ทดลองอ่าน จิ้มลิงค์

ซ่งเฝ่ย - นายเอก

ชีเหยียน - พระเอก

ก็ยังเป็นที่สงสัยกันอยู่ว่าจริงๆแล้วซอมบี้มีวิวัฒนาการจริงหรือเปล่า หรือเป็นแค่เรื่องการจดจำของกล้ามเนื้อ เรื่องของร่างกายของคนที่ก่อนจะโดนไวรัส

เปิดเรื่องมาก็ฮาเลยเมื่อมีการตรวจหอพักแล้วชีเหยียนบอกที่ซ่อนของผิดกฎหอกลายเป็นว่าซ่งเฝ่ยโดนหักคะแนน รูมเมตก็งงไปตามกันแบบมารู้ที่ซ่อนของในห้องได้ไงวะ เอาจริงแค่ต่างคนต่างเคยเป็นแฟนกันแล้วแบบเลิกรากันไม่ค่อยดีก็ดูไม่ค่อยจะต่อติดนะพอมาเจอชีเหยียนบอกที่ซ่อนของแบบนี้ก็คืออยากให้ซ่งเฝ่ยฟาดนะเอาจริง  มาหักหลังกันได้ไง

แล้วความโกลาหลก็เริ่มต้นขึ้นตอนวันที่จะสอบภาษาอังกฤษ เอาจริงซ่งเฝ่ยก็เจอซอมบี้แบบface to faceไป1แล้ว แต่ด้วยความรีบเลยวิ่งไปห้องสอบไม่ถูกกัดซะก่อนเดชะบุญสุดๆ แต่ก่อนขึ้นห้องก็มีความเอ๊ะยังอย่างหนึ่งคือชีเหยียนมายืนรอซ่งเฝ่ยก่อนเข้าสอบแบบว่ามานัดไปกินข้าวหลังสอบเสร็จ(ก่อนหน้านั้นมีสัญญาณอย่างหนึ่งที่ว่าเครือข่ายโทรศัพท์ถูกตัดไปแต่นักศึกษาก็ไม่ค่อยสงสัยเพราะตัดเพราะจะสอบหรือเปล่า+เน็ตมหาลัยมันก็กากๆอยู่แล้ว เลยทำให้ชีเหยียนต้องมาดักรอถึงที่) แล้วนัดหลังกินข้าวก็ไม่มีอยู่จริงเมื่อซอมบี้มาอาละวาดถึงห้องสอบ กลายเป็นว่าพังพินาศ วินาศสันตะโร ข้อสอบไม่ต้องส่งเอาชีวิตรอดให้ได้ก่อน

หาที่กบดาน ที่พึ่งสุดท้ายของนักศึกษามหาวิทยาลัยจะมีอะไรนอกจากหอพัก ซ่งเฝ่ยเลยมุ่งหน้าเอาตัวรอดไปทางนั้น แม้ว่าเรื่องเรียนไม่เอาอ่าวขนาดไหนแต่ก็ยังพอเอาชีวิตรอดกลับไปหอได้ และแน่นอนนัดกินข้าวของชีเหยียนไม่ต้องพูดถึง 

ตัดภาพมาที่ชีเหยียนที่กำลังวิ่งหนีเอาตัวรอดมาใกล้หอพักชายแล้วภาพก็มีตัดไปมาสบตากับซ่งเฝ่ย จากชั้นล่างมาชั้น4 เอาจริงสูงอยู่นะ ด้วยความคิดถึงหรือยังไงไม่รู้ชีเหยียนเลยปีนขึ้นไปหาซ่งเฝ่ย ใช่จ้ะ ใช้คำว่าปีนก็เป็นที่ครหามาก่อนหน้านี้ที่ออกแบบหอพักให้ดูง่ายต่อการปีน มาคราวนี้ก็เหมือนจะมองเห็นประโยชน์ซะแล้ว ทางเพื่อนที่กบดานอยู่ในห้อง440ก็คืองง ทำไมมันต้องขนาดนั้นวะเนี่ย พอชีเหยียนเข้ามาห้องได้ก็เหมือนจะมีบรรยากาศฟรุ้งฟริ้ง แต่อย่าลืมมีคนอื่นอยู่ด้วย555 สวีทไม่ได้คายก้างไม่ออก แต่เหมือนเพื่อนคนนั้นก็แบบทำอะไรก็ทำไปเถอะ55555 มู้ดหดหมดกัน

