ข้างบ้านผมมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งผมสีน้ำตาลเป็นลอนเหมือนคลื่นที่ผมเคยเห็นในทะเล แก้มสีชมพูกลมใสที่ใครเห็นต้องอยากหยิกดวงตาสีน้ำตาลอ่อน ๆ ที่เผลอสบตาด้วยทีไรก็เหมือนจะมองทะลุทุกความคิดของผมทุกครั้งไป ผมเลยไม่กล้าสบตาเธอนาน ๆ สักที วันแรกที่เจอกัน เธอชวนผมคุยนั่นนี่ไม่หยุดผมเอาแต่ฟังเสียงใส ๆ ของเธอจ...