เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
SHORT STORY.melodista
Hey, Jupiter 2








  • Jupiter Unknown typing....






    Jupiter Unknown
                                                                                                                              : พี่ตู่
                                                                                                                              : มาร้าน
     2Popetorn                                                                                                                                 : share ur location


    Jupiter Unknown
                                                                                                                             : VHS VERA
                                                                                                                             : ใต้ร้านขายของชำ











    อีกอย่างที่ผมได้ค้นพับจากตัวว่าน(หรือจูปิเตอร์) คือ เขาเปิดร้านให้เช่าม้วนวิดีโอ
    ซึ่งในปัจจุบันนี้มันหายากมาก เรียกได้ว่าต้องหาซื้อทางอินเตอร์เน็ตเท่านั้นถึงจะได้มันมาในครอบครอง และว่านก็เปิดพื้นที่อีกส่วนไว้สำหรับดูม้วนวิดีโอนี้โดยเฉพาะ ถ้าทางบ้านของผู้เช่านั้นไม่มีเครื่องเล่นม้วนวิดีโอ ส่วนค่าเช่าห้องสำหรับดูม้วนวิดีโอนั้นก็ใช่ว่าจะแพง แต่ก็ไม่ถูกเสมอไป เรียกได้ว่าอยู่ในระดับกลางๆ สิ่งเหล่านี้มันทำให้ผมเซอร์ไพร์สมากๆ 
    วันนี้ผมจึงไปตามที่อยู่ร้านของว่าน 

    VHS VERA คือ ชื่อร้านที่มีส่วนผสมของคำว่า VHS (Video Home System) กับคำว่า Aloe Vera ซึ่งคุณน่าจะรู้ความหมายของคำเหล่านี้ดี 











    ผมยืนสั่นกระดิ่งหน้าประตูร้านของว่าน ระหว่างที่ยืนรอ ผมก็เห็นเจ้าตัวในกางเกงสามส่วน รองเท้าแตะสีขาว เสื้อฮาวายและที่น่าประหลาดคือเขามัดจุก ผมรู้สึกเอ็นดูเขาเลย..



    "เคยเป็นรถเข็นไอติมเหรอพี่?"

    "ถ้าเป็น ก็คงไม่มายืนตรงนี้หรอก"


    ผมเดินตามเขาไป สายตาผมกวาดมองชั้นที่เต็มไปด้วยม้วนวิดีโอหลากหลายเรื่อง และจัดประเภทหมวดหมู่ขงแต่ละเรื่องไว้อย่างเรียบร้อย เขาพาผมมาที่เคาน์เตอร์ ถัดไปคือประตูห้องสำหรับดูหนัง และถัดไปอีกคือเครื่องเล่นแผ่นเสียง "ผมเปิดให้พี่ฟังแล้ว" ว่านบอก นี่สินะเครื่องเล่นแผ่นเสียงที่ว่านพูดถึง ผมมองรอบๆ พื้นที่มีขนาดเล็ก แต่ไม่อึดอัดเลย เสียงในพื้นที่นี้คือเงียบจนได้ยินเสียงแอร์ดัง ผมหันไปเจอขวดน้ำแดงที่เสาต้นหนึ่ง

    "มีคนตายอ่ะ"                                                                                                                                            "แล้วทำไมไม่ทำร้านที่อื่นเล่า"                                                                                                                  "เผื่อพี่เขาอยากดูหนังไง"               






    ว่านเดินไปหยิบแผ่นเสียงไวนิลขึ้นมา จากปกที่ผมเห็น น่าจะเป็นของเอลวิสนะ

    "Elvis’ Christmas Album ปี 1957"                                                                                                          "ไปสรรหาจากไหน"                                                                                                                                "ผมมีทางของผม :)"




    Blue Christmas คือเพลงที่เขาเลือก ว่านจับมือผมและพาเต้นรำด้วยท่าที่ผมไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน มันเป็นท่าที่ประหลาดๆ เหมือนเด็กน้อย ผมหลุดหัวเราะออกมา แต่เขาบอกว่า "มันต้องเต้นออกมาจากความรู้สึกของเราและอารมณ์ของเพลง หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน ถึงจะสนุก!" ผมลองฟังและทำตามคำแนะนำของเขา มีความสุขชะมัด






    "ผมเลือกอันนี้"

    "ไม่คุ้นเลย"

    "Route 66"











    Jupiter Unknown : ทุกวันคือคริสต์มาส












    (end)



          
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
ssthrn (@ssthrn)
เพิ่งเห็นว่ามีตอนต่อด้วย ดีใจมากๆเลยค่ะ☺️ เราชอบฟิคเรื่องนี้จริงๆนะ คิดว่าโชคดีจังที่ได้เจอและได้อ่าน ตอนนี้จินตนาการภาพตามแล้วอมยิ้มเลย ฉากเต้นด้วยกันน่ารักมาก ดนตรีอยู่ที่หัวใจ นี่มันศิลปินตัวจริง ฮา ร้านวิดีโอนี่อยู่ที่ไหน อยากจะลองแวะไปใช้บริการสักครั้งเลยค่ะ5555 อีกครั้งที่ต้องบอกว่าตกหลุมรักความประหลาด(ในทางที่ดี)ของฟิคเรื่องนี้ ขอบคุณสำหรับความประทับใจอีกครั้งค่ะ
melodista (@mpmelodista)
@ssthrn งืออออ ดีใจที่ชอบนะคะ (พึ่งเข้ามาเห็นค่ะ ขอโทษที แหะๆ) ขอบคุณที่ติดตามอ่านมาตลอดนะคะะ
melodista (@mpmelodista)
@ssthrn อาจจะอยู่ส่วนใดส่วนหนึ่งของกรุงเทพก็เป็นได้ เราอยากทำร้านทำนองนี้เหมือนกันนะคะ 555555 เย็นนิดหน่อยแต่อบอุ่นใจบ้าง