[ ณ เกาะแฮปปี้แฮปปี้]

คาน่อน : หวา มีของฝากแปลกๆ เต็มเลยล่ะมิซากิจัง

มิซากิ : มีเยอะกว่าที่คิดอีกนะคะเนี่ย นักท่องเที่ยวมาเที่ยวที่เกาะนี้กันบ่อยหรือเปล่านะ...?

คาน่อน : จะว่าไปโคโคโระจังมุ่งมั่นมากเลยล่ะว่าจะซื้อของฝากไปฝากมิชเชลเยอะๆ เลย

มิซากิ : ถ้าเป็นของที่รับไว้ได้โดยไม่ลำบากอะไรก็คงดีนะคะ ถ้าเป็นพวกหน้ากากแปลกๆ คงแย่แน่...

คาน่อน : คาโอรุซังกับฮากุมิจังก็ช่วยเลือกด้วย คงไม่เป็นไรหรือเปล่านะ...?

มิซากิ : นั่นยิ่งมีความเป็นไปได้สูงเลยน่ะสิว่าจะจบที่หน้ากากแปลกๆ...

ถ้าได้แก้วแบบนี้ก็คงดีใจอยู่หรอก รูปทรงเองก็แปลกดี ดูมีเอกลักษณ์ใช้ได้เลยใช่ไหมล่ะคะ

คาน่อน : หวา สวยจังเลยเนอะ... ถึงลายจะแปลกๆ แต่เป็นศิลปะพื้นบ้านของเกาะนี้หรือเปล่านะ?

มิซากิ : น่าจะเป็นเครื่องชามตามแบบของเกาะแฮปปี้แฮปปี้ ที่ญี่ปุ่นไม่เคยเห็นดีไซน์แบบนี้เลยสินะคะ

คาน่อน : อ๊ะ จานใบนี้ก็ดีเนอะ... ถ้าให้คุณแม่เป็นของขวัญจะดีใจไหมนะ

อ๊ะ แต่อันนี้ก็... อ๊ะ อันนั้นก็ดีเหมือนกัน อุ มีเยอะจนไม่รู้จะเอาอันไหนเลย

แล้วมิซากิจังจะซื้อของฝากแบบไหนเหรอจ๊ะ...

มิซากิ : อ๊ะ ขอโทษค่ะ ฉันไปจ่ายเงินก่อนนะคะ 

คาน่อน : เอ๊ะ!? เลือกเร็วจัง...!

มิซากิ : ปกติฉันซื้อแต่ของฝากที่มาแล้วต้องซื้อกันน่ะค่ะ

คาน่อน : แบบไหนเหรอ?

มิซากิ : ช็อกโกแลตเกาะแฮปปี้แฮปปี้ให้พ่อแม่ เสื้อยืดเกาะแฮปปี้แฮปปี้ให้น้องชายค่ะ

ส่วนของน้องสาวตอนแรกว่าจะซื้อพวงกุญแจให้... อืม แต่พอลองหยิบมาดูแล้วธรรมดาไปหน่อยแฮะ

คาน่อน : ค่อยๆ ลองดูของฝากอื่นๆ อีกไหม? อาจจะเจออันที่เหมาะกับคุณน้องสาวก็ได้นะ

มิซากิ : นั่นสินะคะ ไหนๆ ก็มีเวลาแล้ว จะไปลองหาดูนะคะ

คาน่อน : อื้ม ดีแล้วล่ะ ฉันเองก็ยังตัดสินใจไม่ได้เลยอยากเลือกด้วยกันน่ะ

หวา... เทียนหอมอันนี้น่ารักมากเลยนะ อ๊ะ แต่คุณน้องสาวคงไม่ใช้สินะ?

