“โลกที่ดูเหมือนใหญ่ โลกได้เล็กลงตามถนัด ชีวิตก็ดูเหมือนติดขัด ใจเร่งรัดกายให้เดินไป ดูรีบร้อนมากในชีวิต เต็มด้วยจิตเฝ้าถวิลหาได้ ชอบพาทุกคนท่องอดีตไป ลืมว่าได้ควรอยู่กับปัจจุบัน” นับแต่อ่านเรื่องแรกของคัจฉกุลไป ก็เลยตัดสินใจไปซื้อเล่มอื่นถัดไปมาอ่านต่อ เพราะรู้สึกว่า สนุกสนานและเรื่องราว...