Let me take a ride
Don't cut yourself
I want some help
To please myself
ครั้งล่าสุดที่ผมได้พบคุณมันตอนไหนกัน
ปีที่แล้วหรือเดือนที่แล้ว
บางครั้งมันนานจนผมจำไม่ได้
แต่ถ้าเป็นวันเเรกที่เราได้เจอกัน
ผมจำมันได้ดีเลยแหละ ; )
ผมอยากเรียกมันว่าเป็นความบังเอิญมากกว่าพรมลิขิต
บทสนทนาที่ค่อนข้างยื้อ
ตอนแรกผมแค่คิดว่าคุณคงเหนื่อย
แต่จริงๆแล้ว พวกเราไม่เหลืออะไรจะคุยกันต่างหาก
ฤดู ท้องฟ้า ที่เปลียนไปแต่ละวัน
คนก็เปลียนไปตามสีของท้องฟ้านั้นแหละ
บางวันเป็นสีฟ้า
บางวันเป็นสีขาว
บางวันเป็นสีเทา หมอก
ก็คงไม่ต่างจากคุณเลย
แต่ในหัวผม
เหมือนหนังที่ฉายวนไปซ้ำไปมา
และเป็นเหมือนเพลงที่คุณแทรกเข้าไปทุกๆเนื้อเพลง
แต่ผมก็ยังคิดถึงคนที่ไม่มีวันกลับมาคุยกันแล้ว
คุยกับคุณก็มีความสุขนะ แต่ก็มีความทุกข์เหมือนกัน
หรือพอคุณได้รู้จักผมแล้ว คุณอาจจะรู้สึกผิดหวัง
ความคิดถึงเชิงข้อมูล
คนบางคนหายไปในชีวิตเรา
เเต่ไม่เคยหายไปจากความทรงจำ; )
และผมรู้ว่าในอดีตเราต้องการบทบาทแยกต่างหาก
แล้วผมก็เลือกคุณ
ถึงแม้ก็รู้คำตอบอยู่แล้ว
ถ้าหากผมย้อนเวลาเหมือนม้วนหนังไปได้
ผมก็ยังจะเลือกคุณ
ตอนนี้คงเป็นได้แค่ความทรงจำ
''จักวาลคงไม่ใจร้ายให้กลับมาโคจรบรรจบกันอีกครั้งหรอก ผมเชื่ออย่างนั้น”
ผมและคุณคงเป็นเส้นขนาน
และผมคิดว่า
มันค่อยๆจะเริ่มออกห่าง
I was stupid to think I was the only flower in your garden.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in