และแล้ว วันที่ฉันรอคอยก็มาถึง คาบเรียนคอมพิวเตอร์คาบแรก เราไปเรียนกันที่ชั้น 6 ของตึก SC06 (หรือตึกหลอดตามชื่อที่คนอื่นเขาเรียก)

ฉันจำไม่ได้ว่าอาจารย์เข้าห้องมาตอนไหน แต่ฉันจำได้ว่าความประทับใจแรกของฉันที่มีต่ออาจารย์คือ อาจารย์น่ากลัว ตอนฉันเงยหน้า ฉันก็เห็นอาจารย์แล้ว

อาจารย์จักรชัย {ผู้เป็นชื่อตอนให้ตอนนี้ (Chakchai เผื่อมีคนไม่เข้าใจ)} อายุราวๆ 30 ผิวพรรณดี (เพื่อนฉันสังเกต) หน้าตาดูโมโห พูดเสียงเข้ม ฉันจำไม่ได้ว่าอาจารย์พูดอะไรบ้าง (น่าจะพวกเกณฑ์การให้คะแนน) แต่ฉันจำได้ว่าอาจารย์บอกว่าจะต้องมีโครงงานทำเป็นคู่ แล้วอาจารย์ก็ถามเลขโปรดของฉัน

"4" แล้วก็ถามนักเรียนอีก 2-3 คน แล้วก็เอาเลขบวกกัน สมมุติว่าได้ x ละกัน 

กำหนดให้ i=1

ในขณะที่ x+i ไม่เกิน 30

เลขที่ i คู่กับคนเลขที่ x+i

คนที่เหลือฉันจำไม่ได้ว่าจับคู่ยังไง เพราะฉันลองคำนวณดูแล้วได้คู่กับคนที่ฉันไม่อยากคู่ด้วยมากที่สุด (ตัวละครลับ;) แล้วหลังจากนั้น อาจารย์ก็มีควิซก่อนเรียนให้ทำ ปรากฏว่าฉันได้เต็มคนเดียวในห้อง ซึ่งเป็นข้อพิสูจน์ว่า ดวงทำได้ทุกอย่าง (แต่เอาจริงๆ ฉันเดาดีด้วย %s กับ string ใครๆ ก็เดาออก)

พอหลังเลิก ตัวละครลับกับฉันก็ไปขออาจารย์สลับกลุ่ม อาจารย์อนุญาต แต่ฉันกับตัวละครลับกลัวโดนคนอื่นว่า เลยตัดสินใจดูกันไปก่อน และเราก็ตัดสินใจว่า เธอจะทนทำกับฉันไปจนจบ

ทั้งเทอมนั้น ฉันเป็นคนเขียนโค้ดของโครงงาน ตัวละครลับเป็นคนเสนอหัวข้อ แล้วก็ทำโปสเตอร์ การปั่นโครงงานจนถึงตีสองในคืนก่อนส่งมันทำให้ฉันค้นพบว่า การเขียนโค้ดเป็นหนึ่งในไม่กี่สิ่งที่ทำให้ฉันมีสมาธิ (แต่ก็ยังง่วงอยู่ดี)

เทอมนั้นตอนสอบ อาจารย์อนุญาตให้เอาโพย A4 1 แผ่นเข้าไปสอบด้วย คนอื่นจดโค้ดกัน แต่ฉันเลือกจะจดไลบรารีต่างๆ (ซึ่งไม่ได้ใช้เลย) แน่ล่ะ ฉันเสียคะแนนไปประมาณ 50 คะแนนเพราะไม่ได้จดโค้ด แต่การสอบก็สนุกดี

ในช่วงเวลาระหว่างนั้น ฉันตัดสินใจลงสอวน. สาขาคอมพิวเตอร์