from ARGONAVIS - ARGONAVIS from BanG Dream! AAside Main Story บทที่ 4

ตอนที่ 1 : รอบหลักเริ่มต้น!

[ณ สถานที่จัดไลฟ์]

โทโมรุ : ขอโทษที่มาสายนะครับ! แล้ว…ตอนนี้เป็นยังไงบ้างครับ?

HARU : มั่วไปหมดเลยเนี่ย! มันอะไรยังไงกันแน่!

โทโมรุ : ถึงจะถามผมที่เพิ่งมาถึงไปก็…

ZACK : ต้องเป็นความผิดของฉันแน่ๆ…เพราะฉัน รอบพรีก็เลยได้ที่โหล่ โทโมรุก็มีงานเข้ามาในวันที่ต้องขึ้นแสดงอีก อุปกรณ์ก็แปลกๆ ขึ้นมาอีก…

D : จุน ถ้าร้องไห้เมคอัพจะหลุดเอานะ

FELIX : ทุกคนใจเย็นๆ กันก่อนเถอะ อ่า โทโมรุรีบไปเตรียมตัวที

โทโมรุ : ค ครับ!

FELIX : เรื่องอุปกรณ์มีปัญหาคงช่วยไม่ได้ ก็คงต้องเริ่มแสดงเลทหน่อยล่ะ

HARU : ที่ฉันโมโหไม่ใช่เรื่องนั้นเฟ้ย! ถึงจะเข้าใจก็เถอะว่ามันมีปัญหาเลยต้องขึ้นเลทหน่อย—

แต่เรากลับต้องเสียเวลาในการขึ้นแสดงตรงนั้นไปฟรีๆ น่ะสิ ไม่เห็นจะเข้าใจเลย!

ZACK : ถึงจะบอกว่าเป็นเรื่องของตารางเวลาก็เถอะ แต่ไม่เห็นจะช่วยอธิบายอะไรได้เลย…

D : เอาเป็นว่าก่อนอื่น…ในเมื่อเราโดนลดเวลาก็คงต้องเปลี่ยนเซทลิสต์ เฟลิกซ์ ตัดสินใจหรือยังว่าจะตัดเพลงไหนออก?

FELIX : …บรรยากาศของ Fantôme Iris เป็นอะไรที่เปราะบาง เซทลิสต์เองก็กำหนดขึ้นมาโดยที่ยึดตามในส่วนนั้นไว้แล้วด้วย

แค่ตัดออกไปเพลงเดียว บรรยากาศโดยรวมก็จะเริ่มสั่นคลอนแล้วล่ะ

ZACK : เรื่องนั้นก็เข้าใจอยู่หรอกครับ…

FELIX : เพราะฉะนั้น…ตัดสินใจแล้วล่ะ! เราจะไม่ตัดเพลงไหนออก!

HARU : หาา!? นี่ได้ฟังที่พูดไหมเนี่ย!?

FELIX : ช่วงหลังตัด MC ออกแล้วเล่นต่อกันแบบเมดเล่ย์แล้วกัน!

D : เมดเล่ย์?

FELIX : ตอนซ้อมก็เคยลองเล่นๆ กันใช่ไหมล่ะ? แค่ทำแบบนั้นก็ไม่มีปัญหาแล้วล่ะ!

ZACK : เรื่องบ้าบิ่นแบบนั้น…ปวดท้องขึ้นมาเลย…

LIGHT : ขอโทษที่ให้รอครับ! แล้วเรื่องเซทลิสต์…

HARU : เมื่อกี้ตกลงกันแล้วว่าจะเอาเป็นเมดเล่ย์

LIGHT : …เอ๊ะ เอ๋!?

