮิโรกิซัง ทัตสึซัง คาสึซัง คนที่ทุกคนเรียกว่าคุณหมอซาโต้ และผู้ชายร่างสูงที่ทุกคนเรียกว่าโยโกจิซัง

    "ตอนนี้เจ้าพวกนั้นก็ได้สิ่งที่ต้องการไปแล้ว..."โยโกจิซังพูดขึ้น

    "ถ้าเป็นคนส่งข่าว... อีกซักพัก พวกนั้นจะมาตามล่านายแน่ๆ" โยโกจิซังพูดต่อ

    "บริษัทขนส่ง...อาคุมะ.."ทัตสึซังพึมพำ

    "น่าจะเจ้าเดียวกันนะ...แถมยังร่วมมือกับอิจิจิด้วย..."คาสึซังพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

    "งั้น ฉันกลับไปรายงานเจ้าพวกนั้นก่อนละกัน"โยโกจิพูดพร้อมลุกขึ้น

    "ฝากที่เหลือด้วยนะ ทาเครุซัง โคอิจัง" โยโกจิพูด ก่อนจะเดินออกไป

    "จนกว่าทุกอย่างจะเป็นปกติ ฉันจะดูแลเทรุกิคุงก่อนละกัน"คุณหมอพูดขึ้น ก่อนจะหันมาทางผม

    "ข...ขอรบกวนด้วยครับ"

    ..

     

    .


    .

    "งั้นหรอ"สุกิพูดขึ้น หลังจากฟังเรื่องราวจากโยโกจิ

    "ตอนนี้ก็ทำได้แค่ส่งคนไปคอยคุ้มกันเทรุกิคุงสินะ"เรียวพูดเสริม

    "เจ้านั่นล่ะ"โยโกจิถามกลับ

    "คงต้องขังไว้ในห้องด้วยงานเอกสารจิปาถะแหละ แล้วก็ให้คัทสึมะคอยเฝ้าไว้ด้วย"เรียวตอบ

    "งั้นฉันจะส่งคนไปเฝ้าแถวร้านเหล้า Crossfaith เลยละกันนะ" สุกิพูดขึ้น ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ และแยกตัวออกไปโทรศัพท์

    "ถ้าไม่ขังไว้ คงต้องทำอะไรบ้าบิ่นอีกครั้งแน่ๆ... ฉันไปพักก่อนนะ" เรียวบ่น ก่อนจะเดินออกไป

    .

    .

    โยโกจิมองตามหลังเรียวจนลับตา ก่อนจะเดินไปยังห้องทำงานของมาซาโตะ

    "กลับมาแล้วหรอ..." คัทสึมะพูดทักทาย พร้อมทั้งโมนากะที่เดินมาคลอเคลียขาของโยโกจิ

    "อืม.... เป็นไงบ้าง..." โยโกจิถามคนตัวเล็กที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ที่โซฟาราคาแพงหน้าห้องทำงานของมาซาโตะ

    "ทุกอย่างปกติดี------!!!!!"ยังไม่ทันที่คัทสึมะจะพูดจบเสียงของอะไรบางอย่างก็ดังขึ้นในห้อง

    *ตึง!!! เพล้ง!!!*

    คัตสึมะและโยโกจิรีบเปิดประตูเข้าไปดูในห้อง

    ทั้งคู่พบเพียง ห้องที่ว่างเปล่า และหน้าต่างที่แตกละเอียด

    "เอาจริงดิ....." โยโกจิอุทาน

    "เฮ้อออออออ.... บ้าบิ่นจริงๆ นี่มันไม่ใช่ชั้นสองชั้นนะ"โยโกจิพูดต่อ

    "ฉันจะไปตามสุกิกับเรียว นายรออยู่นี่นะ"โยโกจิพูดก่อนจะวิ่งออกไป

    .

    .

    คัทสึมะมองไปรอบๆห้อง ก่อนจะเริ่มเดินสำรวจ...

    โมนากะเองก็เดินสำรวจรอบๆ และไปหยุดนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานของมาซาโตะ....

    "โม่จัง?"คัทสึมะมองไปทางโมนากะ

    "หวา... หลบสายตาแกไม่ได้หรอโมนากะ"เสียงทุ้มของหนุ่มลูกครึ่งดังขึ้น ก่อนที่จะขยับตัวออกมาจากใต้โต๊ะทำงาน

    "นายตั้งใจจะทำอะไร มาซาโตะ..." คัทสึมะถามด้วยน้ำเสียงสงสัย สงสัยในการกระทำของคนตรงหน้า รวมถึง การที่คนตรงหน้าเปลี่ยนไปใส่ชุดลำลองโดยไม่ได้กลับไปที่ห้อง....

    "นายอย่าลืม ชั้นนี้ฉันออกแบบทุกอย่าง การมีทางลับหรืออะไรมันไม่ได้แปลก...."มาซาโตะพูดอย่างภูมิใจ

    "ไหนๆนายก็อยู่ด้วยกันตรงนี้ละ..."

    "งั้นไปกับฉัน... ไปสืบข่าวกัน"

    .

    .


     

    .

    (อีกด้านหนึ่ง)

    .

    "ครับ... พอจะเข้าใจเรื่องทั้งหมดแล้วครับ"ชายหนุ่มผมบลอนร่างสูงพูดขึ้นหลังจากยืนโทรศัพท์

    "หมายความว่า ตอนนี้.. เทรุกิ อยู่กับคนที่ไว้ใจได้สินะครับ"ชายหนุ่มพูดต่อ

    "เข้าใจแล้วครับ... พวกผมจะรีบไป"

    "ครับ... ขอรบกวนด้วยครับ" ชายหนุ่มพูดก่อนอีกฝ่ายจะวางสายไป

    "โคอิเอะซังว่าไงบ้าง..."ชายหนุ่มในทรงผมเดดร็อคถาม

    "อ่า... เล่าในรถกันดีกว่า ตรงนี้ไม่น่าสะดวกเท่าไหร่"ชายผมบลอนตอบก่อนจะหยิบกุญแจรถโยนให้อีกฝ่าย

    "ฉันขับสินะ... คิดส์"ชายหนุ่มทรงเดดร็อคถอนหายใจก่อนจะเดินไปที่รถ

    "หรือนายอยากจะเสี่ยงชีวิตเหมือนตอนฉันขับให้พวกรุ่นพี่ล่ะ โนบุซัง" คิดส์ พูดหยอกก่อนจะเดินตามไป

    "ขอทีเถอะ รอบนี้โนดะซังน่าจะยึดใบขับขี่นายแน่ๆ"โนบุตอบกลับอย่างเหนื่อยใจ

    .

    .

    ..

    ...

    ....

    .....

    ...to be continued...


    คุยกับนักเขียน :

    • แฮร่!!หายไปนานเลยยย ช่วยนี้หลายๆอย่างรุมทึ้ง(?)ค่ะ ก็เลยดอง ไม่ว่างมาเขียนเลยยย
    • และแน่นอนค่ะ ตัวละครยังออกมาไม่ครบเลยยยย ยังขาดอีกตั้งง !@#!@#!@#@! (สปอย)
    • หวังว่าทุกท่านจะชอบนะคะ

      =͟͟͞͞٩(๑☉ᴗ☉)੭ु⁾⁾

    • ส่วนนี้เป็น #โทรุกะ หรือ #มาซากะ กันนะ
    • พูดคุยกันได้ที่หน้าทวิตเรา @lunaitsuki หรือ แทก #MafiaAndYakuzaOORFIC
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in