ส่วนเรื่องต่อไปที่ต้องคิดคือเรื่องปากเรื่องท้อง ความหอพักชายของกินก็ไม่เยอะเลยต้องมีการออกหาของมาตุน พออาหารหาไม่ค่อยได้ความสิ้นหวังก็เหลือล้นทำให้นักศึกษาหลายๆคนเลือกที่จะจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย ภารกิจนอกเหนือจากการเอาตัวรอดจากซอมบี้เลยเป็นการออกหาอาหาร ซอมบี้ก็กลัวแต่อาหารต้องมี เลยรวมพลกันออกไปซุปเปอร์ที่ใกล้ที่สุด

การออกไปผจญภัยกันด้านนอกก็ทำให้กลุ่มก้อนของนักศึกษาใหญ่ขึ้นมีหลากหลายแบบมากขึ้นมีหลายบรรยากาศทั้งเฮฮาและawkwardจากคู่รักที่เหมือนจะยังไงๆระหว่างชีเหยียนกับซ่งเฝ่ย และแน่นอนอุปสรรคที่ต้องเจอในโลกที่มีซอมบี้อย่างการแก่งแย่งกันทั้งเรื่องอาหารและที่อยู่ก็ต้องมา เลยต้องมีการวางแผน การเคลื่อนย้ายหาที่ปลอดภัยจนกว่าจะได้รับการช่วยเหลือ

ความสัมพันธ์ของซ่งเฝ่ยและชีเหยียนก็มีจุดพลิกผัน เมื่อซ่งเฝ่ยไปเข้าห้องน้ำแล้วได้ยินเสียงเพลงที่รู้เลยว่าเป็นของชีเหยียนก็คิดว่าชีเหยียนมาเข้าห้องน้ำด้วย แต่พอเปิดประตูไปกลายเป็นซอมบี้ที่จับโทรศัพท์ชีเหยียนอยู่ ก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ดิ ซอมบี้เข้ามาได้แถมซ่งเฝ่ยก็เกือบตาย ด้วยความห่วงหรืออย่างไรซ่งเฝ่ยก็โดนชีเหยียนเทศนาจนแบบซ่งเฝ่ยบรรลุเลย บรรลุที่จะเปลี่ยนตัวเอง บรรลุที่จะปล่อยมือชีเหยียนไปก็แบบเข้ากันไม่ได้จริงๆแหละตัดใจดีกว่าคือตอนบอกเลิกครั้งก่อนหน้าก็เลิกทั้งที่ยังรัก หลังจากนั้นซ่งเฝ่ยก็ได้เผยความสามารถที่แท้จริงของตัวเองที่ไม่ได้เป็นคนเรื่อยเปื่อยไปวันๆ งานอดิเรกไม่ใช่เล่นเกมส์แต่เป็นถึงไกด์วันเดย์ทริปของมหาลัย แล้วจุดนี้ก็ได้กลายเป็นแต้มต่อให้เหล่านักศึกษาที่หลายคนก็ไม่รู้ว่ามหาลัยมีอะไรบ้าง ทางหนีทีไล่ในมหาลัยที่สเก็ซต์ออกมาจากหัวได้

ทีนี้พอซ่งเฝ่ยตัดใจได้ทางชีเหยียนก็แบบเอาแล้วไง อยากคืนดีอะแต่อีกฝ่ายปล่อยผ่านแล้วจะทำไง คงต้องรออ่านเล่มต่อไปว่าชีเหยียนจะจุดไฟเก่าได้หรือเปล่า

ชีเหยียน ซ่งเฝ่ย หลินตี้เหล่ย โจวอวีหลี่ เฉียวซือฉี หลัวเกิง หลี่จิ่งอวี้ หวังชิงหย่วน