I knew from the start that this
won't work
still
I
couldn't help myself
from falling
for
you
เราเดินเข้าไปในร้านที่คุ้นเคย
กลิ่นหอมอันอบอุ่นของขนมปังลอยแตะจมูก
เหมือนทุกครั้ง
มองดูกลุ่มคนวิ่งวนหลังเคาน์เตอร์
มองดูรอยยิ้มที่คุณ
ส่งมาให้
แค่เรา
เราอมยิ้มให้คุณกลับไป
ก่อนจะเดินไปสั่งเมนูเดิม
อเมริกาโนร้อน
คุณใช้เวลาทำไม่นาน
ก่อนจะมองมาที่เรา
พร้อมเอ่ยคำลาที่ปราศจากคำลา
"กาแฟได้แล้วนะครับ"
ก่อนจะยิ้มให้เรา
แล้วเราก็หันหลังให้คุณ
พร้อมกับลิ้มรสรสชาติที่แตกต่างไปจากทุกๆวัน
ของกาแฟเมนูเดิมที่เราสั่งทุกวัน
ความร้อนของกาแฟที่มากเกินไปไม่เคยทำให้เราโปรดปราน
คล้ายคลึงกับบทสนทนาที่ไม่น่าพิศมัยของเราและคุณ
ถึงกาแฟจะเป็นเครื่องดื่มที่เราชอบที่สุด
แต่ถ้าเวลาในการดื่มมันไม่ถูก
เราก็ไม่อยากที่จะดื่มกาแฟ
เราไม่รอกาแฟแก้วนี้เย็นลง
ดังนั้นความเจ็บแสบจึงเกิดขึ้นเมื่อเราลิ้มรสกับความขมเจือหวาน
ที่แสนจะร้อนของกาแฟ
เรารีบดื่มกาแฟทั้งๆที่มันร้อน
จนเราลืมสนใจความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น
เพียงชั่วขณะ
หลังจากกาแฟหมดแก้ว
ความขมตีขึ้นมาอยู่ที่คอ
จากกาแฟที่เราดื่มไป
ความร้อนกลับกลายคลออยู่ปลายหางตา
รสชาติที่ติดปลายลิ้นกลับกลายเป็นความจืดชืด
เพราะความด้านชาที่ลิ้นนั้นเอง
ก่อนบนหน้าจอสี่เหลี่ยมที่เราถือจะมีข้อความส่งมา
จากกาแฟ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in