ลูกแก้วลอยเคว้งคว้างสะเปะสะปะไร้ทิ้งทางวกวนอยู่ในป่าทึบบางครากลับนิ่งค้างลอยอยู่กับที่อย่างไม่รู้ทิศทางเหล่าภูตผีปีศาจในไพรพฤกแหงนหน้ามอง ส่งเสียงกู่ก้องพึมพำร่ำลือส่งต่อกันปิติยินดีในสิ่งที่ได้พบเห็น ปากต่อปากส่งถึงกัน เพียงชั่วครู่ที่ลูกแก้วใสนิ่งค้างหยุดพักปรากฏคล้ายลมหอบใหญ่สีดำเป็นสายพัดพาหา...

ครั้นเด็กหญิงน้อยก้าวพ้นวัยเด็กบางสิ่งบางอย่างถือกำเนิดขึ้นในครรภ์ของนาง สิ่งมีชีวิตเล็กๆเติบโตขึ้นอย่างเชื่องช้าจนปรากฏชัดแก่สายตาผู้คน “ผู้หญิงก็เยี่ยงนี้ไม่รักษาเกียรติรักษาหน้าของตระกูล เจ้าไม่สมควรเกิดมาในตระกูลชาล๊อต ขับนางออกไปจากตระกูลของเรา” ขับนางออกไปจากตระกูล!!!พวกเขาคิดได้เพียงเท่านี...

...ยามใดสตรีเพศถือกำเนิดในสายตระกูลชาล๊อตนางผู้นั้นคือผลตอบแทนที่เจ้าดูหมิ่นข้า ลบหลู่เกียรติธิดาแห่งข้าเด็กหญิงซึ่งถือกำเนิดต้องรับใช้ข้า รับใช้โลกไปจนนิรันด์!!! เด็กหญิงคือดอกไม้น้อยแห่งปราสาทขาว ดอกไม้สมบูรณ์แบบทว่าแท้จริงกลับไม่ใช่ ควรรับรู้ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดถือกำเนิดมาโดยไร้ตำหนิเด็กหญิงน้อ...

.. บทนำ ภายในซึ่งเร้นหลบไว้กลับปรากฏสิ่งปลูกสร้างอันแปลกแตกต่าง ไม่ได้เข้ากับบรรยากาศของเมืองเขตร้อนแต่ประการใด..... “ใช่ ข้าย่อมกังวลแทร์” “โคล์วเองก็เช่นเดียวกัน ข้าเป็นห่วงเขาไม่ยิ่งหย่อนยิ่งเขาแข็งแรงมากขึ้นเท่าไหร่ข้ากลับยิ่งเป็นห่วงเขามากขึ้นเท่านั้น ผู้เป็นมารดาย่อมเป็นห่วงลูกเสมอกัน”...

ความรู้สึกที่เลวร้ายที่สุดสำหรับฉัน คือตอนที่โลกใบนี้มันดึงทุกสิ่งทุกอย่างออกไปจากตัวฉัน ทั้งความสุข รอบยิ้ม แม้กระทั่งอำนาจในการจะตัดสินใจ หรือการกระทำตามความต้องการใดๆของตัวเอง ในโลกที่มืดมน โลกที่เต็มไปด้วยสีดำ ทุกสิ่งทุกอย่างมันดูไม่เหมาะกับตัวฉันเลยสักนิด.ฉันรู้สึกได้ถึงความพ่ายแพ้ที่ตัวฉันได้ร...