FELIX : เพลงช่วงครึ่งหลังจะจบที่ท่อนฮุคแรก เราจะตีกลองต่อไปแล้วขึ้นเพลงใหม่ทั้งอย่างนั้นเลย

ส่วนรายละเอียดก็ด้นสดเอา…ต้องทำได้แน่นอน! ฝากโทโมรุเป็นคนนำแล้วกันนะ

LIGHT : ผ ผมยังไม่เข้าใจสถานการณ์เลย…

สตาฟ : ขอโทษที่ให้รอครับ อุปกรณ์พร้อมแล้วครับ! เริ่มได้เลย!

FELIX : เอาล่ะ ไปกันเถอะ! เหล่าเคนโซคุอันเป็นที่รักกำลังรอพวกเราอยู่นะ!

LIGHT : อ๊าาาา โถ่! เอาก็เอาครับ! สถานการณ์เหมือนอยู่ในสนามรบแบบนี้น่ะชินอยู่แล้วล่ะครับ!!

—————————————

ZACK : ต ต ตื่นเต้นชะมัดเลย—!!

D : สุดยอดเลยนะจุน ทั้งรอยต่อระหว่างเพลง ทั้งตอนเปลี่ยนคีย์ก็ไม่รู้สึกแปลกอะไรเลย ถ้าเป็นผู้ชมที่เพิ่งเคยดูเป็นครั้งแรกก็คงไม่คิดว่าเป็นการคิดหน้างาน

LIGHT : พอจะถูๆ ไถๆ…ไปได้แล้วสินะครับ

HARU : ก็ใช่อยู่หรอก…แต่มันยังยอมรับไม่ได้จริงๆ นั่นแหละ!

ขอไปเอาเรื่องพวกผู้จัดก่อนล่ะ…

ชู : อ้าว พี่สาว…หรือต้องเป็นพี่ชาย? ทำหน้าทำตาซะดูหาเรื่องเชียวเนอะ

HARU : …อะไรของเจ้าเด็กนี่น่ะ?

FELIX : อ้อ ต่อไปเป็นคิวของวงเธอสินะ

ชู : ดูเหมือนจะพยายามหาทางยัดลงไปในเวลาสั้นๆ นั่นได้นะ พี่ชายแวมไพร์

เพราะแบบนั้นวงเราเลยไม่ต้องลดเวลาขึ้นแสดงไป ช่วยได้มากเลยล่ะ!

FELIX : ดีแล้วล่ะ แต่ทั้งๆ แบบนั้น…กลับดูไม่สนุกเอาซะเลยนะ?

ชู : …ก็สนุกอยู่นะ? พอได้เห็นคนที่เอาเป็นเอาตายกับเฟสไร้สาระแบบนี้แล้วก็ตลกจะตายนี่นา

HARU : เฮ้ย…เอ็ง!

FELIX : หยุดเถอะ โคฮารุ เธอเองก็ต้องขึ้นแสดงแล้วไม่ใช่เหรอ? รอดู Performance ที่ดีอยู่นะ

ชู : ขอบคุณ

ยังไงก็มีเวลาเหลือเฟือนี่เนอะ งั้นไม่ซีเรียสมากแล้วกัน

ตอนที่ 2 : การตักเตือนของเฟลิกซ์

HARU : วงของไอ้เด็กดูอวดดีนั่น สุดยอดกว่าที่คิดแฮะ…

D : มีการ Arrange อย่างละเอียดแท้ๆ แต่ถึงจะใส่ความเป็นไลฟ์สดลงไปก็ยังคงจุดนั้นเอาไว้ได้ ถึงจะไม่ตรงจังหวะ 4/4 แต่กลับไม่รู้สึกว่าแปลกๆ อะไรเลย…

ออกมาสมบูรณ์ แบบที่ดูไม่ออกเลยว่าเป็นฝีมือเด็กม.ต้น-ม.ปลาย

ZACK : น่ากลัวว…เด็กๆ น่ากลัวว…

LIGHT : ไปห้องนั่งรอกันเถอะกลับ ถ้ายืนดูอยู่ข้างเวทีอยู่แบบนี้เดี๋ยวจะไปเกะกะเขาเอา

ยูโตะ : …อ้าว ขอบคุณที่เหนื่อยกันนะครับ!

