หรือว่าต่างคนต่างมีสูตรลัด?

สูตรลัดของฉัน?

"ฉันยืนอยู่ตรงนี้กับใบหน้าที่เฉยชา สายตาทอดไปมองฟ้า มองจันทร์ลางๆที่ก้อนเมฆทะมึนปกคลุมอยู่"

.

.

ฉันใช้มือขวา..แนบอกซ้าย

.

.

หัวใจก็ยังเต้นนี้นา ทว่าไม่รับรู้ถึงความรู้สึก รัก สนุก เศร้า

.

.

มันว่างเปล่าต่างหาก

.

.

ฉันรู้สึกถึงความชา เวลาๆชาๆ 

.

.

ต่อให้ฉันทำตามตลก ชีวิตฉันมันก็ไม่ตลกหรอก ด้วยเนื้อเรื่องราวชีวิตของแต่ละคนมันต่างกัน ถึงจะคลายกันทว่ามันคนละเวลา

.

.

เราในตอนนี้ก็มีวิธีจัดการกับสิ่งที่เจอแบบนี้

เราในตอนนู้นก็จะจัดการอีกแบบหนึ่ง

ไม่มีวิธีไหนดีที่สุด แต่นี้คือวิธีที่เลือกแล้ว

.

.

เมื่อกำลังได้รับผลอยู่ ก็ขอให้รู้ว่าเป็นผลจากที่ทำไว้แล้ว

.

.

โอ้ดวงใจเจ้าไปประสบพบเจออะไรมา

ความรู้สึกแผ่วเบา ปลิวละล่องไปกับลม

ละอองฝนหยดลงมาแล้วนะจอมขวัญ :  )

อยู่ที่เธอแล้วจะหยิบร่มมากาง หรือเดินตากฝน

เธอโตพอที่จะรู้ผลเสียผลดีของสิ่งที่เธอเลือก

ฉันยอมรับการตัดสินใจ ^^