สำหรับ "เจียวซี" เพราะอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกะทันหัน ทำให้สามีที่แต่งงานกันมา 7 ปี กลายเป็นคนหลายบุคลิก เพราะ AI ที่ฝังอยู่ในสมองกระทบกระเทือนถึงเขาจะเป็นคุณชายใหญ่ที่ครบเครื่องทั้งหน้าตา ฐานะ และความสามารถแต่การรับมือสามีมาเฟีย นายพล หรือกระทั่งสิ่งมีชีวิตเหนือจินตนาการ (?) เนี่ยไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยนะ แต่ในฐานะภรรยาของประธานบริษัทระดับโลก เขาจะปกป้องสามีจู๋ใหญ่คนนี้ด้วยกำลัง (?) จะทุบให้หน่วมเลยคอยดูสิ ดังนั้นจะปล่อยให้ใครรู้เรื่องอาการของคุณสามีไม่ได้เด็ดขาด!

สำหรับ "จางเฉินเฟย" เขาคือประธานของสือเฟยเทคโนโลยี บริษัทแนวหน้าของวงการเกมจะบอกใครได้ไงว่าตัวเองเคยเป็นฮัสกี้ พกปืนฉีดน้ำ แล้วกัดหัวหมาด้วย เฮ้อภรรยาที่อยู่เคียงข้างสามีในสภาพแบบนี้ได้นี่ ซาบซึ้งใจจัง อยากทำอะ แต่บทบาทพวกนั้นน่าอายชะมัด ทำไปได้ไงนะ จะเอาหน้าไปไว้ไไหนดี อ๊ะ แต่ตอนเหยียนเหยียนออกโรงปกป้องเขาน่ารักจังเลย อยากทำจังถึงจะแลกกับการโดนตีก็เหอะ แล้วไงล่ะ ไม่ใช่ว่าไม่เคยโดนทุบสักหน่อย อุบัติเหตุนี่ก็คือเหมือนกันนะ ได้กินภรรยาสุดที่รักจนอิ่มพุงกางเลย จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่เขาเริ่มตรหนักว่าอาการป่วยของตัวเองไม่ใช่เรื่องตลกอีกต่อไป

เราเพิ่งจะอ่านเรื่องของนักเขียนคนนี้ไปเมื่อเร็วๆนี้เองค่ะ คือ ฝ่าบาทอย่ากวนสิ ก่อนหน้านี้ก็มี หนึ่งคำมั่นนิรันดร์กาล แล้วก็ ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง (หารีวิวหนึ่งคำมั่นไม่เจอ หรือว่าไม่เคยรีวิวเอาไว้กันนะ)

ก็แนวของคนเขียนคนนี้เป็นแนวมีอารมณ์ขัน ทั้งฝ่าบาทอย่ากวนสิแล้วก็หนึ่งคำมั่นเป็นแนวคอมเมดี้ทั้งคู่ ส่วนผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เองค่อนข้างจริงจังขึ้นมาหน่อย

ก็มิสเตอร์ดิออร์นี้สองเล่มจบค่ะ เป็นของไอริสบุ้ค เพิ่งออกเมื่อปลายปีที่แล้วนี่เอง นับว่าลัดคิวเหมือนกัน ถ้าเทียบกับกองดองอันมหาศาลของเรา 55555 คือตอนแรกไม่ได้จะรีบอ่านหรอกค่ะ แต่ว่าไปเห็นคนพูดถึงในทวิตเตอร์ว่าตลกมากแล้วก็สนุก เราก็เลยหยิบมาอ่าน

ก็พออ่านจริงๆก็ตลกอยู่นะ คือยิงมุกทั้งเรื่อง แต่ว่ามุกที่เราขำจริงๆค่อนข้างน้อย ถ้าเทียบกับจำนวนทั้งหมดอะนะ 

เนื้อเรื่องคร่าวๆคือเป็นยุคที่ทุกคนมีเอไอฝังในสมอง คล้ายๆจาวิสงี้แต่อยู่ในสมอง แล้ววันนึงเอไอของพระเอกก็ดันเสีย แล้วก็ทำให้พระเอกมีบุคลิกไปตามพลอตนิยายที่ตัวเองมีอยู่ในคลัง นิยายแต่ละเรื่องก็เป็นนิยายประเภทแบบ ขายตัวไถหนี้ ท่านประธานจอมเย็นชา ท่านอ๋องผู้โหดร้าย มาเฟียน่านน้ำ ไปจนถึงโพไซดอน

นายเอกก็ต้องมารับมือกับสามีตัวเองที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาตลอดเวลา

จุดที่เราชอบเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คือความสัมพันธ์ของพระนาย จริงๆแล้วเป็นความสัมพันธ์ที่ชืดชาอยู่บ้างแล้ว ตามประสาคนที่แต่งงานกันมาเจ็ดปีแล้ว เรื่องบนเตียงก็มีน้อยมากแล้ว พอพระเอกสวมบทบาทในพลอตนิยายซึ่งรวมเอาเรื่องจริงในความทรงจำของตัวเองเข้าไปด้วยก็ทำให้ชีวิตรักของสองคนนี้มีสีสันขึ้น ร้อนแรงขึ้น 555 แล้วก็ยังทำให้นายเอกได้รู้ถึงเรื่องของพระเอกที่ตัวเองไม่เคยรู้ด้วย เราว่าจุดนี้น่ารักมากๆเลย เช่นนายเอกได้รู้ว่าตัวเองเป็นรักแรกของพระเอก พระเอกเคยทำอะไรเพื่อนายเอกมาบ้าง อะไรอย่างนี้

แต่ว่าเนื้อเรื่องโดยรวมเราค่อนข้างเฉยๆ เรารู้สึกว่าพอเปลี่ยนบทบาทไปมา แล้วเราก็ไม่ได้ขำกับมุก มันก็ทำให้เราเบื่อนิดหน่อย ส่วนที่น่ารักก็น่ารักแหละ แต่รวมๆเราค่อนข้างเฉยๆน่ะค่ะ แต่คิดว่าถ้าใครคลิกกับอารมณ์ขันของคนเขียนก็จะชอบเลยนะ