FELIX : ว่าไง ถ้าจำไม่ผิดเธอคือ…ยูโตะจากวง Argonavis ใช่ไหม? อ้อ ต่อไปคิวพวกเธอสินะ

ยูโตะ : อ๊ะ ไลฟ์เมื่อกี้สุดยอดไปเลยครับ! สนุกกันสุดๆ จนเรียกคืนสถานการณ์ที่เริ่มแสดงช้ามาได้สวยๆ เลย!

FELIX : ขอบคุณนะ ดีใจมากเลยที่ได้ยินแบบนั้น แต่ถ้าอยู่นานกว่านี้คงจะขวางทางคนอื่นจริงๆ แล้ว งั้นผมเองก็ไปก่อนนะ

ยูโตะ : พวกเราก็จะทำเต็มที่เลยครับ ช่วยดูด้วยนะครับ!

FELIX : …จริงด้วยสิ เตือนเรื่องหนึ่งเผื่อไว้สักหน่อยดีกว่า

ยูโตะ : เตือน?

FELIX : ไม่แน่ตอนพวกเธอขึ้นแสดง…อาจจะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นเหมือนกันก็ได้

ระวังไว้ด้วยล่ะ…ชูน่ะ

ยูโตะ : (ชูนี่….อุจิกาวะ ชู…น่ะเหรอ?)

บันริ : อ้าว ยูโตะคุง มาแล้วเหรอ

ริโอะ : ยังมีเวลาเหลือแท้ๆ กว่าจะถึงคิวแสดง รีบกันจริงนะ

วาตารุ : คงจะตื่นเต้นเลยเผลอมาซะเร็วแหละมั้ง?

เร็น : ความรู้สึกนั้น…ผมเข้าใจเลย

ยูโตะ : ที่สำคัญกว่านั้น…คือว่าเมื่อกี้ไปคุยกับเฟลิกซ์ซังวงแฟนท่อมมาน่ะ แล้ว——

—————————————

บันริ : ให้ระวังอุจิกาวะ ชู…งั้นเหรอ หมายความว่ายังไงกันน่ะ?

วาตารุ : …นี่ เมื่อไม่นานมานี้ก็มีเรื่องสมุดโน้ตใช่ไหม?

ยูโตะ : เรื่องนั้น…แค่คิดขึ้นมาก็รู้สึกแย่แล้ว

วาตารุ : หลังจากตอนนั้นก็ลองไปสืบมานิดหน่อยน่ะ… คือว่าตอนที่สมุดโน้ตหายไปก็เหมือนจะอยู่ที่สตูดิโอเดียวกันพอดีนะ…εpsilonΦ น่ะ

พี่เองก็บอกว่า…εpsilonΦ อาจจะมีเอี่ยวเรื่องดราม่าของไจโรกับแฟนท่อม…

ริโอะ : แต่ก็ไม่มีหลักฐานใช่ไหมล่ะ? ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ก็ยังตัดสินอะไรไม่ได้หรอก

วาตารุ : ก็ใช่อยู่หรอก…

บันริ : ยูโตะคุงกับเร็นคุงเคยเจอตอนมีตติ้งใช่ไหม ดูแล้วเป็นเด็กยังไงบ้างล่ะ? อุจิกาวะน่ะ

ยูโตะ : ถึงจะเคยเจอแต่นี่ก็ไม่ค่อยได้คุยเลยน่ะ แล้วเร็นล่ะ?

เร็น : ………

ยูโตะ : นี่ เร็น?

เร็น : …อะ ขอโทษที

ริโอะ : เป็นอะไรหรือเปล่า? เหม่อเชียว

เร็น : เผลอดูจนเพลินเลยน่ะ… สุดยอดมากเลย εpsilonΦ…!

