ฉันหิวมากและรู้สึกอยากจะกินก๋วยเตี๋ยว ก็เลยออกไปกินก๋วยเตี๋ยวตอนสองโมง ซึ่งวันนี้ร้านปิดตอนสิบเอ็ดโมงแทนที่จะปิดตอนสามโมง นั่นทำให็ฉันรู้สึกเฟลมาก อต่ยังมีร้านตำปลาร้าแสนโปรดอยู่ เวรกรรม เขาก็ปิดเหมือนกันเพราะมีธุระ ฉันเลยหันไปมองฝั่งตรงข้ามของร้านตำปลาร้าที่เป็นร้านอาหารตามสั่ง อ๊า ฉันลืมไปได้ยังไงนะว่าร้านนี้ก็หยุดทุกวันอาทิตย์! ฉันปั่นจักรยานคอตกกลับบ้านเพราะอยากกินอะไรสักอย่างซึ่งสุดท้ายก็มาจบลงที่มาม่าจนได้ เฮ่อ ขาฉันต้องบวมเพิ่มขึ้นแน่ๆ

หลังจากที่กินข้าวและดูมายลิตเติ้ลโพนี่สักตอนสองตอน ฉันก็เริ่มมีเรี่ยวแรงในการอ่านวิชากฎหมายขึ้นมาแล้ว มีชีทตั้งหกชุดที่ฉันต้องอ่าน ฉันอ่านเมื่อวานไปแล้วหนึ่งชุด ซึ่งมันก็ไม่ได้ช่วยแบ่งเบาอะไรนัก 

ตอนนั้นประมาณเกือบๆสี่โมงล่ะมั้งที่ฉันนั่งอ่านหนังสืออยู่โดยที่เปิดพัดลมไปด้วย ฉันเริ่มรู้สึกหนาวแปลกๆ ไม่รู้เพราะอะไร หันไปมองที่สนามหญ้าตรงลานหน้าบ้านก็เห็นว่ายังมีแดดอยู่เลยและมันก็ดูไม่ร้อนด้วย ฉันคิดแบบนั้น

ฉันถือชีทมาหนึ่งชุดและมานั่งเก้าอี้ตัวเตี้ยๆที่คนเหนือเขาเรียกกันว่า ก้อม  ฉันนั่งหันหลังให้แดดเพราะมันจ้าเกินไป ตอนนั้นฉันรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก มันทำให้ฉันนึกถึงคนแก่ๆที่มักจะออกมานั่งกลางแดดในช่วงอากาศหนาวเสมอ มันรู้สึกดีแแบบนี้นี่เอง 

ฉันนั่งอ่านชีทจนจบแล้วจึงกลับเข้าไปนั่งตรงเก้าอี้หวายตัวยาวๆที่ฉันใช้นั่งอ่านหนังสือเหมือนเดิม แต่ว่าตอนนั้นฉันรู้สึกเพลียๆขึ้นมา ก็เลยตัดสินใจล้มตัวลงนอนและกะจะงีบสักครู่

เกือบลืม ฉันปลูกต้นไม้ในมือถือไว้ด้วยตอนอ่านหนังสือ พอฉันตื่นขึ้นมา ก็พบว่าฉันน่าจะใช้เวลาไปห้าถึงหกนาทีในการงีบหลับ ทั้งๆที่ในช่วงเวลาห้านาทีนี้ ตามความจริงแล้วมันไม่พอที่จะทำให้เรากลับมากระปรี้กระเปร่าได้ดังเดิม แต่ฉันกลับรู้สึกเต็มร้อยมากเหมือนถูกรีเซ็ตใหม่ 

จะว่ายังไงดี จะดูแปลกไหมถ้าฉันยกความดีความชอบนี้ให้กับแสงแดดที่ฉันพึ่งได้รับมา ดูเบียวป้ะ แต่นี่มันซีเรียสมากๆ อยากจะหัวเราะเพราะตอนนี้ฉันดันรู้สึกว่าฉันกำลังเบียวเป็นเเม่มดวัยใสที่เป็นมิตรกับธรรมชาติอยู่

แต่ฉันว่าแม่มดนับถือธรรมชาติและอยู่กับมันเป็นเรื่องจริง ถึงจะเรียนวิทยาศาสตร์มาแต่ฉันก็คิดว่าดิน น้ำ ลม ท้องฟ้า แสงแดด และอากาศต่างเป็นพลังงานให้กับเราโดยที่เราไม่รู้ตัวจริงๆ 

อ๊า ฉันอยากจะกรีดร้อง