หากเป็นเมื่อสามเดือนก่อนหน้า
ฉันในตอนนี้ คงพูดกับตัวเองว่า อยากปิดเทอมแล้ว
อยากกลับไปอยู่บ้านจังเลย
เพราะ ฉันเป็นคนชอบอยู่บ้านนี่นะ
ในทางกลับกัน
โควิดทำให้ความปรารถนาในชีวิตอันแสนเร่งรีบของฉันลดลงเหลือเพียง...
เพียงแค่อยากออกไปเดินช็อปปิ้งก็เป็นเรื่องยากเสียแล้ว
แม้แต่ คนชอบอยู่บ้านอย่างฉันก็คิดถึงห้างเลยแหละ
สิ่งที่เขาเรียกกันว่า New Normal นั้นคืออะไร?
ฉันเองก็ยังไม่เข้าใจนัก
แต่ฉันคิดว่า โรคระบาดทำให้ชีวิตของเราทุกคนเปลี่ยนไป
และไม่มีทางเหมือนเดิมได้อีก
ตั้งแต่ กักตัวอยู่บ้าน
ตารางจดบันทึกอารมณ์ในแต่ละวันของฉันก็คงที่อย่างน่าประหลาด
แม้จะมีบางวันที่ประสาทเสียไปกับเรื่องงาน
แต่กลับไม่ได้รู้สึกว่า ต้องไปจดความรู้สึกเหล่านั้นลงบนกระดาษ
ฉันคิดว่า
ตัวเองเกลียดความแออัดและอึกทึกของการคมนาคมในเมืองเทพสร้างแห่งนี้
นั่นเป็นสาเหตุให้ในหนึ่งเดือน ต้องมีสักสิบวันที่ฉันจะอารมณ์เสีย เพราะ การเดินทาง
อ้อ คงเป็นสาเหตุนี้เอง
เวลาที่ฉันเสียไประหว่างเดินทาง ได้ถูกใช้ในการเยียวยาตัวเองสินะ
ฉันคิดมาตลอดว่า ถ้าทำงานจากบ้านได้ก็คงจะดี
ฉันชอบการนั่งทำงานในที่ทีแสงส่องถึง
แต่เด็กตัวน้อยระดับฐานพีระมิดคงยากจะมีสิทธิเลือก
ดังนั้น การ work from home ก็ไม่ใช่เรื่องแย่อะไร
อย่างไรก็ตาม
การอยู่บ้านในช่วงนี้ก็จะอึดอัดนิดหน่อย
เพราะ พื้นท่ีการใช้ชีวิตของทุกคนถูกบีบลงมาเหลือเพียงในบ้าน
การกระทบกระทั่งกันก็มากขึ้นเป็นธรรมดา
ซ้ำร้ายยังหนีกับออกไปทำงานข้างนอกไม่ได้อีก
แย่จังเลยน้า
คิดถึงจังนะ ชีวิตปกติแบบเดิมเนี่ย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in