โดยเฉพาะ Vocal ของชูคุง… มีพลังที่ราวกับจะดูดกลืนเข้าไปเลย…

บันริ : แบบนี้ ดูท่าจะไม่ได้ฟังที่เราคุยกันเลยสินะ…

ยูโตะ : …ก็สมกับเป็นเร็นนั่นแหละนะ

ริโอะ : แต่ก็ยังเป็นแค่การคาดเดานั่นแหละนะ ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนั้นหรอก

วาตารุ : นั่นสินะ ตอนนี้ต้องจดจ่ออยู่กับไลฟ์ที่กำลังจะมาถึงนี่ก่อน

บันริ : อื้ม…นั่นสินะ

ยูโตะ : εpsilonΦ ใกล้แสดงจบแล้วนะ ฮึบ มาเปลี่ยนอารมณ์กันเถอะ!

เร็น : (ชูคุง…สุดยอดเลย…)

(คนที่ร้องเพลงได้สุดยอดขนาดนี้…กลับทำเรื่องแบบนั้นลงไป…ไม่ว่ายังไงผมก็…)

ตอนที่ 3 : เสียงที่ส่งไปไม่ถึง

เมมเบอร์ Argonavis : ขอบคุณที่เหนื่อยนะครับ!

ทาดะโอมิ : ขอบคุณครับ ทางนั้นก็พยายามเข้านะครับ

คานาตะ : แต้งกิ้ว—! พวกรุ่นพี่ก็สู้ๆ นะ—! เอ้า พี่เองก็พูดอะไรหน่อยสิ—

ฮารุกะ : หนวกหูน่า…

เรย์จิ : ขอบคุณครับ…พวกเราเองก็กลับห้องนั่งรอกันเถอะครับ ชู

ชู : อ่า กลับไปก่อนได้เลย ผมจะเล่นอะไรอีกสักหน่อยน่ะ

เรย์จิ : …งั้นเหรอครับ

เร็น : เอ่อ…ชูคุง…!

ชู : หืม? อะไรเหรอ? หรือจะมีอะไรอยากบอกกับผม?

เร็น : ไลฟ์…สุดยอดมากเลย! ทั้งดนตรี ทั้งการร้อง สุดยอดมากจริงๆ! ผมละสายตาไม่ได้เลย!

ชู : ………หา?

เร็น : ดีแล้วจริงๆ นั่นแหละที่ตัดสินใจเข้าร่วมเฟส! การที่มีคนมาแข่งขันด้วยมันทำให้——

ชู : อะไรน่ะ…น่าเบื่อจริง…ได้เห็นความสุดยอดที่ต่างชั้นกันแล้วหมดไฟสู้รึไง?

อะไรของนาย? ผมอุตส่าห์พยายามเล่นด้วยขนาดนี้แล้ว กลับมีปฏิกิริยาได้แต่แบบนั้นรึไง?

บันริ : เดี๋ยวสิ…

ชู : …นี่ ลองโกรธดูสักหน่อยสิ ไม่เกลียดผมเหรอ? ที่จริงแล้วก็ยัวะอยู่ล่ะสิ?

ใช่ไหมล่ะ? ฮุๆ…ก็ทั้งส่งคนไปขีดเขียนบ้าน——

ส่วนสมุดโน้ตสุดสำคัญเล่มนั้นก็โดนเผาใช่ไหมล่ะ?

วาตารุ : ………เอ๊ะ?

ยูโตะ : เดี๋ยวสิ นาย…!

ชู : อะไรน่ะ? นี่ยังไม่ได้บอกหรอกเหรอ? อะไรกัน เผลอพูดออกมาเองซะแล้วสิ

ริโอะ : เรื่องนั้น เป็นความจริงเหรอ? เธอ…เป็นคนทำเหรอ!?

ชู : อา แต่ก็ไม่มีหลักฐานนี่? แต่ถึงจะมีจริงๆ ก็จะขยี้ให้มิดอยู่ดีน่ะนะ

เอ้า เป็นไงล่ะ พี่ชาย Vocal? ไม่ลองโกรธเหมือนอย่างเพื่อนๆ ดูล่ะ?

