ผมนั่งจ้องแม็กบุ๊กโปรรุ่นจอเรติน่าขนาดสิบห้านิ้วมาเป็นเวลาชั่วโมงกว่าแล้ว นาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังห้องแสดงตัวเลขว่าตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มนิดๆ และที่เชียงใหม่ก็คงประมาณตีสามนิดๆ เช่นกัน ฝนข้างนอกก็ยังตกไม่มีทีท่าว่าจะหยุด จินตนาการได้เลยว่าอากาศข้างนอกนั้นหนาวเย็นยะเยือกไปจนถึงสันกระดูกแน่นอน “ไม่ต้อง...
