การได้เดินทางท่องเที่ยวตามวัดวาอารามต่างๆนั้น สิ่งที่อาจจะไม่ได้ทันสังเกตุก็คือศาสนาและศิลปะ สองสิ่งนี้จะเกิดควบคู่กันไปตลอดแม้ว่ามันจะผ่านกาลเวลาที่แสนยาวนานมาก็ตาม… วัดปราสาทเป็นหนึ่งในหลายๆวัดในจังหวัดเชียงใหม่ที่ถูกประกาศขึ้นเป็นโบราณสถานมาตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่2 ตัวแปรสำคัญที่คอยปกป้องคุ้มครองและรักษาความสวยงามเหล่านี้เอาไว้ให้รอดพ้นจากการถูกทำลายก็คือความศรัทธา

จุดเริ่มต้นของศรัทธาจะถูกสร้างขึ้นมาจากความเชื่อเล็กๆ เมื่อคนหลายๆคนมีความเชื่อเล็กๆไปในทิศทางเดียวกันแล้ว มันจะหล่อหลอมให้กลุ่มคนเหล่านั้นรวมหัวใจเป็นหนึ่งเดียว…นั่นก็คือ “ความศรัทธา” และสิ่งที่เขาไม่คาดหวังที่จะได้รับคือ”ผลสรุปของความศรัทธา”ที่เรียกว่า “ความสุข” นั่นเอง เมื่อเขาศรัทธาและพร้อมมุ่งมั่นปฎิบัติแล้วความสุขใจมันเกิดขึ้นมาได้จริง เขาก็จะเกิดความรักฯ ความรักที่ต้นเหตุของความศรัทธาซึ่งก็คือ “พระพุทธศาสนา”

ถ้าหากจะสืบถึงประวัติหรือรายละเอียดของสถานที่สำคัญต่างๆในยุคนี้ คงไม่ใช่เรื่องยาก แต่การสัมผัสถึงอารยธรรมหรือได้สูดกลิ่นอายของจิตรกรรม และงานประติมากรรมจากที่นี่คงต้องเดินทางมาสัมผัสด้วยตัวของคุณเอง เพราะความสวยงามทางวัฒนธรรม และศิลปะพื้นเมืองต่างๆนั้นจะถูกส่งเสริมให้เกิดความหวงแหนและรู้สึกอยากจะรักษาเอาไว้ให้นานเท่านาน คงต้องเริ่มจากหัวใจที่มีพื้นฐานของความรัก และศรัทธาในพระพุทธศาสนามาเป็นอันดับต้น

แต่ปัจจุบัน…ความศรัทธาที่หลายคนเคยมีให้กับพุทธศาสนาเริ่มที่จะเสื่อมคลายลงไปทุกวัน สืบเนื่องมาจากหลายสาเหตุ และหลายปัจจัย ซึ่งล้วนแต่เป็นเชื้อเพลิงสุมให้กองกิเลสในใจมันลุกไหม้และบ่อนทำลายความศรัทธาที่ฝังลึกอยู่ข้างใน สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คงไม่ใช่บันทึกความทรงจำอันสวยงาม ที่ฝังอยู่ในซากปรักหักพัง และเก็บมันเอาไว้แค่ในฮาร์ทดิส แต่เราทุกคนควรช่วยกันแยกแยะความดี-ชั่ว ออกจากกัน และส่งเสริมสนับสนุนในสิ่งดีด้วยใจที่เชื่อมั่น และนำ ”ศรัทธา” กลับคืนมา