เร็น : ตอนนั้นผม…เชื่อไม่ลงว่าเธอเป็นคนทำจริงๆ

ไม่สิ ตอนนี้เองผมก็ยัง…เชื่อไม่ลงอยู่ดี ผมไม่อยากที่จะเชื่อแบบนั้น…! คนที่ร้องเพลงได้สุดยอดขนาดนั้นจะทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไงกัน——

ชู : น่ารำคาญเป็นบ้า!!

เร็น : ………!!

ชู : …ไม่สนแล้ว คุยไปก็ไม่เห็นจะได้อะไรขึ้นมา

เรื่องไลฟ์ก็พยายามเข้าแล้วกัน ถ้าไลฟ์ดีๆ ได้น่ะนะ…ฮุๆ

ยูโตะ : เดี๋ยวสิ! ยังคุยกันไม่จบ…

MC : มีเรื่องจะแจ้งให้ผู้ชมทุกคนทราบครับ

บันริ : …เอ๊ะ? อะไรน่ะ?

MC : ขณะนี้ได้เกิดอุปกรณ์ได้เกิดปัญหาขึ้นอีกครั้ง จึงต้องขอให้ทุกท่านช่วยรอจนกว่าจะถึงเวลาเริ่มแสดงของวง Argonavis ด้วยนะครับ

ริโอะ : อุปกรณ์มีปัญหา…เหมือนตอน Fantôme Iris เลยงั้นเรอะ…?

—————————————

FELIX : (ไม่แน่ตอนพวกเธอขึ้นแสดง…อาจจะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นเหมือนกันก็ได้)

—————————————

ยูโตะ : อย่าบอกนะว่านี่ก็…ฝีมือของเจ้าหมอนั่น…?

วาตารุ : แบบนั้นมัน…บ้าไปแล้วน่ะสิ!? หมอนั่นอยากทำลายเฟสนี้หรือไง!?

เร็น : …อาจจะเป็นแบบนั้น

บันริ : อะไรล่ะนั่น…

เร็น : ไม่ยอม…ให้ทำแบบนั้นหรอก…

ให้ทำแบบนั้น…ไม่ได้เด็ดขาด…!

ตอนที่ 4 : ที่นี่ วันนี้

บันริ : — แต่ตอน εpsilonΦ ขึ้นแสดง ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเลยนี่ครับ!

สตาฟ : ทางนี้เองก็ลำบากเหมือนกันนั่นแหละครับที่เกิดขึ้นอีกแบบนี้…

วาตารุ : เกิดปัญหาแบบไหนขึ้นกันแน่เหรอครับ?

สตาฟ : ไมค์ใช้ได้ แต่เครื่องดนตรีอื่นไม่มีเสียงออกมาเลย ตอนนี้เลยใช้กีต้าร์ เบส คีย์บอร์ดไม่ได้

ยูโตะ : แบบนั้นก็…ทำอะไรไม่ได้เลยน่ะสิ!

ริโอะ : อย่าไปลงที่สตาฟสิโกเรียว แล้วดูจะซ่อมได้ไหมครับ?

สตาฟ : บอกไม่ได้เหมือนกัน… ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะซ่อมทันเวลาแสดงของพวกเธอไหม…

วาตารุ : เดี๋ยวสิครับ! แล้วถ้าซ่อมเสร็จไม่ทันขึ้นมาจะเป็นยังไงเหรอครับ?

สตาฟ : พวกเธอก็คงต้องขึ้นแสดงวันหลังแทน เพราะมีเรื่องสถานที่จัดด้วยเลยไม่สามารถเปลี่ยนตารางเวลาหลังจากนี้ได้เหมือนกัน

บันริ : จริงเหรอเนี่ย……

เร็น : เป็นแบบนั้น…ไม่ได้นะ

ริโอะ : นานะโฮชิ…

เร็น : ถ้าไม่ได้ขึ้นแสดงที่นี่ ตอนนี้ ก็ไม่มีความหมายหรอก ถ้าไม่ได้ขึ้นแสดงในวันเดียวกับวงอื่นๆ บนสเตจเดียวกับวงอื่นๆ…

ผมอยากแสดง…ที่นี่ วันนี้…

ผมอยาก…ร้องเพลงที่นี่ วันนี้!