มิซากิ : อืม— น่าจะยังเร็วไปสำหรับน้องสาวน่ะค่ะ

คาน่อน : งั้นสร้อยหินอันนี้เป็นไง? ถึงจะไม่รู้ก็เถอะว่าเป็นหินอะไร แต่สวยมากเลยนะ

มิซากิ : เห สวยจริงๆ ด้วยค่ะ...! อ๊า แต่ว่าอันนี้ก็น่าจะยังโตไปสำหรับน้องสาวเหมือนกัน

ดีไซน์น่ารักดีนะคะ แต่น้องยังเด็กอยู่เลย

คาน่อน : อ๊ะ งั้นเอาเป็นตุ๊กตาไหม...? มีตุ๊กตาที่ให้บรรยากาศเกาะทางใต้ด้วยนะ

มิซากิ : อ๊ะ จริงด้วย น่ารักดีด้วย น่าจะดีเลย...! เอาอันนี้แหละค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะคาน่อนซัง

คาน่อน : ไม่หรอกจ้ะ ดีแล้วที่เลือกได้ ฉันเองก็ต้องรีบตัดสินใจแล้ว...!

มิซากิ : งั้นฉันไปจ่ายเงินแล้วนะคะรอบนี้

คาน่อน : ...เอ๊ะ มิซากิจัง แล้วส่วนของตัวเองล่ะ?

มิซากิ : อะ ของฝากตัวเองงั้นเหรอ... ไม่ได้นึกถึงเลยค่ะ

แต่ก็ไม่ค่อยมีเงินเก็บด้วยสิ ครั้งนี้คงซื้อไปฝากแค่ครอบครัวอย่างเดียวค่ะ

คาน่อน : เอ๊ะ? ง...งั้นเหรอ...

มิซากิ : จ่ายเงินเสร็จแล้วเดี๋ยวไปรอตรงนั้นนะคะ คาน่อนซังค่อยๆ เลือกได้เลยนะคะ

คาน่อน : อ...อื้ม ขอบคุณนะ มิซากิจัง

(เวลาต่อมา)

คาน่อน : มิซากิจัง มาแล้วจ้ะ ขอโทษที่เลือกนานนะ...

มิซากิ : ไม่หรอกค่ะ ได้ค่อยๆ ดื่มด่ำบรรยากาศของเกาะแฮปปี้แฮปปี้ด้วย

คาน่อน : เอ่อ คือว่านะ จะว่าเป็นของตอบแทนหรือยังไงดี คือว่า... ถ้าไม่รังเกียจก็อยากให้รับนี่ไว้

มิซากิ : เอ๊ะ? ไม่ได้สิคะ แค่รอเองไม่เห็นต้องซื้อของมาตอบแทนเลย...

คาน่อน : อ๊ะ คือว่า ไม่ใช่แบบนั้น ไม่ใช่ของตอบแทนที่รอหรอก ก็มิซากิจังคอยช่วยเหลือเสมอเลยอยากขอบคุณเรื่องนั้นน่ะ...

นี่...จ้ะ

มิซากิ : เอ๊ะ...นี่มันสร้อยเมื่อกี้...

คาน่อน : เห็นมิซากิจังบอกว่าสวยเลยคิดว่าชอบอะไรแบบนี้หรือเปล่านะน่ะ...

อ๊ะ ถ้าเข้าใจผิดก็ข...ขอโทษนะจ๊ะ ...

มิซากิ : อ๊ะ เปล่าค่ะๆ ฉันชอบของแบบนี้ค่ะ เอ่อ จะว่ายังไงดี ขอบคุณนะคะ

คาน่อน : ไม่หรอกจ้ะ ถ้าชอบก็ดีใจแล้ว

ไหนๆ ก็มาที่เกาะแฮปปี้แฮปปี้แล้วเลยคิดว่ามีของไว้เก็บความทรงจำสักอย่างก็คงดี

มิซากิ : ถ้าพูดถึงเกาะนี้ก็มีแต่ความทรงจำเรื่องถ้ำมืดๆ นั่นล่ะนะคะ...

คาน่อน : ไม่ค่อยได้เที่ยวกันเลยนี่นะ...

มิซากิ : แต่ฉันดีใจนะคะ จะดูแลสร้อยเส้นนี้อย่างดีเลยค่ะ