คุณเคยรู้สึกว่าคุณพยายามทำอะไรมามากๆมั้ย
พอถึงจุดหนึ่งที่คุณเหนื่อยและล้า
คุณเลิกพยายามทำสิ่งเหล่านั้น และกลับมาเป็นในอย่างที่คุณเป็น
แต่คุณกลับรู้สึก "แม่งโคตรเหนื่อย"
ความเหนื่อยมันไม่ได้มาจากการที่พยายามทำ หรือ พยายามเป็น
ความเหนื่อยมันมาจากความคิด ความคิดที่วน วน วน อยู่ในหัวนี่แหละ
การวิ่งตามความคิดของตัวเองนี่เหนื่อยนะ ไม่เคยจับมันทันเลย
เมื่อไรที่เริ่มรู้สึกว่า "ไม่อยากคิดอะไรมาก" นั่นหมายความว่า
คุณกำลังพยายามคิดเพื่อที่จะหาทางออกจากความคิดนั้น
นั้นเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ ที่พาเราเข้าสู่ "เขาวงกตแห่งความคิด"
เป็นเขาวงกตที่ซับซ้อนที่สุดเท่าที่เคยรู้จักแล้วหละ
ไม่ใช่แค่การหาทางออก แต่ยังต้องผ่านด่านอะไรมากมายในความคิดนั้น
ด่านที่เป็นความจริงบ้าง ด่านที่เป็นมายาของความคิดบ้าง
กว่าจะฝ่าวงกตนี้ออกมาได้ ใช้เวลาไปไม่น้อยเลย
จะตัดวงจร "เขาวงกตแห่งความคิด" นี้ได้ยังไง
จะออกมาจากความซับซ้อนของความคิดได้ยังไง
จะเสพแต่ความรู้สึกตามสัญชาตญาณจะได้มั้ย
คำตอบมันดู
ว่างเปล่า
จนรู้สึกว่าโคตรเหงาเลย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in