ยูโตะ : …เอ่อ สตาฟครับ ไมค์ยังใช้ได้สินะครับ?

สตาฟ : อา อันนั้นเช็คแล้ว

ยูโตะ : …บันริ ขอยืมกุญแจรถหน่อย

บันริ : อะไรนะ ตอนนี้เลยเหรอ!?

ยูโตะ : ตอนแรกคิดว่าวันนี้จะไม่ใช้อยู่หรอก…แต่ก็เอามาด้วยสินะ? กีต้าร์โปร่งน่ะ

วาตารุ : กีต้าร์โปร่ง…จริงด้วย! ถ้าเป็นกีต้าร์โปร่งก็เล่นใส่ไมค์เอาได้…!

บันริ : ดีล่ะ ฝากด้วยนะยูโตะคุง!

ยูโตะ : เชื่อมือได้เลย!

บันริ : ถ้าไมค์ยังใช้ได้ก็คงหาทางทำอะไรกับกลองได้เหมือนกัน…! แต่เรื่องเสียงเบาคงทำอะไรไม่ได้…

ริโอะ : มาโตบะ มีสมุดกับอะไรไว้เขียนไหม?

วาตารุ : เอ๊ะ? ก็มีอันที่เพิ่งซื้อมาใหม่อยู่หรอก…

ริโอะ : เขียนเพลงที่มีทั้งหมดเอาไว้แล้วใช่ไหม? ขอยืมที

วาตารุ : จะทำอะไรน่ะ?

ริโอะ : จะลองเลือกเพลงที่ใช้แค่กีต้าร์โปร่งกับกลองได้ดู แล้วก็จะเขียนจุดที่เปลี่ยนแล้วจะทำให้เสียงไม่เบาไปด้วย

บันริ : ตอนนี้เลยน่ะนะ!?

ริโอะ : ขอทำสมาธิหน่อย อย่าเพิ่งมาคุยด้วยล่ะ

เร็น : ทุกคน…

บันริ : เร็นคุง…อย่างนี้ก็พอจะหาทางไลฟ์ได้แล้วนะ!

เร็น : …อื้ม! แต่ว่า…เบสกับคีย์บอร์ด…

บันริ : มีแค่สองอย่างนั้นนี่เนอะที่ไม่รู้จะทำยังไง…เป็นที่แอมป์หรือเปล่านะ?

วาตารุ : …สตาฟครับ ถ้าไปแลกอุปกรณ์ตัวอื่นมาใช้จะมีเสียงไหมครับ?

สตาฟ : นี่ลองใช้อุปกรณ์สำรองดูแล้วก็ไม่ได้อยู่ดีน่ะ คงไม่มีทางอื่นหรอก…

วาตารุ : …เร็น บันริคุง… เดี๋ยวผมมานะ ถ้าเตรียมกันเสร็จแล้วก็ขึ้นไลฟ์ก่อนได้เลย!

บันริ : ที่บอกว่าไปเนี่ย…คือไปไหนน่ะ!?

วาตารุ : ไปหาพี่!!

