ให้ตาย
ให้ตาย
ให้ตาย
..
ปาร์คจีฮุน สบถอย่างหัวเสีย
จับรีโมตแอร์มาเคาะกับฝ่ามือ 2-3 ที
แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ก่อนหน้านี้ยังเห็นใช้งานได้ดีๆ อยู่เลย
พอมาวันนี้ กลับพังไปเสียเฉยๆ
หงุดหงิด
จีฮุนเป็นคนขี้ร้อน
ถึงจะเข้าช่วงหน้าหนาวก็ยังต้องเปิดแอร์
กลายเป็นความเคยชิน
กลายเป็นสิ่งเสพติด
แก้ไม่ได้เสียที
jihoon p. ; อยู่ห้องไหม?
woojin p. ; เออ มีไร?
jihoon p. ; รีโมตแอร์เสีย นอนไม่ได้
woojin p. ; จะมาก็มา
.
ปาร์คอูจิน เดินไปปลดล็อกประตูห้อง
หลังจากที่คนในห้องแชทส่งข้อความมาเมื่อครู่
รีโมตแอร์เสีย
เรื่องเล็กน้อยสำหรับอูจิน
แต่เป็นเรื่องใหญ่สำหรับจีฮุน
อูจินเป็นคนขี้หนาว
เรียกได้ว่าวันๆ แทบไม่เปิดแอร์เลยก็ว่าได้
อย่างมากก็เปิดพัดลมเพียงเท่านั้น
"ร้อน กูลดแอร์นะ"
จีฮุนสาวเท้าเข้ามาในห้องอูจิน
หยิบรีโมตแอร์มากดลดอุณหภูมิให้เหลือเพียง 23 องศา
โดยไม่สนใจคำทักท้วงของเจ้าของห้องแม้แต่นอน
อูจินได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอา
ยืนมองคนตัวขาวที่ถอดเสื้อยืดวางพาดไว้กับเก้าอี้
เผยให้เห็นเรือนร่างสมส่วมที่มีกล้ามเนื้อพอประมาณ
"ใส่เสื้อ แอร์เย็นแล้ว"
หลังจากรอเพียงไม่นาน
อากาศภายในห้องของอูจินก็ลดต่ำลง
เจ้าของห้องเดินไปหยิบเสื้อยืดของอีกฝ่ายมาไว้ในมือ
ก่อนจะโยนไปลงบนกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มของจีฮุนเข้าพอดี
"ไม่เอา กูร้อน"
จีฮุนเอ่ยตอบ
คว้าเสื้อยืดบนหัวโยนไปทางข้างตัวอย่างส่งๆ
ก่อนจะสนเกมส์ในสมาร์ทโฟนตามเดิม
"ไม่สบายขึ้นมา ได้เดือดร้อนกูอีก"
ขี้ร้อนแต่กลับไม่ชอบดูแลตัวเอง
มั่นใจในความแข็งแรงของตัวเองเสมอ
สุดท้ายเวลาป่วยก็ไม่พ้นอูจินที่เป็นคนดูแล
"โดนแอร์แค่นี้ จิ๊บๆ"
มือขาวยังคงกดรัวเกมส์ในมือ
ยังคงไม่ยอมทำตามความห่วงใยที่อีกฝ่ายหยิบยื่นให้
"เยส! ชนะแล้ว อ๊ะ.."
ขณะที่กำลังชนะเกมส์อยู่พอดี
จีฮุนก็โดนเพื่อนผิวแทนที่ขยับมานั่งยังโซฟาเดียวกัน
จับยึดรอบเอวดึงมาชิดตัว
ก่อนจะจับเสื้อยืดยัดใส่ให้อย่างไม่เบามือนัก
"บอกแล้วไงว่าไม่ใส่"
จีฮุนวางโทรศัพท์ในมือลง
ทำท่าจะถอดเสื้อออกอีกครั้ง
แต่อูจินไม่ยินยอมให้อีกฝ่ายได้ทำเช่นนั้น
"ถ้ามึงถอด มึงต้องถอดทั้งตัว"
อูจินกล่าวเสียงพร่า
จ้องนัยน์ตาอีกฝ่ายอย่างจริงจัง
"งั้น.. มึงก็ต้องเป็นคนถอดให้กู.. ทุกชิ้น.."
คนตัวขาวพลิกตัวขึ้นนั่งคร่อมตักเพื่อนผิวแทนตรงหน้า
จับฝ่ามืออุ่นของอูจินเลื่อนมาวางลงยังกางเกงนอนขาสั้น
ที่ตอนนี้ร่นขึ้นไปจนเผยให้เห็นผิวเนียนลื่นมือ
นัยน์ตาพราวระยับ
ยกยิ้มอย่างพอใจ
เมื่ออูจินเลือกที่จะให้จีฮุน ถอด มากกว่า ใส่
.
"ม ไม่.. ม มึีงแม่ง.."
"..."
"อ๊ะ.. อึก.."
"..."
"อูจิน!! มึงหยุดกดไอ้เครื่องนั่นให้หยุดสั่น
แล้วเอามันจากตัวกูซักที"
"มึงไม่ชอบเหรอ ?"
"ไม่!"
"อืม.. ถ้ามึงไม่ชอบแบบนี้ แล้วมึงจะเอาแบบไหน"
"จะเอาแบบมึง"
จบประโยคจากจีฮุน
อูจินโยนรีโมทไวเบรเตอร์ในมือทิ้ง
สอดนิ้วล้วงเอาเจ้าไวเบรเตอร์ทรงไข่เครื่องจิ๋วออกจากช่องทางของอีกฝ่าย
"อย่ามาโทษกูทีหลังแล้วกัน"
"อ๊ะ.."
.
ต่อไป..
ถ้ารีโมทแอร์ห้องจีฮุนเสียบ่อยๆ ก็น่าจะดี
คิดเหมือนกันไหม ?
;)
♥️
#novelber2017
#jornovelber2017
แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะเจ้าเขี้ยว ☺
02 NOVEMBER 2017
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in