ครั้งหนึ่งสมัยที่พ่อค้าเรียนอยู่ในกทม. ได้เจอร้านผัดไทเจ้าอร่อยอยู่ร้านหนึ่งอยู่ถนนเพชบุรี อยู่ในซอยเพชรบุรี 10 ที่ต้องพูดถึงร้านนี้เพราะว่าเป็นร้านนึงที่ยังจำได้ไม่ลืม ในความอร่อย และประสบการณ์ขำ ๆ ในร้านนี้... วันหนึ่งผมได้พาแม่ไปลิ้มลองผัดไทเจ้านี้ แล้วผมก็จะลองสั่งเมนูนึง คือชื่อมันก็แ...

ครั้งหนึ่งท่านพ่อได้สอนพ่อค้าว่าลูกค้าบางคนบางกลุ่มที่น่าจะเรียกว่านักเลงเก่าเค้าจะไม่ยอมหยิบของเองเลย แล้วถ้าไปบอกเค้าว่าอยู่ทางนู้นครับ หยิบเองได้เลย บรรยากาศก็จะเริ่มไม่ดี มันจะมาคุ มันจะเกิดท้องฟ้าวิปริตแปรปรวนทันใด แต่ข้อดีคือคนกลุ่มนี้เค้าจะรอเราได้ครับ แค่ค่อย ๆ ขายตามคิวไปแล้วก็ค่อยมาหย...

คุณเคยเจอมั้ยครับ ทั้ง ๆ ที่เค้าก็พูดภาษาเหมือนกับเรา ไม่ได้ติดสำเนียงอะไร แต่เราไม่สามารถสื่อสารกับเค้าได้สัมฤทธิ์ผลมากนัก ซึ่งคนขายของอย่างพวกผมก็ต้องเจอ ๆ กันบ้างในชีวิตประจำวัน อาจจะวันละครั้ง หรือวันละหลายครั้ง แล้วแต่โชคชะตาจะพาชีวิตไปเจอกับลูกค้ามัน ๆ ต่างรูปแบบยังไงบ้าง นี่คือบทสนทน...

คุณเคยมั้ยครับ ที่รู้สึกว่าคุยกับใครไม่รู้เรื่อง ทั้ง ๆ ที่ก็เป็นภาษาไทยนี่แหละครับ ซึ่งก็มีทั้งคำในภาษาถิ่น และคำใหม่ที่คนในท้องที่นั้นคิดค้นขึ้น ที่ผมจะพูดถึงนั้นส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรื่องชื่อสินค้านี่แหละครับ แต่ก่อนอื่นเพื่อไม่ให้บทนี้สั้นเกินไป (แน่ะ จะเติมน้ำให้เยอะ ๆ จะได้ดูเยอะ ๆ สินะ) ผมขอ...

บ้านผมเป็นบ้านคนจีน ซึ่งแน่นอน ต้องมีบรรพบุรุษหอบผ้าหอบผ่อน ส่วนจะเสื่อกี่ผืนหมอนกี่ใบก็แล้วแต่ฐานะดั้งเดิมทางนู้น แต่ที่แน่ ๆ ต้องยากจนแร้นแค้นแน่นอน ไม่อย่างนั้นจะลำบากลำบนขึ้นเรือเป็นเดือน ๆ มาทำไม ภาพความลำบากที่ปะป๊ากับหม่าม้าของผมเคยเล่าให้ฟัง (แน่นอน เค้าก็ได้ยินต่อมาอีกทอดจากรุ่นอากงของ...