ตอนที่ 5 : ไม่ว่ากี่ครั้ง

อาโออิ : สุดยอดเลย…ใช้แค่กีต้าร์กับกลองแต่เอาอยู่

ยามาโตะ : ฝีมือใช้ได้เลย ทำแบบนี้ก็แก้ปัญหาเรื่องเครื่องดนตรีน้อยได้

มิซากิ : แล้วคนเล่นเบสกับคีย์บอร์ดไปไหนล่ะเนี่ย? เหมือนจะมีปัญหาเรื่องอุปกรณ์กันนี่

โคเฮย์ : อย่าพูดอย่างกับเป็นเรื่องของคนอื่นสิ… พวกเราก็ต้องขึ้นแสดงต่อ จะเป็นยังไงยังไม่รู้เลย——

ฟูตะ : ชู่…โคนี่จัง เบาเสียงหน่อย

โคเฮย์ : นายเนี่ยน้า—

ฟูตะ : อะไรที่ยังมาไม่ถึงก็ค่อยไว้ทีหลังเถอะ ที่สำคัญกว่าคือตอนนี้อยากฟังเสียงของหมอนั่น…อยากฟังเสียงของเร็น

วันนี้หมอนั่นสุดยอดไปเลย… ทรงพลังแบบที่ฟังแค่เสียงก็ละสายตาไปไหนไม่ได้แล้ว…

—————————————

วาตารุ : ช่วยได้มากเลย ขอบคุณนะ…พี่ ไปล่ะ

เคนตะ : อา ถ้าไปได้สวยก็คงดีนะ

เรียว : สู้ๆ น้า—

เรออน : …ว่าแต่ นายูตะก็โอเคง่ายๆ เลยแฮะ ไม่นึกเลย

มิยูกิ : เพราะดูแล้ว นายูตะน่าจะไม่ชอบให้วงอื่นแตะมาอุปกรณ์ตัวเองนี่เนอะ

นายูตะ : …ก็แค่หงุดหงิดกับไอ้การกลั่นแกล้งไร้สาระนั่นมากกว่าก็เท่านั้นล่ะ

—————————————

FELIX : พวกนั้น…ดูจะยากแล้วสินะ…

HARU : เอ๊ะ? หมายความว่าไงน่ะ? ถึงจะมีกันอยู่แค่ 3 คนแต่ก็พยายามกันเต็มที่เลยนะ

FELIX : นั่นคงจะแสดงแบบแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้ากันไปก่อน พอสมาธิค่อยๆ ขาดก็เริ่มมีผิดพลาดกันแล้ว

ZACK : ไม่นึกเลยว่าจะเกิดปัญหากับอุปกรณ์อีกรอบ… ความโชคร้ายของฉันคงแพร่ไปหา Argonavis จริงๆ…

LIGHT : จะไปใช่ได้ยังไงล่ะ… แต่เกิดติดต่อกันแบบนี้ คิดยังไงก็มีใครสักคนจงใจทำชัดๆ…

D : …นี่ บนสเตจเริ่มมีการเคลื่อนไหวแล้วนะ มือเบสกับมือคีย์บอร์ด…กลับมาแล้ว?

—————————————

บันริ : เอ๊ะ อะไรน่ะๆ? จะทำอะไรเหรอ!?

ริโอะ : จะเปลี่ยนอุปกรณ์น่ะ แต่เสียงจะออกไหม…ก็คงต้องเดิมพันกัน

ยูโตะ : ยังมีให้เปลี่ยนอีกเหรอ!? แต่ไปเอามาจากไหนน่ะ?

วาตารุ : ไปยืมของไจโรมาน่ะ!

เร็น : เอ๊ะ…

วาตารุ : อย่าหันมามองทางนี้สิ เร็น! ต้องใช้เวลาแป๊บนึง

บันริ : เร็นคุง หันไปมองผู้ชมไว้นะ! แล้วเข้าช่วง MC!

เร็น : ต แต่จะพูดอะไรดีล่ะ…

ยูโตะ : อะไรก็ได้แหละน่า! พูดสิ่งที่คิดอยู่ตอนนี้ออกไปโล้ด!

