อนุญาติให้แคปและแชร์ได้ (ให้เครดิตกันด้วยนะคะ) แต่ไม่อนุญาติให้นำไปใช้เขียนใส่บทความตัวเองโดยไม่ได้ขออนุญาติจากทางเรา

(มีสปอยเล็กน้อย) 

หนังสือเล่มนี้คือดีมากๆ ดีจนอยากให้ทุกคนได้อ่านเลยค่ะ จริงๆนะ มันเป็นหนังสือที่อบอุ่นใจและมีชีวิต เป็นหนังสือแนวจิตวิทยา แต่ย่อยง่าย คือหลังจากอ่านบทแรกจบก็รู้เลยว่า This book was right 4 me. TT

ตอนอ่านมันเหมือนคนเขียนทำให้เราอยู่กับตัวเอกตลอดเลย ทั้งเจ็บ เหงา โดดเดี่ยว อ้างว้างไปด้วย แล้วก็รู้สึกว่ากำลังเปิดใจของตัวเองและโตขึ้นไปพร้อมๆกับการเล่าเรื่องของหนังสือเล่มนี้ ชอบความสัมพันธ์ของ Ruth กับ Jimมากๆ

เรารู้สึกขอบคุณ Ruth มากๆ ที่แชร์ทริกเวทย์มนต์นี้ให้กับจิม ไม่งั้นจิมคงไม่ได้มีโอกาสมาแชร์ทริกดีๆอย่างนี้ให้กับทุกคนได้ เราก็จะพยายามฝึกทริกต่างๆที่ได้รู้มาเหมือนกันนะ ถึงแม้บางทริกมันจะยากมากสำหรับเรา

แต่เราก็ไม่ได้เห็นด้วยกับทุกทริกที่ Ruth บอกมาหรอกนะ เราติดอยู่อันเดียว ที่อ่านมา คือให้อภัยคนอื่นและยังทำดีกับคนที่ทำให้เราเจ็บ สำหรับเราให้อภัยพอให้ได้นะ แต่ถ้าจะต้องมายังคงทำดีต่อกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอันนี้เราทำไม่ได้ บอกตรงๆ เราไม่ใช่คนที่มีจิตใจดีและกว้างขนาดนั้นอะ ข้อนั้นเราทำไม่ได้จริงๆ แต่เราก็ชอบวิธีที่ Ruth เข้าหาจิมนะ เพราะหล่อนไม่ได้บังคับให้จิมเปิดใจให้ หล่อนแค่รอให้เจมส์พร้อม เราชอบตรงนี้แหละ แล้วเราชอบบท The Alphabets of the Heart มากๆ มันดีจริงๆอยากให้ทุกคนได้อ่าน

ชอบซีนนี้มาก คืออ่านแล้วน้ำตาคลอเลย มันเป็นซีนที่ Ruth ถามร่างกายแต่ละส่วนของจิมว่าเป็นยังไงบ้าง หลังจากได้ระบายทุกอย่างออกมา นางก็ไล่ถาม หน้าอก ปอด ไรงี้ใช่ไหมคะ แล้วก็มาถามต่อว่าตาของเธอล่ะเป็นไงบ้าง พอมาถึงตรงนี้เราน้ำตาคลอเลย มันหน่วงมาก อินมากเลยค่ะ