บ่ายแก่ๆ ป๋ามารับไปฉลองเทศกาลที่บ้านลูกสาวคนเล็กอยู่นอกเมือง Haifa ขึ้นไปทางเมือง Akko เมืองประวัติศาสตร์เมืองหนึ่งของอิสราเอล

ที่นั่งรถไปด้วยมีป้าอ้วน ลูกสาวคนรอง พร้อมลูกชายรูปหล่อซึ่งเป็นนักฟุตบอลอาชีพ

ระยะทางไม่ไกลนัก ประมาณ 10 กว่า กม. ระหว่างทางป๋าชี้ให้ดูสถานีรถขนส่งสำหรับขึ้นไปทางเหนือของประเทศ ผ่านหมู่บ้านชาวยิวที่เคร่งครัด หรืออนุรักษ์นิยมซึ่งใช้ชีวิตแบบดั้งเดิม ไม่ปฏิเสธโลกสมัยใหม่หากจำเป็น เช่น การโดยสารรถยนต์เพื่อการเดินทางไกลๆ (แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยไปไหน) และไม่ค่อยยินยอมให้บุคคลภายนอกเข้าไปเกี่ยวข้องภายในหมู่บ้าน

ก่อนถึงหมู่บ้านที่ลูกสาวคนเล็กของป๋า เป็นหมู่บ้านของพวกอาหรับเป็นระยะๆ เด็กๆ หน้าตามอมแมม วิ่งเล่นอยู่ข้างทาง พวกโตหน่อยคอยดูแลวัวด้วย ดูเด็กเล็กๆ ไปด้วย ภูมิประเทศรอบๆ เป็นภูเขาหิน ไม่ค่อยมีต้นไม้ใหญ่ แต่ไม่แห้งแล้งเนื่องจากอยู่ติดทะเลเมดิเตอรเรเนียน 

ลูกสาวคนเล็กของป๋า มีลูก 2 คน คนโตผู้หญิง อายุ 8 ขวบ ไปโรงเรียนในหมู่บ้าน เรียนครึ่งวันบ่ายๆ แม่ไปรับกลับแล้ว นิสัยค่อนข้างขี้อาย ขี้งอน โดนพ่อแม่ดุบ่อย มีการทำโทษโดยให้ขึ้นไปอยู่ในห้องตนเอง เมื่อแรกเจอ เธอถามแม่ว่าทำไมเขาพูดไม่เหมือนเรา (ช่างสังเกต!!!) คนเล็กเป็นผู้ชาย อายุ 3 ขวบกว่าๆ ไม่ค่อยกลัวคนเหมือนพี่สาว พอเจอหน้ากันซักพัก แม้จะพูดกันคนละภาษา แต่พอเดาๆ ได้จากท่าทาง มี
จูงไม้จูงมือขึ้นไปอวดห้องนอน ฝ่ายพี่สาวไม่ยอมแพ้ ตามขึ้นมาจะอวดเหมือนกันแต่ยังเขินๆ อยู่

เนื่องจากญาติมิตรยังมาไม่ครบ พอมีเวลาว่าง นั่งล้อมวงกันเล่นไพ่ ”hop” เพลินๆ ดี ระหว่างเล่นไพ่ มีอาหารว่างกินไปกันเรื่อย น้ำบ้าง ผลไม้บ้าง ถั่วต่างๆ สารพัด

เกือบทุ่ม ทุกคนไปนั่งรวมตัวกันที่โต๊ะทานข้าว ป๋านั่งหัวโต๊ะเป็นผู้นำพิธี 

ตรงหน้าป๋าเป็นจานแบน วางอาหาร 7 อย่างแทนความหมายต่างๆ อาทิ ไข่ต้ม พืชผักที่มีรสขม สมุนไพร ไวน์แดง ฯลฯ เมื่อท่องบ่น (สวด?) ถึงตอนไหน จะหยิบสิ่งนั้นส่งให้ทุกคนกินคนละเล็กละน้อย พอเสร็จพิธี ถึงตอนกินอาหาร ซึ่งลูกสาวคนเล็กกับลูกเขยเป็นผู้ปรุงไว้ล่วงหน้า เมื่อ 2-3 วันก่อน ในวันนั้นจะไม่มีการทำอาหาร ทุกอย่างต้องเตรียมไว้ล่วงหน้า รวมทั้งอุปกรณ์ในการกินต้องเปลี่ยนชุดใหม่ (คล้ายกับกินเจที่ต้องมีภาชนะแยกต่างหากจากปรกติ) อาหารที่กินมีมากมาย ทั้งผัก ไก่ ปลา ฯลฯ เยอะมาก ตลอด 7-8 วันของเทศกาล ขนมปังที่กิน จะต้องปรุงโดยไม่ใส่ยีสต์ ลักษณะจะเป็นแผ่นบางกรอบ กว่าจะกินเสร็จ ดึกโข ขากลับลูกสาวคนรองของป๋าเป็นคนขับ กลับบ้าน