เร็น : อ อื้ม เข้าใจแล้ว…

ริโอะ : เหลือเวลาไม่มากแล้วแฮะ… ถึงจะใช้งานได้ก็คงแสดงได้แค่เพลงเดียว

เร็น : อ เอ่อ ทุกคนครับ… วันนี้ต้องขอบคุณ…มากๆ เลยนะครับ

ก่อนจะเข้าสู่เพลงสุดท้าย…ขอผมพูดอะไรสักหน่อยนะครับ

ในตอนแรก…ผมมาเข้าร่วมเฟสนี้โดยที่ไม่รู้เหตุผลของตัวเองด้วยซ้ำ ผมไม่เข้าใจความหมายของการแข่งขันกัน แล้วก็ไม่เข้าใจความหมายการไประดับโลกด้วย

แต่ว่า…ความรู้สึกนั้นก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป นั่นเป็นเพราะผมได้ดูไลฟ์ของวงอื่นๆ ที่เข้าร่วมครับ

GYROAXIA, FUJIN RIZING!,  Fantôme Iris และ εpsilonΦ ที่เพิ่งขึ้นแสดงไปก่อนหน้านี้…

ทุกคนสุดยอดกันมากๆ ดูสนุกสนาน และเท่กันสุดๆ…! และที่สำคัญที่สุด คือทุกคนดูพยายามกันอย่างสุดความสามารถครับ

พยายามร้องเพลง พยายามเล่นดนตรีกันอย่างสุดความสามารถ… เหมือนกับเพราะมีแค่วิธีนี้เท่านั้นที่จะสื่อออกมา…

แล้วผมเอง…พวกเราเองก็เหมือนกับวงอื่นๆ เช่นกัน! เพราะฉะนั้นถึงได้คิดว่าจะเข้าร่วมเฟสนี้…ถึงได้คิดว่าอยากเข้าร่วมเฟสนี้ครับ!

ยูโตะ : ดีล่ะ มีเสียงแล้ว!! แสดงได้เลย!

ริโอะ : คีย์บอร์ดเองก็ไม่มีปัญหา!

วาตารุ : เบสก็โอเค!

บันริ : ดีล่ะ เข้าเพลงสุดท้ายเลยนะ เร็นคุง!!

เร็น : ขอโทษที่พูดยาวนะครับ เพลงต่อไปเป็นเพลงสุดท้ายแล้วครับ

พวกเราย้ายมาอยู่โตเกียวเพื่อเข้าร่วมเฟส… ที่ผ่านมาก็มีเรื่องต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย

เรื่องที่น่าเศร้าเองก็มี…แต่ว่า——

แต่ว่า พวกเราจะก้าวต่อไปครับ ไม่ว่าจะล้มกี่ครั้งก็จะลุกขึ้นมา แล้วพวกเราจะเริ่มต้นอีกครั้งจากตรงนั้น…ไปด้วยกันกับทุกคนครับ

“Goal Line”

—————————————

ชู : ทั้งแสดงแบบ Acoustic แทน ทั้งไปขอยืมอุปกรณ์จากวงอื่น… เด็กพวกนั้นนี่ตายยากซะจริง

เรย์จิ : แต่แผนจัดการไม่ให้ได้แสดงความสามารถจริงๆ ของพวกเราโดนขัดขวางซะแล้วนะครับ จะเอายังไงกับวงที่เหลือดีครับ?

ชู : …พอแล้วล่ะ ไม่น่าสนุกแล้ว

เรย์จิ : จะดีเหรอครับ? ยังมีวิธีอื่นอีกนะครับ…

ชู : ก็บอกว่าพอแล้วไง?

เรย์จิ : …เข้าใจแล้วครับ

ชู : (อะไรของเจ้านั่นน่ะ…น่ารำคาญจะตายชัก)

(ตั้งใจร้องเพลงอย่างสุดความสามารถ? เหมือนกับพวกเรา!? …พูดบ้าอะไรน่ะ!? ไม่เห็นเข้าใจเลย!!)

(ทำไมจะต้องโดนคนแบบนั้น…!)

(เกลียด…เกลียดหมอนั่น…เกลียดที่สุดเลย!!)

(นานะโฮชิ…เร็น…!!)