ถ้าเราได้ไปที่ได้ก็ได้บนโลก เราอยากไปที่ไหน นั่นสิ ที่ไหนนะ

แค่อยากไปให้ไกลจากที่นี่ อยากไปอยู่ในที่ที่ทุกความฝันเป็นจริงได้

ที่ที่ไม่จำเป็นต้องประสบความสำเร็จก็มีความสุขได้ แต่เอาจริงๆ ถ้าเราพาตัวเองไปถึงที่นั่นได้

ก็แปลว่าเราประสบความสำเร็จแล้วสิ

จริงๆ อาจจะเป็นสวิสเซอร์แลนด์ เนเธอร์แลนด์ นอร์เวย์ สวีเดน แถบๆ นั้นมั้งที่อยากไป

รู้สึกว่าวัฒนธรรมยุโรปค่อนข้างเน้นเรื่องความสุขในการใช้ชีวิต

ทำงานน้อย คุณภาพชีวิตก็ดี ไม่ต้องกังวลว่าพ่อแม่แก่ไปใครจะดู เพราะระบบการจัดการเขาดีมาก

อืมมมม หรืออาจจะเป็นญี่ปุ่นแถบบ้านนอก เป็นคุณป้าร้านขายของชำ นั่งขายของไปวันๆ

สโลว์ไลฟ์ แต่ว่าไปยุโรปดีกว่า บ้านเมืองเขาสวยดี เวลาเราดูคลิปคนต่างชาติที่อยู่สวิส สวีเดน

แถบนี้แล้วรู้สึกว่าเขาหายใจได้เต็มปอดดีจังเลย อยากหายใจแบบนั้นบ้าง เวลาท้อๆเครียดๆ ถ้าได้มองวิวสวยๆ ก็คงดีเนาะ

แล้วสรุปแล้วเราอยากไปที่ไหน

ไม่รู้สิ เพราะที่นี่ไม่มีความสุขมั้ง ก็เลยอยากไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ที่นี่ แต่ยิ่งคิดยิ่งไม่มีความสุข

เราในตอนนี้เป็นชนชั้นกลาง มนุษย์เงินเดือน การจะไปไหนมันช่างยากเย็นเหลือเกิน

เราตื่นมาทุกเช้าจินตนาการว่าตัวเองอยู่ประเทศอื่น ก่อนยอมรับความจริงแล้วใช้ชีวิตต่อไป

การฟังเพลง ดูหนัง อ่านหนังสือ ไม่ใช่ความบันเทิงของเราอีกต่อไปแล้วอะ แต่การใช้ชีวิตให้เรียบง่ายที่สุดคือความสุขตอนนี้ 

ตอนนี้เราเขียนอยู่บนโซฟาในคอนโดที่จะต้องย้ายออกสิ้นเดือนนี้ เสียงตึงตังของห้องข้างบนยังดังทุกวัน ไม่รู้สิ ไม่ค่อยสงบเท่าไหร่ 

ที่เท้ามีมันนี่นอนอยู่ อ๋อใช่ เราอยากไปที่ที่มันนี่จะได้ใช้ชีวิตแบบมีคุณภาพ งั้นไปยุโรปดีกว่า ชั่วโมงทำงานน้อย ได้อยู่กับมันนี่นานขึ้น ได้พามันนี่เดินเล่นดีๆ เพราะฟุตบาธในกรุงเทพก่อสร้างไปหมด บางทีก็มีสะพานลอยขึ้นมาตรงกลาง ต้องอุ้มมันนี่เดินตลอด กลายเป็นหมาพาเราเดินเล่นไปเฉยเลย เศร้าใจจังการต้องเกิดมาในประเทศที่กลัวประชาชนเจริญ 

เบื่อ เกลียดพวกมัน เราไม่รู้เหมือนกันว่าเราไม่อยากอยู่ที่นี่เพราะอะไร เราอยากไปจากที่นี่ตั้งแต่เด็กๆแล้ว แต่ตอนนั้นมันเพราะเราต้องการคุณภาพชีวิตที่ดี อยากสัมผัสอากาศดีๆ แต่ตอนนี้เราอยากไปเพราะอยากให้ครอบครัวดีกว่านี้ สุขภาพจิตเราดีกว่านี้ เราอยากไปที่ไหนก็ได้ที่ไกลจากที่นี่