ขึ้นชื่อว่า ‘สายรหัสเทวดา’ แน่นอนว่าเรื่องหน้าตาดีต้องมาเป็นอันดับหนึ่ง

แต่ผมว่าลุงรหัสของผมก็ไม่จำเป็นต้องกวนตีนมาเป็นอันดับหนึ่งขนาดนี้ก็ได้ป่ะครับ

มีใครให้ยาแนวกระเบื้องเป็นของรับน้องกันบ้างอ่ะ

ถ้าไม่ใช่พี่อาร์ค อนล หรือเหนือเดือนของคณะวิศวะคนนี้

บอกเลยนะว่าการที่ผมตกเวทีตอนคัดเลือกเดือนคณะ ยังไม่หนักใจเท่าการมีลุงรหัสเป็นพี่อาร์คเลยอ่ะ

เพราะอะไรน่ะหรอครับ... ก็เพราะพี่อาร์คทำให้ผมรู้สึกว่าผมพิเศษกว่าคนอื่นเค้านี่นา

ทั้งบล็อกไอจี!

บล็อกเฟซ!!

บล็อกแชต!!!

ล่าสุดนี่คือบล็อกเบอร์กันด้วยแล้วนะครับ... กู-อาร์ก-เรียล!

ถามว่าใครเคยโดนแบบอาร์ม อนณคนหล่อคนนี้มั้ย ก็ไม่ไง

แล้วทำไมผมต้องเป็นคนเดียวที่พิเศษกับลุงมันขนาดนี้ด้วยเล่า

จริงๆ เราไม่ได้อ่านนิยายวายไทยมานานมากแล้วค่ะ โดยเฉพาะแนวมหาลัยแบบนี้ แต่จริงๆเมื่อก่อน (สักสมัยเกือบหกเจ็ดปีก่อน) ช่วงที่เล้าเป็ดรุ่งเรือง เราก็เคยไล่อ่านทั้งเวบมาก่อน ก็เรียกว่าค่อนข้างคุ้นเคยกับนิยายแนวนี้พอสมควร อย่างนิยายของจิตติเองเราก็อ่านมาเกือบหมด แต่พักหลังๆเลิกอ่านแนวนี้แล้วย้ายไปอ่านแนวอื่น พอกลับมาอ่านอีกครั้งก็รู้สึกว่าแบบคิดถึงอยู่เหมือนกันค่ะ

เรื่องนี้วิศวกรรมประสาทน่าจะสักสองสามปีได้แล้วมั้งคะ แต่ว่ามันก็ยังมีฟีลของความเป็นนิยายวายมหาลัยในเล้าเป็ดอะ เป็น trope ของนิยายวาย typical ของไทยที่เป็นแนวมหาลัยทั่วไป เรื่องนี้ยังมร element ฮิตๆอย่าง สายรหัส พี่รหัสน้องรหัส เดือนคณะ เดือนมหาลัย เพจคิ้วบอย รับน้อง ร้านเหล้า ก็จริงๆเรียกว่าค่อนข้างเดาได้ แต่เราคิดว่าสำหรับคนที่ชอบแนวนี้ น่าจะไม่ผิดหวังกับเรื่องนี้เลยค่ะ

ตัวนายเอกเป็นเด็กปีหนึ่งเพิ่งเข้าใหม่ แนวโก๊ะๆ งงๆ ตัวเล็ก แต่ชอบทำห้าว ซึ่งเราก็คิดว่าเป็นแนวนายเอกฮิตๆของนิยายวายไทยเหมือนกัน ส่วนพระเอกเป็นคนฮอตของคณะ เป็นรุ่นพี่สามสายรหัสเดียวกัน มีความห่ามๆ อะไรประมาณนี้ ความสัมพันธ์ของสองคนนี้ก็เป็นไปในแนวเฮฮาซะมาก

เราอ่านจบก็รู้สึกว่า อืม ก็น่ารักดีค่ะ รู้สึกว่าใช้เวลาจูนสักพักเหมือนกัน เพราะไม่ได้กลับมาอ่านแนวนี้นานมากเลย แต่รวมๆก็สนุกดีนะคะ แต่เราคิดว่าชอบเรื่องที่ผ่านๆมาของจิตติมากกว่า อย่างปลาบนฟ้า อะไรงี้