เช้าวันที่สองดำเนินไปอย่างเอื้อยเฉื่อย เพราะอากาศช่วงเช้าค่อนข้างเย็นสบายเนื่องด้วยอิทธิพลของลมทะเล
       พวกผมสามคน ผม โอมและน้ำตาลพากันออกมาเดินรับลมเย็นของทะเล ก่อนที่ลมร้อนจะเข้ามาเยือนในช่วงบ่าย เห็นพระอาทิตย์ค่อยๆปรากฏตัวหลังจากที่ซ่อนร่างอยู่ใต้ทะเลมาทั้งคืน แสงสีอำพันย้อมทั้งท้องฟ้าและพื้นน้ำให้เป็นสีเดียวกับมัน
       ตอนแรกทั้งผมทั้งโอมต่างหลับกันเพลินจนน้ำตาลต้องเข้ามาปลุก เพราะเธอบอกว่าอยากเห็นพระอาทิตย์ขึ้นด้วยตาตัวเองสักครั้ง เป็นบุญของผมกับมันจริงๆ ถ้าน้ำตาลไม่ปลุกพวกผมคงไม่มีโอกาสได้เห็นทิวทัศน์ที่ตราบตรึงใจแบบนี้แน่ๆ ระหว่างที่เดินชมความงามของพระอาทิตย์ ก็บังเอิญได้เจอกับกรผู้ไม่ได้หลับมาทั้งคืนกำลังยืนถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้น รวมถึงปุณณ์ที่ติดนิสัยตื่นเช้าออกมาเดินสำรวจรอบๆชายหาด อีกฝ่ายค่อนข้างตกใจเล็กน้อยที่เห็นพวกผม คงเพราะไม่คิดว่าพวกผมจะตื่นเช้าขนาดนี้