ต่อจาก la Fête nationale เมือวาน วันนี้ผมก็มาเที่ยวงาน CERN Hardronic Music Festival ต่อครับ

งาน Hardronic Music Festival คืองานสำหรับคนในเซิร์นที่ชื่นชอบเพลงร็อกมาฟังคนในเซิร์นด้วยกันมาเล่นดนตรีร็อกกัน ทุกคนที่ขึ้นมายังเวทีเป็นนักวิทยาศาสตร์และวิศวกรของเซิร์น และพวกเขาไม่ได้เนิร์ดเลยครับ เขามีงานอดิเรกของเขาคือการเล่นดนตรีร็อกนี่แหละ ที่สำคัญคือรายได้จากการขายอาหาร เครื่องดื่ม และของมือสองในงานจะนำไปบริจาคให้กับโรงเรียนในชนบททั่วโลก

จริง ๆ วงดนตรีวงแรกเริ่มเล่นตอนบ่ายสาม แต่ด้วยความขี้เกียจ ผมจึงไปถึงงานหนึ่งทุ่ม ถึงกระนั้นก็ไม่เป็นไรครับ เพราะผมตั้งใจไว้ว่าจะมาดูวง The Cernettes (หรือ Les Horribles Cernettes ลองค้นดูใน YouTube ได้ครับ) ที่เขาอุตส่าห์โฆษณามาว่าป้า ๆ แกจะกลับมารวมตัวกันเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อฉลองครบรอบ 25 ปีของการฟอร์มวงของแก๊งป้าเหล่านี้ กว่าแก๊งป้า The Cernettes จะแสดงก็สามทุ่ม ผมจึงไปทำบุญด้วยการซื้ออาหารกินในงานก่อน และดูวงอื่น ๆ ฆ่าเวลา

ฟังไปฟังมา ผมก็รู้สึกว่าทำไมวงนี้มันเล่นเพลงคุ้น ๆ จังวะ เหมือนเคยได้ยินมาก่อน เอ๊ะ เพลงแม่งเหมือนกับตอนไปกินบาร์บีคิวกับอาจารย์พัดวันนั้นเลยนี่หว่า ฟังไปฟังมาก็เริ่มรู้ว่าวงนี้มาซ้อมเล่นดนตรีตอนเรามากินบาร์บีคิว อ๋อ รู้แล้วว่าเขามาเล่นดนตรีสดให้เราฟังทำไม ผมประทับใจมากจึงเดินไปถ่ายรูปที่หน้าเวที โดยไม่แคร์เสียงดัง ๆ จากลำโพงที่อัดหูผมตรง ๆ เลยด้วยซ้ำ

สามทุ่ม วงที่เรารอคอยก็ขึ้นเวที ตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มมืด และคนเริ่มมายืนออกันหน้าเวทีมืดฟ้ามัวดิน เวทีเต็มไปด้วยแสงสี และป้า ๆ วง The Cernettes ก็เริ่มร้องเพลง

และเมื่อนั้นแหละครับ ผมได้ค้นพบวงดนตรีโปรดอีกวงหนึ่งของผมแล้วครับ สไตล์เพลงของวง The Cernettes ไม่เหมือนกับวงอื่น ๆ ที่เป็นร็อกแบบเต็มตัว แต่เป็นร็อก (?) ที่ฟังสบาย ไม่มีเครื่องดนตรีหนัก ๆ ไม่มีว้าก ไม่มีสำรอก มีแต่ความฟังสบายเหมือนเพลงยุคของป้าแกนั่นแหละครับ ผมแฮปปี้กับป้าเหล่านี้มากถึงกับไปดิ้นอยู่ด้านหน้ากองเต้นที่ยืนออกันหน้าเวทีนั่นแหละครับ พวกเราเต้นกันสนุกมากจนลืมเวลาไปเลย

ผมไม่เคยเข้าผับเข้าบาร์ไปเต้นหน้าเวทีมาก่อน ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันสนุกยังไง

พอป้า ๆ แกแสดงจบ ก็มีประกาศว่าป้า ๆ จะแจกลายเซ็นบนเสื้อของวงที่เขามีขายด้วย สนนราคาที่ 20 CHF ด้วยความปลื้มปีติในป้า ๆ เหล่านี้ ผมจึงยอมควักเงิน 20 CHF เพื่อจะได้มีอะไรไปขอลายเซ็นของป้าแกทั้งสี่คนไปเก็บสะสมไว้ ถึงแม้ว่าป้า ๆ แกจะไม่กลับมารวมตัวกันอีกแล้ว เพื่อให้รู้ว่าอย่างน้อยมึงก็เคยเปย์ให้กับวงดนตรีที่มึงรักล่ะนะ